De PVVDA
de VVD
Praat mee
Reacties (44)
Het zit wel ff anders. De vvd is een pvda kloon geworden, en het kabinet zou dan ook Samsom1 moeten heten. Is eigenlijk wel te veel eer voor Samson, maar das is een andere zaak. Rutte is een linkse vvd mannetje, je kunt hem nu wel een pvda mannetje noemen oftewel een socialist. Heb dus never nooit begrepen waarom Rutte toendertijd is gekozen door de vvd bestuur cq leden. Een man als Wiegel, Bolkestein heeft de vvd nodig. Géén mannen zo als: Rutte, Dijkstal, Voorhoeve en Nijpels en de rest van links vvd. Dus....
Goed stuk, ik ben blij dat steeds meer mensen dit gaan inzien. De vermeende tegenstellingen tussen de VVD en de PvdA zijn dan ook miniem. Goed bij de PvdA zit iemand die slobbertruien draagt, en tijdens verkiezingscampagnes gaat men retorisch behoorlijk te keer. Maar dat is ook alles. Volgend jaar gemeenteraadsverkiezingen,, hopelijk laten mensen een maand voor die tijd hun TV uitstaan.
De PvdA bewindslieden althans de belangrijkste zijn samen met de fractievoorzitter en partijleider Samsom allemaal Bos boys en girls die deze neoliberale zakkenvuller persoonlijk heeft gerekruteerd toen hij die derde weg van zijn grote voorbeeld, toen nog Teflon Tony Blair alias zoon van Thatcher geheten, insloeg. Vandaar ook dat hij nauw betrokken was bij de vorming van dit uitruil kabinet en laat hij regelmatig in zijn column zijn steun aan deze neoliberale schijn sociaal democraten blijken en geeft hij sneren aan mensen in en buiten die partij die kritiek hebben op de neoliberale koers dit kabinet vaart. Ik begrijp nu mede door het wederom uitstekende betoog van Merijn Oudenampsen waarom de VVD en hun neoliberale handlangers, die de PvdA gekaapt hebben, over gingen tot het uitruil spel en dat is omdat ze in wezen dezelfde politiek voorstaan dat is wat wij van dit bezuinigingskabinet gepresenteerd krijgen. Wouter Bos is ook de eerste sociaal democraat die een opzichtige knieval maakte voor Wilders door Ella Vogelaar op een schandalige wijze te laten vallen en vervolgens te laten zwemmen waarna hij haar ijskoud de wacht aan zegde.
Aanvulling.: http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2012/02/01/inleveren-voor-tegen-het-neoliberalisme
Wie regeert moet vuile handen maken in ons coalitieland. Dus stemmen de menen volgende keer op een andere partij. die dan ook weer teleurstelt. Zo destabiliseert de politiek.
Politiek bedrijven is nou éénmaal een delicate aangelegenheid, zeker waar partijen met uitgangspunten die deels of lijnrecht tegen over elkaar staan een coalitie vormen. Als iemand mij zou hebben willen wijsmaken dat de pvda en de vvd samen een regering zouden vormen had ik die voor gek verklaard, het vergt daarom veel moed om een dergelijke coalitie aan te gaan, zeker ook met zo’n potje uitruil kwartetten, er bestaat een gerede kans dat bij de achterbannen van de partijen ontevredenheid ontstaat, dat is ook gebeurd, neem nou het probleem met de ziektekosten bij de vvd, de pvda is ze daar ruiterlijk in tegemoet gekomen, nou hadden ze hun poot stijf kunnen houden op het regeerakkoord, ik weet niet of het makkelijk regeert met een muitende achterban van een der coalitie partners, daarbij lijkt mij het vertrouwen winnen een belangrijke voorwaarde om tot een werkbare samenwerking te komen; de pvda achterban heeft op haar beurt een groot probleem met de strafbaarstelling van illegaliteit, de vvd was niet vergeten hoe de pvda ze tegemoet gekomen was en gaf openingen, Samsom heeft daar geen gebruik van gemaakt, volgens mij om de simpele reden dat het strafbaar stellen van illegaliteit in strijd is met europese wet en regelgeving, zie hier http://www.inlia.nl/news/show/europees-hof-strafbaarstelling-illegaliteit-in-strijd-met-eu-recht Samsom hoeft zich daarom naar mijn mening geen zorgen te maken, zelfs als dat wetsvoorstel van Teeven onverkort zou worden aangenomen, die wordt in no time afgeschoten, je hoeft geen slapende honden wakker te maken, als dat niet pragmatisch is dan weet ik het niet meer. Ik vind dat van het vvd smaldeel de bestuurlijke kwaliteiten te wensen overlaat, weinig doordacht om maar over uitvoerbaarheid te zwijgen en in die zin profileren de pvda bestuurders zich m.i. uitstekend, dat lijkt mij toch een goede politieke investering voor de toekomst. Ik heb geen tijd en zin om alle columns te gaan uitpluizen om te zien of de voorstelling van zaken, voor zover ik dat verder kan beoordelen klopt, zeker zullen er uitglijders zijn, en als je dat fijn op een rijtje weet te zetten levert dat natuurlijk een prachtverhaal op waar b.v een sp weer op kan teren en in de waan van hun heilstaat kan blijven geloven, die komt er voorlopig niet, dat lijkt me wel zo veilig voor de sp en de rest van de natie.
