© cc-foto: Felicí in Wonderland
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Je hebt zoveel verschillende soorten van depressies, oorzaken, evenals mate van depressies dat je dat nooit in een paar woorden kunt omvatten. Daar is geen beginnen aan.
Misschien naïef van mij hoor, maar heeft de toename van mensen met depressie niet vooral of alles te maken met de bevolkingsdichtheid, de massaliteit en ontmenselijking van de maatschappij? Het besef dat je een nummer bent, niks waard en niet uniek? Dat je bijdrage aan het geheel er absoluut niet toe doet? Dat je nergens echt bij hoort, ook al ben je lid van allerlei clubjes en "bubbels"? Voor jou 100 anderen... en dat soort dingen?
Tja ik weet niet of je er direct harde conclusies aan moet verbinden over de maatschappij. Hoewel het wel factoren zullen zijn die er aan bijdragen in verschillende mate. Mensen willen denk ik gewoon resultaat zien voor de moeite die ze ergens insteken. Gewenst resultaat, zoals een eigen doel of uiteindelijk waardering.Als dat voor niks blijkt geeft dat steeds meer gevoel van nutteloosheid. De lat ligt steeds hoger dus resultaat halen is steeds lastiger.
Andreas Het lijkt me alleszins aannemelijk dat dat er zeker ook mee te maken heeft. Ook de afrekencultuur is daar denkt ik een voorbeeld van.
Volgens het "boerenverstand" van de gemiddelde "nuchtere Nederlander" heet depressie gewoon "aanstellerij". Tenzij ze er zelf last van hebben, want dan heet het "Burn-out" en wordt het veroorzaakt door "hard werken".
Een groot issue is dat mensen niet weten wat ze aan hun natuur kunnen verbeteren. Enerzijds leid dat tot depressies, anderzijds tot gedrag waarbij mensen denken hoger in de natuur staan aanschreven dan anderen en ook bizar gedrag waarbij mensen hun omgeving gaan ontkennen. Enerzijds zijn er deskundige die zeggen dat personen die vanuit hun natuur niet "fit" (lees aanpassing) genoeg zijn, nooit fit genoeg zullen zijn. Ook omdat fittere personen altijd een betere plek in zullen nemen. Waarbij er eigenlijk mensen uit de samenleving gegooid worden. Anderzijds zijn er deskundige die zeggen dat je jezelf altijd fit kan maken, zolang je maar de juiste plek opzoekt. Juist het tweede zie je niet gebeuren in de hulpverlening. Fitheid betekend ook een gespreid bedje en dat zou iedereen wel willen. In plaats daarvan willen hulpverleners aan symptoombestrijding doen, de negatieve gedachten uitbannen die voortkomen uit de onfitheid. Door stofje toe te dienen die je een positief gevoel geven. Als we blij zijn en ons goed voelen kunnen we vaak meer bereiken, meer doorzetting tonen en meer overtuiging laten zien. Maar eigenlijk weten we dat dit niet werkt, er is niks erger dan een loser zijn die door blijft gaan met uit de boot springen. Wat je krijgt is denk ik dat de doorzetting en overtuiging om jezelf iets aan te doen, alleen maar toeneemt, je ervaart het alleen niet meer als iets negatiefs. Persoonlijk denk ik dat onze natuur heel veel kan doen met de omgeving. Er staat denk ik weinig vast op de langere termijn. Onze natuur kan zich denk ik volledig afstemmen op de omgeving als men weet hoe het moet.Kijk alleen maar is naar de mensen die aan krachttraining doen, hoe ze instaat zijn te veranderen.Het is daarom jammer dat hulpverleners daar niet creatiever in zijn.
Je natuur veranderen? Dat kan niet, want het is je natuur. Als je t verandert wordt je "natuur" iets kunstmatigs. Mensen kunnen zich wel een kunstmatig zelf aanmeten, en misschien is dat juist wel het probleem. Als je blijft vasthouden aan een rol die niet bij je past, toneel speelt, dan vraag je om problemen. Dus beter terug naar je natuurlijke basis in plaats van altijd op je tenen te lopen tot je struikelt.
