Jury beslist: Trump moet voor de rechter verschijnen
De staat mag wel in beroep van Harbers, als burger het doet is het misbruik
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (57)
"als burger het doet is het misbruik" Wel als aantoonbaar is vastgesteld dat op een berekenende wijze en met tactische bedoelingen bewust valse/onjuiste informatie is verstrekt of er vanuit opportunistische motieven dubieuze lastig te verifieren[geaardheid/bekering/gezondheidstoestand] nieuwe feiten en omstandigheden worden aangevoerd.
Jouw betoog is mooi voorbeeld voor het selectief toepassen van mensenrechten en selectief toepassen van rechtspraak. Het is niet aan ons, wel aan de rechter te bepalen of iets zin heeft of niet. Mede daardoor is ook de EU Gerechtshof in het leven opgeroepen, omdat de Nationale Staten in wezen machthebbers zijn die de werking van verschillende instanties direct kunnen kleuren en beïnvloeden.
@ Libertain Ik ageer ook geregeld tegen de groeiende macht van de Europese hoven, nationaal beleid wordt hierdoor in toenemende mate gefrustreerd. Dit was ook voor de Brexiteers een van de redenen om de unie te verlaten. Voor de goede orde, ik ben niet voor een Nexit. Maar ben wel bezorgd over de geleidelijke uitholling van onze soevereiniteit.
Gadfly 9 november 2018 at 08:46 Jij stelt: " Wel als aantoonbaar is vastgesteld dat op een berekenende wijze en met tactische bedoelingen bewust valse/onjuiste informatie [enz.]" Waarmee jij impliciet vooral aantoont, dat je alle asielzoekers die het hier betreft over éen kam scheert. Wordt ook wel een vooroordeel genoemd. En w.b. die veel geroemde soevereiniteit: die hebben we nooit bezeten. Het is een romantische, nationalistische illusie. We zijn altijd grotendeels afhankelijk geweest van de ons omringende landen. .
Of je misbruik maakt van een beroep hangt af van de intentie: bijvoorbeeld als je weet dat je kansloos bent maar slechts tijd wilt rekken. Mij zijn geen voorbeelden bekend waarin daar bij de overheid sprake van was.
"uitspraken over belastingzaken" Daarbij is geen sprake van tijdrekken maar van grensschermutselingen. Dus precies waarvoor de rechtbank bedoeld is.
Natuurlijk hebben burgers en asielzoekers het recht om in beroep te gaan. Dat is het probleem niet, het probleem is wel dat ouders de gevolgen daarvan zelf moeten dragen. Als je al een 'nee' te horen hebt gekregen en in bezwaar/beroep gaat dan moet je als asielzoeker niet de duur van de (vele) beroepsprocedure(s) gebruiken als argument om alsnog te willen blijven. Als een asielzoeker vind dat het te lang duurt kan hij/zij zich gewoon bij het eerdere oordeel neerleggen. Er zou wel een uitzondering gemaakt moeten worden in de gevallen dat de staat in beroep gaat en de procedure daardoor heel lang duurt. Dat is niet redelijk ten opzichte van kinderen en kun je ook de ouders niet aanrekenen. Dat is wel maar van toepassing en een klein gedeelte van de gevallen, want asielzoekers gaan vaker in beroep. Voor bijvoorbeeld Hayarpi zou het uitkomst bieden. Voor Nemr niet, dat is echt een geval waarbij de ouders zijn blijven procederen terwijl ze kansloos waren.
JanMer, Jij stelt: "Als je al een ‘nee’ te horen hebt gekregen en in bezwaar/beroep gaat dan moet je als asielzoeker niet de duur van de (vele) beroepsprocedure(s) gebruiken als argument om alsnog te willen blijven. Als een asielzoeker vind dat het te lang duurt kan hij/zij zich gewoon bij het eerdere oordeel neerleggen." Ik parafraseer: "Als je al een ‘nee’ te horen hebt gekregen en in bezwaar/beroep gaat dan moet je als STAAT niet de duur van de (vele) beroepsprocedure(s) toeschrijven aan de asielzoekers. Als een STAAT vind dat het te lang duurt kan zij zich gewoon bij het eerdere oordeel neerleggen." .