Ik heb ar altijd een beetje een hekel aan als mensen zichzelf wat al te uitdrukkelijk 'realistisch' noemen: Ze slingeren een nogal uitgesproken politieke visie de wereld in maar duiken laf weg als ze hun politieke visie met argumenten moeten onderbouwen cq. verantwoorden. Als zelfbenoemde 'realist' hoef je immers niets te onderbouwen, je 'waarheid' is immers een door God en/of Darwin gegeven Gelijk. De Waarheid bestaat helaas niet en dus is elke politieke visie per definitie een vrije keus die ook anders kan.
De PVVDA. Zeer goede scherpe column van de schrijver. Thomas von der Dunk o.a.: “Dat is kenmerkend voor de tijdgeest, die sinds Paars ten aanzien van wezenlijke morele vraagstukken zeer relativerend is geworden, en die daarentegen de financiële, die juist een pragmatische benadering vereisen, verabsoluteert”. Thomas lijkt hier (onbewust?) het standpunt van de hogeropgeleide en beterverdienende (het leidinggevende PvdA kader of het PvdA lid) in te nemen. De schrijver valt dan ook terecht over de deelzin van Thomas “die juist een pragmatische benadering vereisen”. Wat sommigen pragmatisch of technocratie noemen, blijkt gewoon een (eenzijdige) ideologie of politiek te zijn. Deze eenzijdige ideologie wordt verabsoluteerd (in het belang van de elite en hogeropgeleiden): er is geen alternatief. Bijvoorbeeld de begrotingspolitiek in Europa. Hier geldt weer een versie van het Put Principe: Ik (heer) heb absolute financiële belangen (en recht op zekerheid), jullie (slaven) moeten financieel pragmatisch zijn (en risico’s (flexibel) accepteren). Voor de onderklasse is echter van belang dat ook financiële vraagstukken principieel moreel bekeken worden. En daarvoor hebben we de echte sociaal democratie, maar blijkbaar niet meer de PvdA (al dertig jaar lang niet meer). Woeki Hypo is gematigd liberaal.
Wat die illegalen betreft: dat ligt aan Cohen. Die vond ergens in de jaren '90 dat er teveel asielzoekers rondliepen in Nederland. Hij herschreef de Vreemdelingenwet om de instroom af te knijpen, zelfs Jan Pronk stemde voor, fast forward naar 2013 en zie hoe het sluiten van AZC's en opsluiten van illegalen dagelijkse praktijk is geworden. Dank u theedrinker Cohen en koning van Ontwikkelingshulp, Jan Pronk! Over wolven in schaapskleren gesproken.
De wet cohen regelde de toelatingscriteria voor asielzoekers. Over sluiting van AZC etc ging de wet helemaal niet. De wet is behoorlijk ruim interpretabel en daar maakte Verdonk onder andere dankbaar gebruik van om een harder beleid te voeren. Dus je bewering raakt kant noch wal.
