De veehouderij moet anders om antibioticaresistentie te stoppen

Een Brits regeringsrapport waarschuwde vorige week dat in 2050 tien miljoen mensen per jaar zullen overlijden, omdat ziekmakende bacteriën ongevoelig worden voor antibiotica. Een simpele infectie kan dan al voldoende zijn om de dood te veroorzaken. Het rapport wijst op de enorme verspilling van antibiotica in de veehouderij. In de VS wordt zelfs 70% van de antibiotica die in de humane geneeskunst van belang zijn, gegeven aan dieren. Veel daarvan wordt niet gebruikt om zieke dieren te genezen, maar om te voorkomen dat dieren ziek worden in de barre leefomstandigheden van de vee-industrie. Het rapport beveelt dan ook aan de hoeveelheid antibiotica die gebruikt wordt in de vee-industrie drastisch te verminderen.

Meer zieke dieren Het is echter maar de vraag of dat genoeg is. De Nederlandse regering en veehouders slaan zich zelf graag op de borst over de reductie in antibioticagebruik die in ons land gerealiseerd is: zo’n 50% tussen 2009 en 2013. Toch is Nederland nog lang niet de beste leerling in de klas. Van een topverbruiker van antibiotica in Europa werd onze veehouderij een middenmoter die nog steeds te veel verbruikt. Bovendien zijn er signalen dat de afname stagneert. De pluimveehouderij gebruikte vorig jaar zelfs méér antibiotica dan in het jaar ervoor. Sommige veeartsen waarschuwen bovendien dat er meer zieke dieren zullen komen wanneer we stoppen met het preventief toedienen van antibiotica. En dat die zieke dieren dan weer moeten worden behandeld met – u raadt het al – antibiotica!

Ziek systeem Dit alles wijst er op dat enkel het terugdringen van antibiotica in de bestaande veehouderij geen oplossing is. De huidige grootschalige, industriële veehouderij is een ziek systeem. De stallen zitten vol dieren, die dicht op elkaar staan en snel ziekten kunnen overbrengen. De omstandigheden zijn vaak onhygiënisch en ziekmakend. Door het fokken op specifieke eigenschappen hebben dieren vaak weinig weerstand en lopen ze sneller infecties op. Dat de boer in een dergelijk ongezond systeem grijpt naar antibiotica – voor curatief of preventief gebruik – is dan ook nauwelijks vreemd.

Om werkelijk een verschil te maken moeten we overschakelen op een heel andere, kleinschaligere, gezonde veehouderij, die niet afhankelijk is van antibiotica om dieren gezond te houden. Dat betekent: stoppen met het doorfokken voor een snelle groei of hoge productie, voldoende ruimte en gezond voer. Dat dit wel degelijk mogelijk is wordt dag in dag uit bewezen door de biologische veehouderij.

Beeld: Wikipedia