Een sterke versnelling en inkorting van de procedures is de enige remedie tegen dit leed. Desnoods spijswetten om dat te regelen. Totale procedure inclusief hoger beroep en cassatie max 2 jaar. Dan kun je niet spreke van geworteld zijn. Voor de oude groep een generaal pardon. Niet de asielzoekers zijn hier schuld aan ook niet de ouders maar ons falend rechtssysteem. Zo lost dit probleem zich nooit op.
En wat als de gezondheid van een asielzoeker verslechterd, als een asielzoeker claimt bekeerd te zijn of uit de kast komt? Als er oorlog uitbreekt in het land van herkomst? Vaak gaat het niet eens om beroepsprocedures van de eerste aanvraag maar om herhaalde aanvragen. Het is dat die mogelijkheid er is, maar de duur daarvan moet gewoon geen argument zijn om zonder andere grond alsnog asiel te krijgen. Er gebruik van maken betekent ook de mogelijkheid dat je na een lang verblijf alsnog terug moet. Wie dat niet wil accepteren staat het vrij om het bij een eerste aanvraag te laten.
Richard, Een van de belangrijkste redenen van de vertraging van procedures is de sterke onderbezetting van de IND. Daardoor blijven zaken vaak heel lang op de plank liggen, aldus ondermeer prof Leo Lucassen, hoogleraar migratiegeschiedenis Univ. Leiden. .
Richard, Spoedwetten zullen toch moeten voldoen aan alle regels van een rechtvaardige rechtsspraak. En dat gaat niet goed samen met al te veel spoed. De loop van het recht vergt zijn tijd. Rechtszaken mogen nooit ontaarden in hamerstukken. . .
aanvulling En de mogelijkheid tot beroep behoort bij een integere rechtvaardige rechtsgang. .
[Een van de belangrijkste redenen van de vertraging van procedures is de sterke onderbezetting van de IND.] Dat is wat IND-ers zeggen ja. Eenieder die de kans heeft bij IND in de keuken te kijken zonder daar zo lang rond te hebben gelopen dat men besmet is geraakt met de IND-cultuur kan vaststellen dat er sprake is van onderproductiviteit, niet van onderbezetting.
@johann Terecht punt. Ik had precieser moeten formuleren. "Dat is wat IND-ers aan de Professor vertellen waardoor de Professor die conclusie trekt."
Het lijkt me duidelijk dat wanneer je, om tijdrekken te voorkomen, beroepsmogelijkheden beperkt, dat voor beide partijen zal gelden. Mijn bezwaar is, dat mensen tegen beter weten in in beroep gaan. Dat is in dit geval niet door de staat gebeurd, want die heeft in laatste instantie gelijk gekregen. Wanneer je zeker kunt weten dat je een rechtszaak zult verliezen en er desondanks voor kiest om te procederen omdat dat nu eenmaal mogelijk is en omdat je toch een pro-deo-advocaat hebt, dan ben je aan het tijdrekken. Dat is juridisch toegestaan, het is niet verwijtbaar, maar we zouden het niet moeten willen.
Natuurlijk moeten we wel willen dat mensen in beroep kunnen gaan om hun recht te halen. We moeten niet willen dat de overheid tegen mensen in hoger beroep gaat om hun vrijheid te beperken.
"Dat is in dit geval niet door de staat gebeurd, want die heeft in laatste instantie gelijk gekregen." In eerdere instantie dus NIET. Waarmee het volgende argument nergens op slaat: " Wanneer je zeker kunt weten dat je een rechtszaak zult verliezen en er desondanks voor kiest om te procederen omdat dat nu eenmaal mogelijk is en omdat je toch een pro-deo-advocaat hebt, dan ben je aan het tijdrekken." Wie probeert er nou tot het uiterste zijn gelijk te halen? De staat dus netzomin. Maar dat kun je je (tenminste, ik wel) van iemand die ten einde raad is, heel goed voorstellen.
Als de Staat in laatste instantie geen gelijk heeft gekregen, was ze dan ook aan het tijdrekken?
@MG1968 Zie mijn stuk hierboven. Als ze tegen beter weten in toch nog een beroep zouden hebben aangetekend, dan had de staat inderdaad tijd gerekt. Alleen zal de Staat der Nederlanden niet speciaal uitkijken naar de verklaring dat ze "geworteld" is.