In het geval van Jan Pronk bleek dat zijn idealen niet tot gunstige resultaten leidden. Ontwikkelingssamenwerking leidt nauwelijks tot een afname van armoede in de wereld. Punt, einde discussie.
'Dankzij' neoliberalisme, imperialisme, kolonisatie, landje- en grondstofjespik van oligarchen en hun private banken, oftewel roofkapitalisten, lukte het Jan inderdaad niet ... Gek hè?
Ontwikkelingssamenwerking heeft heel veel gebracht. Veel ziektes zijn uitgebannen in bepaalde landen, leefomstandigheden verbetert, onderwijs verbetert. Het is alleen een langdurige proces. Quick wins bestaan er niet. Maar dat onder aan de streep OS wel degelijk werkt, is klip en klaar. Je moet het alleen wel willen zien. Of liever de rapporten hierover lezen http://www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/rapporten/2011/09/07/resultaten-in-ontwikkeling-2009-2010.html
Geld is macht. Dus wat betekent het dan dat 60% van het geld in handen is van 10% van de bevolking? En wat betekent dat voor de democratie?
Poging om antwoord te geven op mijn eigen vraag. Dat 60% van het geld in handen is van 10% van de bevolking betekent dat de democratie er een gevaarlijke concurrent bij heeft. Als we de werking van de democratie willen verbeteren (nl. elke stemgerechtigde heeft even veel macht over de inrichting van de samenleving) dan moeten we de vermogensverschillen verkleinen. Dat 60% van het geld in handen is van 10% van de bevolking betekent een verhouding waarbij als 1 op de 10 Nederlander gemiddeld 60,00 euro heeft, de andere 9 Nederlanders ieder gemiddeld (100 - 60)/9= 4,44 euro hebben. 1 op de 10 Nederlanders bezit dus 13,5 keer zo veel als de 9 andere Nederlanders. Zou die ene rijke nu écht 13,5 zo hard werken en/of 13,5 zo slim zijn als de negen anderen?
Kameraad Jan heeft alles bij de sp die iets kan schrijven opgedragen om de strijd tegen de pvda in volle hevigheid in te zetten. Met veel bombastisch populistisch gereutel, dezelfde toon die bij de pvv allang gemeengoed is, moet alles links van het midden worden overgehaald naar zijn club over te stappen.
Ik kan geen verband met de SP vinden bij de heer Oudenampsen, maar misschien zie ik iets over het hoofd. Wel zie ik dat je niet op in inhoud ingaat, maar ad hominems plaatst en jij bakken.
" Dit financieel vraagstuk is door en door politiek. Terwijl de meeste economen inmiddels overtuigd zijn van de schadelijkheid van het Europees bezuinigingsbeleid, blijft de PvdA-top op halsstarrige wijze trouw aan het motto van de grondlegger van het neoliberalisme, Milton Friedman: "never waste a good crisis". " Het probleem is dat enerzijds er in de PvdA top geen enkel intelligent iemand meer is, zeker geen bekwame econoom, en dat anderzijds de EU illusie daar nog volop leeft. Zo gaan we verder met een desastreus beleid, terwijl iedereen ziet dat het bergafwaarts gaat. Kreten als 'solidariteit met de zuidelijke landen', 'de crisis moet betaald worden', en 'nivelleren is een feest', geven het MAVO denkniveau aan, het niveau Wlders. Geen enkele visie op een oplossing.
Het mooie is dat economen hier de basis van de argumentatie bevatte. Dit terwijl het toch de economen zijn die het al jaren fout hebben en die zo vaak vanuit het SP kamp zijn vervloekt.
--- Dit bericht is verwijderd —
'De PvdA is een links-progressieve partij -- De VVD is een rechts-progressieve partij - alias liberaal -'. Laat het begrip 'progressief' maar weg, In deze context gebruikt wordt dit begrip toch volkomen inhoudsloos? Of is progressief in jouw Orwelliaanse vocabulaire synoniem met pro-EU en neo-liberaal? VVD is overigens niet liberaal, maar conservatief.
Kom eens met onderbouwd cijfermateriaal en onafhankelijke onderzoeken ...
