De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

De somber stemmende onkunde van Wikipedia-betweters

Opinie

•

16-10-2013

•

leestijd 4 minuten

•

Antidepressiva helpen wel degelijk bij het overwinnen van depressiviteit

Een aantal maanden geleden schreef ik over mijn depressiviteit. Over de hel die ik doormaakte en de weg naar hulp. Hulp die ik nodig had om mijn gedachten, mijn emoties op orde te krijgen. Om weer enigszins tot mezelf te kunnen komen. Om mijn eigen leven weer te kunnen leven, zoals ik dit wil.

Na het schrijven over mijn depressiviteit kreeg ik veel e-mails. Van mensen die eveneens in de knel zitten en de stap naar hulp tot die tijd niet durfden te nemen, tot mensen die me moedig vonden, omdat ik kennelijk een taboe had doorgebroken. Maar ook mensen die het moedig vonden en tussen neus- en lippen door hun hocus-pocus rotzooi probeerden te slijten en mensen die zich serieus dienen te laten nakijken, omdat ze me een duwtje in de rug probeerden te geven in de richting van zelfmoord.

Onbegrip In de afgelopen maanden raakte het onbegrip van ‘gezonde’ mensen mij met enige regelmaat. Mensen die depressief zijn zouden zich bijvoorbeeld gewoon aanstellen. Het zouden de zwakkelingen van de maatschappij zijn, die een schop onder hun kont verdienen. Depressieve mensen zijn mensen die opzichtig proberen onder hun baan uit te komen en op kosten van de baas of de maatschappij thuis willen zitten.

Het zijn deze naargeestige ongeïnformeerde mensen, die hun oordeel altijd klaar hebben en precies weten hoe een depressief iemand zich kennelijk gedraagt. Pissig worden om dit soort onzin mag niet. Je dient je mening daarover vooral voor jezelf te houden.

Zo maakte ik het recentelijk nog mee dat iemand mij aansprak over een bepaald bericht op Facebook. Kennelijk was ik te vrolijk. Of mijn depressiviteit niet iets is dat neigt naar overdrijving. Ik ben ook gewoon aan het werk gebleven en heb geen enkele dag thuis – in de baas z’n tijd – gezeten. Ook dat wekte argwaan. Het past kennelijk niet in het beeld dat men heeft van mensen die te kampen hebben met een depressie.

Generatie Wikipedia weet het allemaal o zo goed. Met de smartphone in de hand vertellen ze je precies wat je moet doen en hoe je snel van je ‘kwaal’ af kunt komen.

Antidepressiva Sinds een aantal maanden slik ik antidepressiva. Niet omdat het de oplossing is, maar omdat het bijdraagt aan mijn herstel. Lange tijd heb ik mij hiertegen verzet. In duidelijke taal gaf ik mijn behandelaar en de hoofdarts te kennen te willen herstellen zonder medicatie. Niet omdat ik tegen het gebruik van antidepressiva ben, maar omdat ik volledig op eigen kracht wenste te herstellen.

Uiteindelijk ben ik toch overstag gegaan omdat er onvoldoende herstel merkbaar was. Ik had weliswaar de juiste tools gekregen, onderging maandelang zeer intensieve sessies en had wekenlang veel meer tijd nodig dan in een spreekuur gestopt kan worden, maar herstellen, dat deed ik niet. De oorlog in mijn hoofd bleef, de drang naar zelfmoord bleef, het gebrek aan zelfvertrouwen bleef, het gevoel er niet toe te doen bleef, de dalen bleven en de angst voor de toekomst bleef.

