De VVD is als haar wietpas: allesbehalve liberaal

Wat was ik blij, kort na uitslag van de vorige verkiezingen! Na 9 juni 2010 kon Nederland eindelijk vooruit!

Het ongemakkelijke hobbyproject van Jacques Tichelaar was ten einde. Tichelaar had de PvdA ‘beschermd’ tegen samenwerking met GroenLinks of de SP en zadelde Wouter Bos op met de André Rouvoet en JP Balkenende.

Balkenende had tijdens de verkiezingen ‘morrelen aan de hypotheekrenteaftrek’ tot breekpunt gebombardeerd. Pechtold op zijn beurt beloofde met D66 enkel in een coalitie te stappen als er ingezet werd op financiële degelijkheid: er moest eindelijk iets gedaan worden aan de uit de klauwen gelopen hypotheekrenteaftrek. D66 beloofde daarmee impliciet met zijn steun enkel een kabinet zonder de christendemocraten. Tegen blamages als Balkenende II werd de D66-kiezer zodoende beschermd.

Omdat CDA en PvdA elkaar daarvoor al de eeuwige onvrede hadden beloofd leek er weinig mogelijk. Door de sterk gegroeide PVV was rechts dusdanig versnipperd dat eens rechts kabinet zoals we dat voorheen kenden (VVD+CDA, evt. aangevuld met D66) onmogelijk werd. Met de onbetrouwbare raspopulist Wilders zou niemand immers kunnen samenwerken.

Met een gehalveerd CDA in de peilingen leek “Paars” daarom de logische keuze. Verheugd was ik toen er weinig levensvatbaars mogelijk leek behalve Paars+. Voor het eerst sinds haar oprichting maakte GroenLinks een serieuze kans op regeringsdeelname. Een links kabinet kon het met de uitslag niet worden, maar Paars+ kon vooruitstrevender worden dan ieder kabinet dat ik me kon herinneren. Eindelijk zouden we definitief kunnen afrekenen met de weigerambtenaar en konden softdrugs worden gelegaliseerd. Er kon een begin gemaakt worden met een duurzame economie die draaide op groene stroom.

Maar wat had ik het verkeerd gezien zeg. CDA en VVD gooiden alle principes overboord, en construeerden met de PVV erbij het meest conservatieve kabinet ooit. De SGP kon moeiteloos aansluiten! Rutte werd de eerste ‘liberale’ premier na de Tweede Wereldoorlog, Verhagen minister van het grootste ministerie sindsdien, en Wilders zat achter de schermen aan de knoppen.

Maar wat is er liberaal aan een premier van een partij die enkel roept liberaal te zijn? De intensieve samenwerking met de ongelijkheid predikende PVV en de fundamentalisten van de SGP moet oud partijleider Hans Dijkstal hebben doen omdraaien in zijn graf.

De VVD is altijd een partij geweest met twee geluiden. Het vrijheidslievende geluid dat Dijkstal, Kroes en Hennis-Plasschaert (althans, zo dachten we) ooit verkondigden, en de conservatieve kliek die natte dromen koestert over de tijd vóór de Franse revolutie, toen er nog een solide, onoverbrugbare kloof bestond tussen het kapitaal en het klootjesvolk.

Dat de tijd van individuele vrijheid voorgoed voorbij is blijkt nu de VVD de wietpas in haar verkiezingsprogramma heeft opgenomen, en betalen in de coffeeshop mag nog enkel met PIN! Fred Teeven – Jeanine Hennis-Plasschaert: 1 – 0.

In plaats van softdrugs te legaliseren en er als overheid via accijns en BTW geld aan te verdienen, kiest de VVD liever voor criminaliteit op straat. Blijkbaar is het ‘not done‘ om geld te verdienen aan een geestverruimend plantje, maar is het geen probleem om tanks te verkopen aan een regime dat mensenrechten schendt.

Rutte ligt op een lijn met de oerconservatief David Cameron, zoveel maakt een promofilmpje met de Britse premier op de VVD website duidelijk. Conservatieven houden van zondagsrust, kledingvoorschriften, weigerambtenaren, en haten softdrugs en andere zaken die op de verantwoordelijkheid van volwassenen aankomen.

Softdrugs horen bij een vrij Nederland. Net als met alcohol moeten volwassen mensen zelf kunnen bepalen of ze het gebruiken of niet. Daar hoeft vadertje staat geen registers van in te zien, en banken al helemaal niet. De wietpas in het VVD programma is bespottelijk. Liberale partijen weten dat.

Dit stuk staat ook op de website vrij-zinnig.nl