Wat onze arme, onschuldige kinderen toch allemaal voor lelijks moeten meemaken, dankzij de onzinnige ijdelheid, de nodeloze stommiteit van geestelijk onderontwikkelde "volwassenen", die nota bene belangrijke maatschappelijke posities hebben, i.p.v. de schurft die hen toekomt. Heel goed zal het daarom zijn, als dit tijdperk van de barbaar en de Hun, van de ork en de trol, weer voorbij is, want dan ligt ten minste voor hen, de kinderen, de weg naar een betere, vrijere toekomst weer open, zoals deze ook eigenlijk altíjd voor hen open hoort te liggen.
Klopt. Probleem is dat we allemaal gegijzeld zijn in die vicieuze cirkel van de VVD./PvdA. Als het een spiraal zou zijn hadden we nog een kans om eruit te komen, maar in die cirkel zitten we flink vast. Dat gaat slachtoffers kosten.
In reactie op: "Erwin Lamme, ma 03 juni 2013 09:04 Het is echt onzin van Merijn om de PvdA en de VVD gelijk te stellen. Het enige dat ze gemeen hebben is dat het beide professionele bestuurderspartijen zijn." Het zou geen onzin zijn, als je de wijsheid had om in te zien, dat het voornaamste wat de PvdA en de VVD gemeen hebben is, dat beide professionele wan-bestuurderspartijen zijn, zoals er ook professionele huurmoordenaars zijn, die, net als de PVVDA, hun diensten aan de hoogste bieder verkopen, puur uit eigenbelang, zonder gezonde morele normen te handhaven, en dus ongeacht de schadelijke gevolgen voor de samenleving.
Jammer dat u in elke bijdrage vergeet te melden dat de door u genoemde PVVDA meer sociaal beleid heeft gecreëerd dan elke andere partij.
Grote onzin. Beide partijen hebben standpunten die niet door de andere partij worden gedeeld. Neem het Kinderpardon, dat is er alleen gekomen omdat de PvdA zich er in de onderhandelingen hard voor heeft gemaakt. De VVD was/is bijvoorbeeld voor handhaving HRA.
Nee hoor, De VVD begrijpt dat ingrijpen in de HRA nodig zal zijn. Als je dat nog niet gehoord hebt, heb je misschien naar The Voice zitten kijken?
Is de PvdA werkelijk aan het verrechtsen of is die verrechtsing de uitkomst van het politieke compromis? Ze onderhandelt tenslotte met een rechtse partij. Zodat de uitkomst per definitie rechtser is dan de oorspronkelijke visie. Welk principe of welke visie zou een compromis kunnen overleven? Is visie verhuld in een compromis uberhaupt nog herkenbaar als visie? De belangen zijn zo tegengesteld, dat ze elkaar lijken uit te sluiten. Vandaar dat de uitruil van Bos in eerste instantie zo gek nog niet was. Maar die uitruil is allang aan de kant geschoven. Het compromis is terug en dat hoort ook, uitruil werkt om partijen aan de tafel tot overeenstemming te brengen om samen te gaan werken. Als die samenwerking er eenmaal is, is het compromis de aangewezen weg om tot daadwerkelijk, pragmatisch handelen te komen. En dan sneuvelen principes, aan beide zijden. En er is nog iets. Beide regeringspartijen staan niet laag in de peilingen omdat ze zonder visie zouden zijn, dat zal de gemiddelde burger worst wezen. Het argument over dat gebrek aan visie verhult iets, het is een rationalisatie van wat niet openlijk gezegd kan worden: niemand wil de rekening betalen. Rijk wijst naar arm en arm naar rijk. Dom wijst naar slim en slim komt met een verhaal over het gebrek aan visie. En dat ze daarom tegen zijn. Achter dat grote jijbakken zit echter het werkelijke probleem, het gebrek aan solidariteit in onze samenleving. Vooral links en rechts komen alleen op voor het eigen belang. Kijk naar de peilingen en je ziet dat SP- en PVV-kiezer elkaar weer tegen komen als ze de cirkel sluiten. Dat hedendaagse pragmatisme zoals we dat bij alle partijen zien komt voort uit het vacuum dat ontstaan is door de opkomst van het populisme, zowel op links als rechts, dat snelle oplossingen dicteert waar geduld en visie nodig zijn. Wat het nog lastiger maakt is dat beide regeringspartijen eigenlijk geen keuze hebben, ze zijn tot elkaar veroordeeld omdat er geen alternatief is. VVD wil niets meer te maken hebben met zijn grote rivaal en bloedverwant de PVV, en de PVDA weet dat de SP een werkelijke bedreiging op links vormt. Dus a.u.b. geen verkiezingen, die brengen alleen maar grotere treurnis. Voorlopig staan ze samen aan het roer, moeten ze het samen doen in weerwil van slechte peilingen, verwijten over gebrek aan visie, een samenleving die onwillig is, en een economie die maar niet wil bijtrekken, ze staan er en kunnen niet veel anders dan deze storm te overleven. En ik denk: beter 2 halfwas kapiteins aan het roer dan 10 muitende piraten.