"tegen beter weten in" En wie laat je dat bepalen? Begrijp me goed, ik denk ook dat links of rechtsom de procedure verkort moet worden, maar dat door jou aangebrachte verschil in benadering van het doorprocederen van de staat en van de asielzoeker zie ik niet zo. Je doet alsof de staat per definitie goed is en de asielzoeker per definitie slecht. De rechtsgang is juist ter bescherming tegen die staat...
MG, Inderdaad. De mensenrechtenartikelen, in de Grondwet zowel als in de Mensenrechtenverdragen, beschermen in de eerste plaats de burger tegen de staat. .
Was de staat niet 3 keer in beroep gegaan? En wat een onzin tegen beter weten in? Je kunt je recht halen binnen de mogelijkheden van de wet. Het enige dat je kunt concluderen is dat sommige vluchtelingen er alles aan doen om binnen te komen en de staat er alles aan doet om ze er uit te trappen. Het begrip veilig land is voor de staat de ene keer anders dan een andere keer. Als een Nederlands, blanke toerist de schoonheid van Irak wilt bekijken wordt dat niet aangeraden maar voor een kind dat hier maar komt om te profiteren en een raar geloof wellicht en iig een rare huidskleur heeft is het veilig. En gelijk krijgen na een ongelooflijk achterlijk kinderpardon in te stellen. Een van de voorwaarden om aan een kinderpardon te voldoen is meewerken aan je uitzetting. Come on. The game is rigged en dat licht niet aan de vluchtelingen, asielzoekers etc. Het ligt aan de smerige onmenselijke koers, van mensenuitruil met dictators, tot het kinderen van hun bed lichten en deporteren midden in de nacht, gelijk de gestapo. Dat VVD en CDA rechts Nederland gevoed door de media en extreem rechtse partijen en gefaciliteerd door met name de PVDA, D66 en de mannenbroeders, al jaren uitvoert.
@johan nn Misschien moet de burger tegen de staat beschermd worden, maar een asielzoeker is nou juist geen burger en zal dat pas worden na een lange naturalisatieprocedure. @MG Asiel aanvragen betekent een ander land om bescherming vragen. Als asielzoekers tegen de Nederlandse staat beschermd moeten worden, dan dreigt er blijkbaar gevaar van de kant van die staat. Waarom zoekt de asielzoeker zelf dan juist de bescherming van die gevaarlijke staat? Blijkbaar ziet de asielzoeker dat gevaar niet zo.
Het lijkt me duidelijk dat wanneer je, om tijdrekken te voorkomen, beroepsmogelijkheden beperkt, dat voor beide partijen zal gelden. Mijn bezwaar is, dat mensen tegen beter weten in in beroep gaan. Dat is in dit geval niet door de staat gebeurd, want die heeft in laatste instantie gelijk gekregen. Wanneer je zeker kunt weten dat je een rechtszaak zult verliezen en er desondanks voor kiest om te procederen omdat dat nu eenmaal mogelijk is en omdat je toch een pro-deo-advocaat hebt, dan ben je aan het tijdrekken. Dat is juridisch toegestaan, het is niet verwijtbaar, maar we zouden het niet moeten willen.
JvDeventer, Die asielzoekers wisten na elke rechterlijke uitspraak in hun voordeel niet, dat ze zouden verliezen, integendeel. De staat wist bij de eerste zaken niet, dat ze zou winnen, want ze verloren, maar liefst 3 x achter elkaar, en gingen 3 x in beroep. Bovendien werd bij iedere rechtszaak verwacht, dat het het laatste woord zou zijn. Noch de asielzoeker en ook niet de Staat wist van tevoren, hoe het hele proces zou eindigen. Ze hebben geen van beiden al even op de laatste bladzijde van het boek kunnen kijken, als je begrijpt wat ik bedoel. NB: In de zaak ban Hayarpi verloor de staat 3 x achter elkaar en ging 3 x hardnekkig door. Toch wordt dat de staat niet verweten. Als een asielzoeker zo vaak achter elkaar zou hebben verloren, in beroep zou zijn gegaan, zou het hem (m/v) ernstig verweten worden. Hem zou misbruik van de rechtsgang worden verweten. Maar dat verwijt wordt de staat niet gemaakt.. Degenen die het de asielzoekers verwijten meten met twee maten. De rechtsgang is de rechtsgang. En we doen er het beste aan om het oordeel daarover aan de rechter over te laten. NB: Dat geldt m.n. zeker voor politici!! Het past politici het minst van allen om zich openlijk uit te spreken over de rechtsgang. We hebben de trias politica, de scheiding tussen wetgevende, uitvoerende en rechtsprekende bevoegdheid. Een politicus heeft zich niet uit te spreken over rechterlijke uitspraken. Dat doen ze tegenwoordig helaas regelmatig. .