Sinds ik antidepressiva slik merk ik vooruitgang. Vanaf het begin raakte ik vermoeid, ik sliep langer en vaster. Door het bijhouden van een dagboek, kon ik alles monitoren. Mijn conclusie:

Ja, ik ben erop vooruit gegaan en nee het slikken van antidepressiva is nog altijd niet de oplossing. Het is de combinatie van intensieve therapie en medicatie, die er bij mij voor hebben gezorgd dat ik mijn leven nu steeds meer – ik ben er nog lang niet – in eigen hand hebt. Sterker nog, sinds het slikken van antidepressiva heb ik geen enkel moment meer gedacht aan zelfmoord, zijn woede- en angstbuien geminimaliseerd en heb ik nauwelijks nog last van de bekende dalen.

Stoom uit de oren Over veel probeer ik mij niet meer boos te maken, al mediterend lukt mij dit ook aardig. Al maandenlang heb ik niets geschreven om voor mij heel duidelijke redenen; mijn herstel. Maar bij het lezen van het artikel ‘antidpressiva zijn niet de oplossing voor depressiviteit’ kwam het stoom toch weer uit mijn oren.

Hoe redelijk het ook weg leest, toch zijn dit soort hocus-pocus berichten schadelijk en schandalig. De auteur had net zo goed kunnen zeggen dat kankerpatiënten kunnen genezen na een duurbetaalde sappenkuur.

Ik kan wel meegaan in de kritiek van Arjen Slijp wat betreft het gebruik, of eigenlijk vooral misbruik, van antidepressiva. Het zien van antidepressiva als oplossing voor depressiviteit neigt naar de gedachte dat misbruik- en afhankelijkheid van deze middelen op de loer liggen. Het is aan de dokters die de antidepressiva voorschrijven om dit proces goed te monitoren. Toch maak ik me boos om de veel te makkelijke weergave van de complexe werkelijkheid door de auteur. Zo schrijft hij:

De oplossing is eenvoudig, maar niet altijd even makkelijk: het alsnog voelen van al die opgeslagen emoties […..] Dit proces is veel beter en gezonder dan antidepressiva slikken. Bovendien heelt dit de depressiviteit echt.

Dit is dus een veel te gemakkelijke weergave van complexe werkelijkheden. De schrijver geeft aan dat de oplossing eenvoudig, maar niet makkelijk is en wekt hiermee het gevoel het beste met je voor te hebben. Ook geeft hij aan dat zijn methode de depressiviteit echt zal helen. Dat is klinkklare onzin en een garantie die hij nooit kan geven.

Het artikel sluit met af met een promotieverhaal waarin Slijp stelt te weten wat goed voor je is. Tegen een schappelijke prijs van 95 euro per sessie voor particulieren of 175 euro per sessie wanneer dit in rekening wordt gebracht bij een bedrijf, kun je zó weer gezond worden.

De innerlijke bevrijding heeft vooral veel weg van een aanslag op de portemonnee, de portemonnee van iemand die al stevig in de knel zit.

Meer over:

opinie, leven

Praat mee

onze spelregels.

0/1500

Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Reacties (5)

Sorteren op:

JoopSchouten16 okt. 2013 - 12:55

Ik zie grofweg twee mens-types die antidepressiva nodig hebben. Mensen die een gelukshormoon serotonine missen en mensen die, om wat voor reden dan ook, heel diep in de shit zitten. Beide hebben veelal baat. Een jointje op zijn tijd schijnt wonderen te doen.: http://www.dewereldmorgen.be/blogs/de-aarde-weent/2013/08/02/hennepzaad-bevordert-de-aanmaak-van-het-gelukshormoon-serotonine