Daar gaan we weer, het verschijnsel populisme is de oorzaak van het falen, en niet het gevolg. Iedereen is schuldig en aan zelfreflectie doen we niet. Populisme is al 200 jaar oud, en heeft niet de meest negatieve bijdrage geleverd aan de ontwikkelingen van de samenleving. Dat uw partij daar nog steeds niet mee kan omgaan benadrukt het conservatieve karakter van uw partij.
De PvdA heeft nu het Blue Labour verhaal overgenomen Antony. Dit is een voortzetting van de Derde weg. De leiding is sinds Kok altijd neoliberaal marktgericht gebleven. De sociale insteek is een verkooptruc om dit 'kwaad' te verdoezelen en mensen dit te laten vergeten (...). Hier nog een deel van een stuk van Merijn waar het iets meer wordt verduidelijkt.: Big Society en Blue Labour Het alternatief voor het neoliberalisme van Thatcher waar Asscher mee aan komt zetten, is een pseudochristelijke visie op het zelfzorgend vermogen van de burger. Dit is een opvallende breuk met de sociaaldemocratische traditie. Volgens de socioloog Cees Schuyt maakt het solidariteitsbegrip de kern uit van de verzorgingsstaat. Bij Lodewijk Asscher is het juist het antwoord op haar verdere desintegratie. De burger moet volgens Asscher niet meer naar de overheid moet kijken, maar zelf dingen onder handen nemen: ‘Wees niet onverschillig. Jij kunt een verschil maken. Doe dat dan ook. Verwacht niet dat een Ander het oplost. Een politicus, een held of een godheid. Je kan niet van de politiek verwachten dat zij alles oplossen. Je verwachtingen zijn dan niet reëel én je houdt ook op je af te vragen welke rol je zelf kunt spelen.’ De reden die Asscher hiervoor aandraagt is dat de verzorgingsstaat verder ingekrompen moet worden. De periode van eindeloze groei van de verzorgingsstaat is afgelopen, zo wordt ons vermeld. En passant bekritiseerd Asscher de neiging ‘het bestaande met hand en tand te verdedigen’, en vast te houden aan verworven rechten. Alweer wordt hier afstand genomen van de sociaaldemocratische positie, verwoordt door Nobelprijswinnende prominenten als Paul Krugman, Joseph Stiglitz, en Jeffrey Sachs. Zij stellen dat in een tijd van crisis, de overheid juist extra dient te investeren en sociale voorzieningen in stand moet houden om te zorgen dat de effectieve vraag niet instort en de crisis zich verder verdiept, zoals in Nederland is gebeurd. De vicepremier kanaliseert hier de ideeën van Maurice Glasman. Dit is niet zo verwonderlijk, Asscher staat bekend als een bewonderaar. Glasman is een Labour baron en een controversieel denker die onder de noemer Blue Labour een eigen variant heeft ontwikkeld op de Big Society formule van de Engelse Conservatieven. Beide Britse partijen grijpen daarbij terug op een christelijk geïnspireerd gemeenschapsdenken. De teneur van deze theorieën is dat zowel de staat als de markt als ordeningsprincipe hun tekortkomingen kennen. Als nieuwe toevoeging wordt nu de gemeenschap naar voren geschoven om de sociale kosten van een terugtredende overheid op te vangen. Burgers moeten zelf initiatief gaan nemen, bibliotheek of buurthuis gaan runnen of het bloemenperk mooi houden, zodat de overheid verder kan snijden in het budget. Het is een beleid dat in Engeland grote controverse heeft gegenereerd. Door critici wordt het gezien als een cynische truc om verdere bezuinigingen te kunnen verkopen als een vorm van empowerment van het maatschappelijk middenveld. Weer anderen wijzen op de problematische impact van het nieuwe beleid op kansarme groepen en vrouwen, die in toenemende mate de traditionele mantelzorg weer op zich moeten gaan nemen. Het is dit beleid dat nu in Nederland overal naar voren