Johan nn, Om te beginnen: er bestaan kansloze processen. Zoals wanneer een Luxemburger zich als oorlogsvluchteling meldt en asiel vraagt. Iets reëler: er zijn nogal wat Marokkanen en Albanezen in dat genre. Doen alsof er geen kansloze processen bestaan is onzin; praat eens met een advocaat. Bij zo'n proces gelden allerlei regels gedurende de loop van het proces; zowel betreffende de tijdsduur als betreffende het verblijf van de asielzoeker. Die komen neer op een tijdelijk "verblijfsrecht". Die tijdelijke voorziening kan gebruikt worden als tijdrekken, zo eenvoudig is het. De asielzoeker heeft, gezien het wortelverhaal, duidelijk baat bij dat tijdrekken. Vertel mij nu eens welke baat de staat heeft bij lange processen? Als de staat drie eerdere zaken heeft verloren betekent dat niet zoiets als dat de stand "3-1" voor de asylant zou zijn. Het gaat om de laatste uitspraak. Wie weet begint de staat ook wel eens een kansloos proces, maar dat is hier, vanwege de laatste uitspraak, duidelijk niet aan de orde. De rechtsgang is inderdaad de rechtsgang. Maar ik kan me best voorstellen dat men binnen het juridische apparaat de mogelijkheid ziet om een soort van snelrecht te introduceren voor de kansloze gevallen, waarvan u ontkent dat ze aan te wijzen zouden zijn. De scheiding der machten is inderdaad een schone zaak. Het probleem is dat veel rechtszaken ook een politieke kant hebben. De rechter zou wat sneller kunnen weigeren om over zulke zaken een uitspraak te doen. Maar ik weet eigenlijk niet of hij wel die vrijheid heeft.
VVD? - Ordnung Muß Sein, Befehl Ist Befehl, & Wir Haben Es Nicht Gewußt. Ziedaar de levenshouding van de VVD. Waarin bestaat dan de volgende ontsporing? Deze: uitroeiing, eugenetica, en oorlog. Ik verwijs naar het essay van Corey Robin, de link is: https://www.thenation.com/article/nietzsches-marginal-children-friedrich-hayek/ Vergis je niet. Wij leven in iets dat door moet gaan voor: De Verlichting. Onze taal liegt vrijwel altijd. De Verlichting is een fabel. En als je je laat verleiden door fabels, dan ben je gedoemd. Je zult een trieste, magere, gerimpelde, en extreem eenzame ouderdom doormaken. En dat is het dan wel, om het modern te zeggen.
Korrektie Cliff: "Unsere Ordnung muss sein" De familie Tamrazyan is drie keer in het gelijk gesteld door de rechter, zij heeft recht op verblijf in Nederland. De IND is drie keer in beroep gegaan. Nu worden deze mensen bedreigd met uitzetting. In deze casus is de staat verantwoordelijk voor de slepende rechtsgang.
