‘De veeteelt in Nederland is doodziek en walgelijk’. Druktemaker Marcel van Roosmalen windt er geen doekjes om in zijn column in
De Nieuws BV nadat opnieuw beelden van ernstige
dierenmishandeling bij een slachthuis naar buiten kwamen. ‘Onze boeren profileren zich graag als voedselbereiders. Ze houden heel erg van hun dieren, ze mesten ze vet in kleine ruimtes, precies zo dicht op elkaar dat het kan volgens de regels en ze aaien ze vervolgens naar het slachthuis, waar de dood in worden getrapt, geslagen en getreiterd.’
Wanneer beelden hiervan een weg naar de buitenwereld vinden, klinkt steevast dat het om een incident gaat, een uitzondering op de dagelijkse praktijk. ‘Maar waarom zijn er toch ieder jaar zoveel uitzonderingen,’ vraagt Van Roosmalen zich af: ‘Het antwoord laat zich raden; omdat het niet de fine fleur van de mensheid is die kiest voor een carrière in het zo efficiënt mogelijk vermoorden van dieren.’