@/andreas-2: Je legt nu de schuld bij het slachtoffer van de depressie alsof die daar zelf voor gezorgd heeft door bewust te kiezen wat niet bij hem past. Komt mij een beetje over dat iemand arm is omdat die niet kan denken als een rijk iemand. Vaak hebben mensen ook geen natuurlijke basis als je kijkt naar experimenten dan zijn we allemaal geneigd om onze individualiteit te vergelijken met de rol die we hebben.
@Deugkeizer Het woord "aanmeten" heb ik inderdaad slecht gekozen. Ik bedoelde eigenlijk "opgedrongen krijgen", waar wel heel vaak sprake van is. Vooral bij (lokale) overheid hebben ze daar een handje van, weet ik uit ervaring. Je aanvaardt die rol dan om niet uitgerangeerd te worden.
Mijn persoonlijke mening is dat sinds de jaren 80 de kinderen teveel als prins en prinsesje worden opgevoed, teveel rubbertegel, teveel winnaars. Er wordt ze geen strobreed in de weg gelegd. Tsja, als ze er dan achterkomen dat het leven niet alleen zonneschijn is en dat de wereld meer is dan de Eftelingwereld waarin ze zijn opgegroeid dan gaat het mis. Nogmaals, dit is mijn mening, ik ben hem psycholoog of zo.
Klopt wel ergens. Alleen zie dat veel oudere generaties het zichzelf ook wel makkelijk hebben gemaakt. Ze hoefden aan veel minder te voldoen om meer te bereiken. Tegenwoordig wordt alles vergeleken. Vroeger kon je de helft weglaten.
@Deugkeizer Daarom kun je gelijk hebben. Als ik zie hoe de kinderen op de lagere school al worden lastig gevallen met huiswerk, vreemde talen noem maar op. Dan was mijn verblijf in de begin jaren 70 toch heel wat aangenamer. De lat wordt steeds hoger gelegd, zowel door de scholen als door de ouders. Praktijk opleidingen tellen bijna niet meer mee, havo is het minste wat je mag doen. Of je het kunt (en wil) is niet belangrijk.
Uw persoonlijke mening klinkt vooral ook als een verzameling GeenStijl-platitudes. Er is niet heel erg veel bekend over het ontstaan van depressies, dus wellicht is er nog ruimte voor uw theorie. Hoewel uit het weinige wat we er over weten eigenlijk niets is wat erop wijst dat een rubbertegelmentaliteit een gebruikelijke oorzaak is. Overigens is er al geen enkele aanwijzing dat er zoiets als een rubbertegelmaatschappij bestaat. Het is meer voortschrijdend inzicht dat het niet zo handig is als kindjes met het hoofdjes op beton vallen. Het slag mensen wat beweerd niet slechter te zijn geworden van met de kop op het beton klappen, vormen geen overtuigend argument tegen het gebruik van rubber tegels.
@Marinus Ik geef ook duidelijk aan dat het mijn mening is. Mocht jij een betere reden hebben dan hoor ik het graag. Oh ja, geen flauw idee of mijn mening inderdaad ook op Geen Stijl voorbij komt, mijzelf zul je namelijk dat niet vinden.
Misschien alleen nog maar deze term gebruiken om het weerfenomeen te duiden?
Het is nog steeds teveel een taboe merk ik. Je kunt nog beter een gebroken been hebben, dat zichtbaar is dan een gebroken ziel. Dan stel je je aan of moet je je schouders er maar goed onder zetten. Mensen zijn vaak onwetend of naief over depressie. Het is vaak nog veel erger dan fysieke pijn. Ik wens iedereen die eraan lijdt enorm veel sterkte en geef niet op, zoek hulp.
Of je krijgt te horen dat je "de knop moet omzetten". Ook zo'n vreselijke dooddoener. Op de vraag waar die knop dan zit, heb ik nog nooit een antwoord gekregen. ...en ik besef, voor de buitenstaander is een depressie een niet te bevatten fenomeen; men vervalt dan al snel in gemeenplaatsen om de pijnlijke stilte te verbreken.
Een depressie is niets anders dan "naar binnen gekeerde emoties". Als je bijvoorbeeld tijdens je kindertijd/jeugd je emoties, vooral de negatieve zoals boosheid en agressie, nooit hebt mogen uiten van je ouders en/of familie dan is de kans groot dat je opgekropt raakt en depressief wordt.