Hiltermann, Inderdaad. Immers, de staat is in eerste instantie 3 x in het ongelijk gesteld en ging steeds weer in beroep. Ook de staat had zich bij de rechterlijke uitspraak kunnen neerleggen en zo de lengte van de procedure bekorten. Bovendien is een van de belangrijkste vertragingen in de asielprocedures de sterke onderbemensing van de IND, waardoor zaken ellenlang op de plank blijven liggen, aldus o.a. prof Leo Lucassen, hoogleraar migratiegeschiedenis. (Zie citaat hieronder). ______ [Citaat:] ""De huidige wetgeving hoeft niet veranderd te worden", is de bevinding van prof. Lucassen. "Het probleem zit hem vooral in het feit dat de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) te weinig mensen heeft om de asielaanvragen te beoordelen. Hierdoor blijven ze vaak veel te lang op de plank liggen." [einde citaat] Ook asielrechtsadvocaat Van Wijngaarden herkent dit in zijn werk als asieladvocaat. "Een van de grootste problemen is het gebrek aan capaciteit bij de IND. Ik sta nu mensen bij die vijf maanden geleden naar Nederland zijn gekomen in een eerste asielprocedure."" [Leo Lucassen is hoogleraar te Leiden in arbeids- en migratiegeschiedenis en directeur van het Internationaal Instituuut van Sociale Geschiedenis (IISH). Hij is gespecialiseerd in de geschiedenis van migratie en integratie en stadsgeschiedenis. – johan] Bron: https://www.nu.nl/weekend/5460116/zaak-lili-en-howick-kunnen-asielprocedures-in-nederland-versneld-worden-.html .
Bij lezing van dit artikel moest ik gelijk weer aan Willem Oltmans denken.
1. Er wordt soms gedacht dat mensen voor hun plezier asiel aanvragen in Nederland. Terwijl er nauwelijks een zwaarder besluit is dan het besluit je eigen land te ontvluchten om te proberen elders een bestaan op te bouwen. 2. Vijftien jaar geleden heb ik een asielaanvraag van zeer nabij meegemaakt. Ik weet niet of dit kenmerkend is voor hoe het gaat, en hoe het vandaag nog steeds gaat, maar ik ben daar best wel van geschrokken. Na afloop trok ik, terecht of onterecht, de conclusie dat IND bij de ondervraging als primaire doelstelling heeft: hoe kunnen we de asielaanvraag afwijzen? Wat gebeurde er? De asielzoeker vertelde haar verhaal in de eigen taal aan een IND-beambte. Een tolk vertaalde dit. De IND-beambte schreef het op in het Nederlands. Dat daarbij, bewust of onbewust, fouten worden gemaakt, is uiteraard onontkoombaar. Na een paar weken kreeg de asielzoeker het Nederlandstalige verslag te lezen. Omdat deze het verslag uiteraard niet kon lezen, moest een tolk dit vertalen. Dat daarbij soms essentiële nuanceringen verloren gaan, is bijna niet te voorkomen. Ik kreeg het gespreksverslag te lezen. Het bestond uit meerdere A4'tjes. Van het verhaal zoals betrokkene dat via een familielid eerder aan mij had verteld, was weinig meer over. In elke alinea stonden meerdere onjuistheden. We hebben dus woord voor woord, zin voor zin, alinea voor alinea, het verhaal gecorrigeerd. Als we dat niet hadden gedaan, zouden er tal van tegenstrijdigheden in hebben gestaan die er in het echte verhaal nooit hadden ingezeten. En als er tegenstrijdigheden in staan, loop je het gevaar te worden afgewezen. En je kan er vanuit gaan dat veel asielzoekers niet die zorgvuldige ondersteuning hebben die de persoon waar ik indertijd betrokkenheid bij had, wel had. Kortom. Een afwijzing hoeft niet te betekenen dat de persoon in kwestie terecht is afgewezen. De afwijzing kan heel goed het gevolg zijn van een verkeerde weergave van het verhaal. 3. Dat een nieuw kinderpardon een aanzuigende werking heeft, is nog nooit aangetoond. Er is geen enkel bewijs voor dit veel gehoorde argument. Verreweg de meeste asielzoekers komen hier op het moment dat er sprake is van een oorlogssituatie (Syrië, Irak, Somalië) of in geval van een dictatoriaal regime (Eritrea). Zodra het gevaar is geweken, neemt ook het aantal asielzoekers enorm af. Dat betekent niet dat er onder de asielzoekers geen mensen tussen zitten die misbruik maken van, maar dan gaat het vrijwel altijd om een relatief kleine groep. 4. Regels zijn er niet voor de regels, regels zijn er voor de mensen. Regels zijn er dus ook om vanaf te kunnen wijken als de persoonlijke omstandigheden daar aanleiding toe geven. Regels verhinderen je dus niet om zelf na te denken over de juistheid van die regels in specifieke situaties. Wanneer Sybrand Buma tegen Nemr zegt dat niet hij, maar de rechter erover gaat, dan is dat eigenlijk een schandelijke opmerking. Want het is de politiek die de regels heeft bepaald, en de politiek die kan besluiten van de regels af te wijken. De rechter kan dat niet. Dus de enigen die hier verantwoordelijk voor zijn, zijn Sybrand Buma en zijn collega-politici. En dat is dus niet de rechter !!! 5. Wanneer je als politiek in Nederland gewortelde kinderen wegstuurt vanwege het "regels zijn regels"- argument, is de politiek eenvoudigweg immoreel. Een ander woord is er niet voor. Het gaat om mensen, niet om regels. En kom niet met het non-argument van aanzuigende werking, want daar is echt geen enkel bewijs voor.