wordt geschoven onder de vrolijke noemer Doe–Democratie. De grootste controverse werd echter veroorzaakt door Maurice Glasman zelf, die de linkse omarming van een conservatief gemeenschapsdenken wat al te ver doorvoerde. Zo heeft Glasman opgeroepen om de Britse grenzen te sluiten en de islamofobe voetbalhooligans van de EDL (European Defense League – felle supporters van Geert Wilders) te betrekken in de partijorganisatie van Labour. Zijn invloedrijke positie als naaste adviseur van Ed Miliband heeft hij sindsdien verloren. Blue Labour is formeel doodverklaard, de ideeën leven voort. Driehoeksdenken De derde weg was een synthese tussen de sociaaldemocratie en het neoliberalisme. De voorgestelde koers van Lodewijk Asscher is een nieuwe synthese, waarbij een conservatief gemeenschapsdenken als nieuw ingrediënt aan de eerdere samenstelling wordt toegevoegd. De PvdA smeedt haar ideologie zo samen uit tegengestelde denksystemen, om zo een meta-ideologie te vormen, die in de beste christelijke traditie “in allen alles kan zijn” (Korintiërs 15). We zien hier de Rawlsiaanse buitenpositie weer terugkomen, het idee dat er boven de partijen uitgestegen kan worden, de belofte van een technocratische, universele rationaliteit. Deze techniek staat internationaal bekend als ‘triangulatie’. De belangrijkste adviseur van Clinton, Dick Morris, introduceerde de term om de strategie voor Clinton zijn herverkiezing te beschrijven. Op advies van Morris omarmde Clinton cruciale beleidspunten van zijn tegenstanders. Hij verklaarde op beroemde wijze in zijn State of the Union Address uit 1996, dat de tijd van “big government” voorbij was. Triangulatie werkt als volgt: stelt u zich een driehoek voor waarbij de onderste uiteinden de posities van links en rechts voorstellen. Bij triangulatie is het doel om de eigen partij in de bovenste punt van de driehoek te manoeuvreren, om zo boven de partijen uit te stijgen, voorbij links en rechts. Door posities van de tegenstander in de eigen ideologie te verwerken, isoleer je jezelf voor kritiek op deze punten en neem je de tegenstander de wind uit de zeilen. Het is deze strategie – nu bipartisanship geheten – die Obama structureel toepast, en die Labour sinds Blair aanwendt onder de noemer van het radicale midden. Een recent voorbeeld van deze tactiek is de overname van het conservatieve One Nation motto door Ed Miliband. Het is een vreemde vorm van dialectisch denken, die de PvdA-top compleet heeft geïnternaliseerd. Samsom won er de verkiezingen mee, door zich boven de partijen te plaatsen, het redelijk formulerende alternatief tussen links (SP) en rechts (VVD) in. Samsom zijn claim to fame – zijn straatcoach avontuur – was gebaseerd op een vergelijkbare strategie. Omarm de rechts-populistische nadruk op de superioriteit van de inzichten van de man op straat, ten opzichte van de vervreemde beleidsmakers en sociale wetenschappers, en positioneer jezelf op vernuftige wijze in het midden van de twee kampen. Op hetzelfde type driehoeksdenken zijn de economische analyses van de PvdA gebaseerd. Neem het advies van Flip de Kam, hoogleraar economie en belangrijk PvdA adviseur, in de PvdA publicatie Een linkse begroting. De Kam schetst twee scholen in de economie: de zogenaamde monetaristen die pleiten voor harde bezuinigingen en de neo-Keynesianen, die juist een expansief beleid voorstaan. Na uitgebreid zijn beklag te doen over het gebrek aan een objectieve macro-economische wetenschap, houdt de Kam netjes het midden aan. Zie hier de intellectuele verwatering van de PvdA. Dit type centrisme, zo heeft Paul Krugman op bekende wijze gesteld, is feitelijk