JAWEH16 okt. 2013 - 12:55

Gelukkig dat deze meneer reageert op zijn medicatie. Jammer genoeg werken anti depressieve in minder dat tien procent op die manier. Het placebo effect is veel belangrijker. http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Archief/archief/article/detail/900604/2008/03/01/Antidepressiva-werken-niet-maar-helpen-wel.dhtml

stepisa16 okt. 2013 - 12:55

Depressie kan iedereen overkomen. Ook de sterkste, Zelf ben ik een heel sterk persoon maar heb toch mogen een depressie gedurende 4 maand mogen meemaken. Ervoor was mijn reactie op depressie ook van: ' allé jong, rug recht, borst vooruit en ga er terug voor'. Depressie is voor mij een roep van je ziel die je luidkeels toeschreeuwt om eindelijk tijd voor jezelf te nemen. Om alle druk, overtuigingen en ontkrachten van jezelf te stoppen. Als je depressief bent heb je geen kracht meer en geen levenslust. Alles kan je gestolen worden. In depressie zie je pressie, het gaat hier over druk meer het gaat over de pressie. Het is de ultieme pressie waardoor je terug hergeboren wordt. Tijdens een depressie merk je dat er niks nog waardevol is en dat je wereld toch niet vergaat. Tijdens een depressie is er geen angst meer, is er geen streven meer is er gewoon zijn. Als je van daaruit terug jezelf kunt opnemen zal je beseffen dat alle kracht bij jezelf ligt, in de manier waarop je over het leven denkt aan de manier waarop je ja zegt tegen jezelf. Zelf heb ik gedurende die maanden uren alleen in weer en wind langs de zee gewandeld, in stilte enkel met mezelf. Tot ik aanvaarde dat alles goed was zoals het is en dat alle problemen ontstaan door het afwijzen van mezelf. Mezelf aanvaarden maakte me krachtig waardoor de buitenwereld me niet meer kon kwetsen of afwijzen. Depressie is de leegte voelen om zo in contact te komen met het oneindige potentieel die in de leegte wacht om door jou geactiveerd te worden. Jij die als schepper vorm zal geven aan dat potentieel. Depressie is geen straf en geen zwakte, het is een weg naar jezelf. Je kan hier positief over oordelen of negatief. Het pad kies jezelf. Op het eind van ons leven zullen we beseffen dat het niet het leven zelf was maar wel de weg die we tijdens dat leven genomen hebben. Niet het resultaat telt enkel de weg. De weg bepaal jij door hoe jij met je ervaringen omgaat. Je hebt altijd en keus ja ik verander, nee ik bestendig. Blijven kiezen voor ontkrachting en afwijzing of kiezen voor het onbekende, oneindige potentieel. Aan alle depressieve mensen, neem er je tijd voor, hoe je erdoor gaat maakt niet uit, het is JOUW pad. Grts Isabelle www.stepisa.be

[verwijderd]16 okt. 2013 - 12:55

De beste stuurlui staan aan wal. Dat is het geweldige risico met het internet. Eigenlijk zouden we beter moeten weten. vroeger trokken we toch ook niet na een artsenbezoek een of andere volkswijk in om daar eens uitgebreid van iedereen die zin had wat te zwammen te vernemen hoe ze het beter wisten dan de zojuist bezochte arts? Ik begon deze vijdrage met een spreekwoord, ik zal hem ook met een spreekwoord eindigen. Wat dacht je van "Holle vaten klinken het hardst?" Mijn suggestie: neem alleen de raad van mensen serieus die zich beroepsmatig met dit soort problemen bezig houden en er ook de nodige studie en ervaring achter de rug voor hebben. Dat zijn zelden mensen die de tijd en de zin hebben om er op het internet over te gaan zwammen.

1 Reactie

Klungel216 okt. 2013 - 12:55

Zeker Bogdan, maar ik wil er wel uit ervaring wat aan toevoegen: blijf wel bij jezelf, je krijgt alleen de hulpmiddelen en handvatten aangereikt waarmee je jezelf weer kunt herpakken. Als je zelf niets doet en alleen maar antidepressiva of antipsychotica slikt, zal het effect alleen maar tijdelijk zijn. Net als bij alle illegale drugs is het dan snel een gewoonte/afhankelijkheid en dus een verslaving. Uiteindelijk moet je het zelf oplossen, maar de psychiater en je huisarts kunnen je helpen die zoektocht wat gemakkelijker en sneller te maken.

0 Rapporteren