Je snapt toch wel dat er miljarden mensen op de wereld zijn die het niet echt makkelijk hebben? Het probleem is dat Nederland voor hen een schijnoplossing is. Ze zijn arm omdat ze geen geld kunnen verdienen. In Nederland is dat nog steeds zo. Veel Afrikanen hebben het idee dat zij hier gemakkelijk geld kunnen verdienen en voor hun familie kunnen zorgen wat niet zo is. - Kinderen is geen argument om hier te mogen blijven, want dan hebben de ouders nog steeds geen toekomst hier. Los van dat het een verkeerd signaal is naar de andere miljarden armen toe. “Vlucht hier naartoe wordt zwanger en je mag blijven.” - Kinderen moet je naar een veilig land brengen. Als je kan aantonen dat Irak dat voor hem is, moet hij naar Irak, anders moet hij hier blijven. Dat is ook het enige wat Dijkhof tegen hem moest zeggen. Wij gaan jouw nooit naar een plek brengen waarbij de kans groot is dat je het niet overleeft.
@ John VKR: Goed, helder verhaal. [Na afloop trok ik, terecht of onterecht, de conclusie dat IND bij de ondervraging als primaire doelstelling heeft: hoe kunnen we de asielaanvraag afwijzen?] Zonder twijfel: terecht. De houding van de IND is in het algemeen: sowieso in eerste instantie afwijzen, dan zien we wel wat daarna gebeurt met bezwaar resp. beroep. Zeker ook de kwestie van tolken is een al lang slepend probleem. De Nationale Ombudsman heeft er al jaren geleden al een uitgebreid rapport over geschreven. Er zijn veel klachten over tolken vanwege banden met de regiems in de landen van herkomst, onjuiste vertalingen, enz. Bovendien is het voor asielzoekers vaak heel moeilijk om het vluchtverhaal in korte tijd onder woorden te brengen, zeker als motieven als homoseksualiteit een rol spelen. En natuurlijk zijn er ook culturele verschillen, die problemen kunnen opleveren. Inderdaad leveren zelfs kleine tegenstrijdigheden, die vaak juist door onjuiste vertalingen of niet goed begrepen uitleg van de asielzoeker ontstaan, meteen problemen op, en wordt het stempel "ongeloofwaardig" uit de kast gehaald. (Overigens komen soortgelijke problemen bij de opstelling van processen-verbaal van de politie voor. Tegenwoordig mag een advocaat bij het eerste verhoor aanwezig zijn, wat op zich een belangrijke verbetering is).
"Regels zijn er dus ook om vanaf te kunnen wijken als de persoonlijke omstandigheden daar aanleiding toe geven." Dat is helemaal waar en daarom is het ook zo geregeld en wordt het ook vaak toegepast. Ook door door deze staatssecretaris en zijn voorgangers. Als u vindt dat kinderen so wie so niet uitgezet mogen worden (en daar zijn argumenten voor) dan moet dat langs de politieke weg, zoals u zelf heeft aangegeven.
"Er wordt soms gedacht dat mensen voor hun plezier asiel aanvragen in Nederland." Daarom kan je ook weer terug als het weer veiliger is.
De Staat heeft zijn Regels en Wetten; zijn we aangekomen in een Democratisch proces. Dat proces is nog steeds levend, mede dankzij een serieus optredende 1e Kamer. Als we dan gaan soebatten, onderhandelen (al dan niet met dwang en dreiging), kunnen we net zo goed de wetten afschaffen. Wordt het een maakbare Staat dus, geregeerd door minkukelende amateurs die uit de heup schieten met borrelpraat in entertainment praatprogramma's ... en waar helaas een mening en opinie-sturing aan wordt verleend.