een irrationele vorm van denken. Het gaat ervan uit dat objectiviteit voortkomt uit het slaan van bruggen tussen tegengestelde denksystemen, zonder de interne consistentie van die systemen te doorgronden. We hoeven ons niet af te vragen wat Krugman van het regeerakkoord zou vinden. In zijn preek plaatste Lodewijk Asscher de nieuwe koers in een context van crisis en verantwoordelijkheidszin. “Als je alleen buiten wil spelen met mooi weer,” aldus Asscher, “dan word je nooit een goede voetballer”. Een voetballer die zich boven de partijen waant, zonder tegenstanders, heeft evenmin goede vooruitzichten. Tot slot is het probleem van de formule van het mindere kwaad, zoals Hannah Arendt op beroemde wijze stelde, dat men al snel vergeet dat het nog steeds een kwaad betreft. Bron.: http://merijnoudenampsen.org/2013/02/20/de-politiek-van-het-mindere-kwaad/
Hoe geen klootjeskiezer te worden. 'Verwerp altijd rigoreus alles wat je niet helemaal duidelijk en begrijpelijk is. Als je niet handelt naar eigen oordeel, en je zelf en je belangen toevertrouwt aan vertrouwelingen, geef je het heft uit handen en zul je belanden in een aristokratisch regime. Maak geen staatsinrichtingen die je geestelijke horizon te boven gaan. Jullie staat moet de geestelijke afspiegeling zijn van de meerderheid. Alles moet jullie begrijpelijk zijn; niets mag voor jullie te hoog zijn. Sier je niet met andermans veren.' Uit 'Het wondereiland barataria' van Silvio Gesell.
Ik hoop dat je de ironie kan waarderen in het volgende "Sier je niet met andermans veren" en vervolgens schrijf je± "Uit 'Het wondereiland barataria' van Silvio Gesell."
Ik vind het best een aardig stuk van die drammerige Oudenampsen, ben het er ook nog deels mee eens maar tjonge wat wordt er gegeneraliseerd, slecht gelezen en slecht geoordeeld. [Het probleem is dat Wouter Bos een werkelijke sociaaldemocratische koers afdoet (het Van waarde manifest van de Wiarda Beckman Stichting) als "één grote opgestoken middelvinger richting belastingbetaler".] Ja, dat doet wouter Bos omdat het in dat zweverige stuk weinig over de centen gaat. Het is een blauwdruk voor een soort heilstaat maar dan zonder een idee waar het geld vandaan moet komen. En dat is punt twee dat Bos maakt en waar ik hem helemaal gelijk in geef en dat is dat er geen woord wordt gesproken over ondernemers of maatschappelijke talenten. Ondernemerschap, bijvoorbeeld het MKB komt er bij de PvdA bekaaid van af. En dat is iets dat hij hekelt en zeer terecht. Die verzorgingsstaat moet ergens van betaald worden. [Niet voor Lodewijk Asscher die principieel voorstander is van een drastische reductie van de verzorgingsstaat, en vrijwilligerswerk aandraagt als oplossing voor het wegvallen van essentiële overheidstaken.] Dit is een merkwaardige analyse. De verzorgingsstaat is in vergelijking met de jaren zeventig werkelijk enorm geexplodeerd (had Drees echt nooit goed gevonden) en het is goed dat daar een einde aan komt. Van links tot rechts is men het er over eens dat er meer taken terug naar de burger moeten. Ja, bij de SP niet, die willen hun privileges niet kwijt. Om de verhuftering tegen te gaan moeten mensen in de wijk zelf weer meer doen, dat kan de overheid niet meer doen (en heeft het overigens nooit goed kunnen doen maar wel gepretendeerd). [Niet voor Frans Timmermans, die vindt dat de PvdA niet de zwakkeren maar vooral "het comfort" van de middenklasse dient te bewaken.] Dat is ALTIJD zo geweest. De middenklasse is de brug geweest in de PvdA (ook al in de SDAP) van de lage naar de hoge inkomens. Zonder die middenklasse is de solidariteit ten dode opgeschreven want geen hond