"Wordt het een maakbare Staat dus, geregeerd door minkukelende amateurs die uit de heup schieten met borrelpraat in entertainment praatprogramma’s … en waar helaas een mening en opinie-sturing aan wordt verleend." Je weet wel een heel treffende beschrijving te geven van de huidige coalitie.
Bal, Als het allemaal zo mooi en helder en kloppend is met die Staat en die Regels en die Wetten, leg mij eens uit dan, waarom er zoiets als een discretionaire bevoegdheid is ingevoegd voor de minister, in dit geval de staatssecretaris in deze? .
Doorgaans is Pauw aardig alert, maar soms maakt hij fouten die rieken naar pijpendanserij. Van der Horst wijst op Harbers' gehannes met de rechtmatigheid van beroep tegen een rechterlijke uitspraak. Als de staat in beroep gaat, gebeurt dat omdat de rechter fout zat. En als de asielzoeker in beroep gaat, gebeurt dat ondanks dat de rechter goed zat. Pauw had Harbers voor deze enormiteit moeiteloos kunnen, en moèten fileren. Overigens: Harbers spijkerharde ontkenning van grondwettelijke rechten aan wie hem niet zint, is niet zo raar in kringen van de VVD. Fractievoorzitter Dijkhoff gaf er vorige week ook een aardige demonstratie van. De menselijkheid van Harbers is, zoals ook die van Dijkhoff, even verzengend als de crematoriumovens van voormalig VVD-baas Henry Keizer.
"De menselijkheid van Harbers is, zoals ook die van Dijkhoff, even verzengend als de crematoriumovens van voormalig VVD-baas Henry Keizer." Goede conclusie!
Tuurlijk hebben mensen het recht om keer op keer bezwaar te maken tegen uitzetting. Het gaat er alleen om dat het argument dat ondertussen een kind hier opgroeit geen argument is. Je weet dat je zeer waarschijnlijk weg moet terwijl je dat kind krijgt of opvoedt. Vandaar de bekende term 'anchor baby' vanuit de VS.
We hebben alleen nog maar te maken met volledig van de pot gerukte politici. Wat een minkukels
Er is één verschil. De Staat mag niet liegen. De asielzoeker mag herhaaldelijk liegen om de procedure te rekken. Dit gebeurt ook regelmatig. Alleen mag Harbers dat niet zeggen in een individueel geval. Het was wel heel duidelijk zichtbaar in de zaak van de twee Armeense kinderen. Ondanks het gedrag van de moeder, mochten de kinderen uiteindelijk toch blijven en daarmee uiteindelijk ook de moeder. Daarmee komt het toch echt wel dicht in de buurt van misbruik met als resultaat de beloning waar je op hoopt. Het probleem zit in de lakse houding van de overheid ten opzichte van het misbruik onder het mom van de mensenrechten.
De Staat mag niet liegen. Dat doen diegenen die de staat representeren dan ook nooit......LOL
Ja, natuurlijk, achter immoreel handelen staan legitimeert tot op zekere hoogte dat je eenzelfde behandeling krijgt. En hoe aanlokkelijk ook, daar moeten we niet intrappen, want het creëert een samenleving waaruit iedere solidariteit verdwijnt en waarin iedereen bezig is met eigenbelang op korte termijn. Desastreus op langere termijn want daarin wint niemand ook maar iets. De niet-solidaire gokt op het wel bestaan van redelijkheid bij de rest, dat de rest niet zo is zoals zij zijn er dus mee wegkomen. Want het enige gebruikte argument -geboorterecht- is niet meer dan iets claimen waarop geen enkele rechtvaardigheidsgrond voor bestaat en zal uiteindelijk als niet relevant aan de kant geschoven worden als dat zo uitkomt. Of uitgekleed worden vormgegeven in de vorm van een nachtwakersstaat. Lijkt me een behoorlijk dilemma voor het rechts en links op de flanken. Weten dat je met het vergaren van meer medestanders ergens het kritieke punt gepasseerd wordt zodat het enorm tegen je zelf gaat keren.