heeft zin zomaar te betalen voor een woud aan gratis geld (ik heb in de bijstand gezeten, ik kan ze dromen) [Niet voor Jeroen Dijsselbloem, die de neoconservatief Theodore Dalrymple als grote inspiratie vermeldt, een auteur die vindt dat de verzorgingsstaat leidt tot verloedering en drastisch ingeperkt moet worden.] Zucht...Dalrymple is bij uitstek GEEN neoconservatief maar eerder een klassiek conservatief met licht liberale trekken als het gaat om autonomie. Neoconservatieven vindt je in de VS en hebben echt niets met Engels conservatisme van doen. Wat een bende maakt die Oudenampsen er van. En ja, Dalrymple beschrijft zeer treffend wat er gebeurd als mensen alleen maar gratis geld krijgen. Alles wordt verwaarloosd en niets is meer van waarde. Het gaat hier om de Engelse onderklasse, de dronken voetbalhooligans, de Sjonnies van dertig die nooit meer willen werken, lamlendig hangend in de straat op of over de rand van de criminaliteit. Hij ziet ze niet als slachtoffers maar als daders. En dat vind ik, hoewel overtrokken, een zeer verfrissend standpunt.
En jij noemt Oudenampsen drammerig? Zijn stuk legt precies de vinger op de zere plek en dat doet pijn nietwaar?
Laat ik hier eens op reageren. Wat betreft Wouter Bos en het Van waarde manifest: het vreemde is dat er juist heel veel punten in het manifest staan die helemaal niet zo veel met (overheids)geld te maken hebben. Zoals het gebrek aan zeggenschap op de werkvloer, of de lage lonen die schoonmakers krijgen uitbetaald. Dat Wouter Bos de formulering van een politieke koers over de langere termijn gelijk als een onmiddelijk te realiseren politiek programma ziet, met CPB kostenbaten analyses en al, heeft meer met zijn eigen gebrekkige politieke visie te maken, dan met het manifest. Wat Lodewijk Asscher betreft, links is absoluut niet voor het inkrimpen van de verzorgingsstaat. Dat is een rechts beleid. Links weet op basis van economisch onderzoek dat een stevige verzorgingsstaat absoluut niet in contradictie is met economische voorspoed. Maar goed, Asscher is ook niet links. Zie bijvoorbeeld: http://www.socialevraagstukken.nl/site/2013/01/09/versobering-verzorgingsstaat-is-slecht-voor-economische-groei/ Wat betreft Frans Timmermans, de PvdA is tot aan de jaren negentig een arbeiderspartij geweest. Niet van de middenklasse. De electorale achteruitgang van de PvdA heeft ten dele te maken met het gebrekkige strategische inzicht van mensen als Timmermans. Je kunt natuurlijk niet groeien als je slechts de belangen vertegenwoordigt van een minderheid van de bevolking. Want laten we wel wezen, hogeropgeleiden zijn een minderheid. Wat betreft Dalrymple, neoconservatisme beperkt zich natuurlijk niet tot de Verenigde Staten. Dalrymple is overigens nauw verbonden met het Amerikaanse neoconservatisme, en publiceerde veel van zijn werk bij het CITY journal van het neoconservatieve Manhattan institute. Verder is zijn werk geheel anekdotisch en compleet fact-free van aard. Het is de Sarah Palin van de sociale wetenschappen. Beweringen als dat een tattoo werkt als een virus, dat mensen verdoemt tot een bestaan in de onderklasse (een neoconservatief concept trouwens), daar kun je alleen maar om lachen, ware het niet dat sommige mensen zo naïef zijn om het serieus te nemen. Zoals Jeroen Dijsselbloem. Dat mensen dat verfrissend vinden, dan vrees ik dat je opleiding ergens gefaald heeft. Ik zie trouwens ook dat sommige mensen denken dat ik een SP'er ben. Dat ben ik dus niet. Het meeste werk dat ik dit jaar heb gedaan voor een politieke partij, zijn drie lezingen die ik heb gegeven voor de PvdA. De SP staat op een. groetjes, Merijn