Kandidatenlijst Omtzigt lekt nog voor officiële presentatie uit door ict-fout, partij wordt rechtser dan het CDA
De psychiatrische patiënt is beter af zonder pil
Reacties (21)
Ggz is geen hulpverlening of zorginstelling puur pillen industerie. Ze willen liever dat je pillen slikt dan dat je gaat werken. zo verdienen ze meer aan jou. Ze hebben mij destijds uit school opgepikt ze werken samen met scholen politie gemeentes. Dat dit in een ontwikkelde land als Nederland is geen schande.ze zeiden je moet deze pillen slikken anders kun je je opleiding noet afmaken. Als ik wist dat die pillen mij psychotisch hadden gemaakt. Begon ik er nooit aan ging er liever wc schoonmaken voor paar euro s. Als je gaat klagen bij ggz kijken ze je aan alsof je allien bent niet weet waar je over praat alsof je van andere planeet komt. Echt schande criminelen zijn dat. Niemand is man genoeg om hun aan te pakken ze stelen je dromen van je als jong volwassen.
Precies Monique, jij bent niet de laatste die te horen krijgt wat farmacie en de arts voor je bedacht hebben, jij bent de persoon die het zou moeten aansturen, en dat de arts jouw belangen bij de famacie behartigt.
Geestesziek is overigens een vreemde benaming in deze context. Je zou het namelijk ook om kunnen draaien: gelukkig had u een gezonde geest. ;-)
Ik ben blij voor de auteur dat hij hersteld is. Voor het overige wil ik op dit moment geen kanttekeningen maken bij dit stuk, want er zijn zoveel mededelingen in zijn verhaal waar ik het niet mee eens ben, die onjuist zijn, of waar ik op zijn minst kanttekeningen bij te maken heb, dat het een ondoenlijke taak lijkt. Misschien dat het me later lukt om een gecondenseerde kritiek te schrijven. Mocht dat niet lukken, dan is dat jammer.
Beste Frank, een opmerkelijke reactie, ik begrijp dat je zelf ook in een psychose hebt gezeten en dit anders hebt doorstaan? Een stelling innemen als dat iets onjuist zou zijn, is in deze niet mogelijk, dus ik vraag me af van uit welke invalshoek je jouw reactie hebt opgeschreven, Joris
Psychiaters zitten niet in het vak van Helen..maar in het vak van managen van een patient middels psychotrope rommel die vreselijke bijwerkingen kan hebben en heeft. De enige die daar echt rijk van wordt is de farma maffia.
Mee eens, farmacie is jarenlang een heilig huisje geweest, onaantastbaar, het was voor patienten gratis, dus wie maakt zich er zorgen om, totdat besef kwam dat er commerciele bedrijven achter zitten, die winstoogmerk hebben, dat de zorgpremie stijgt, en dat nu ook de gebruikers het zelf moeten gaan betalen, een inzicht dat in mijn ogen veel te laat gekomen is.
Een wat eenzijdig verhaal dat volledig uitgaat van een mondige en toerekeningsvatbare patient. Patienten met psychische aandoeningen zijn dat vaak niet. Verder gaat het artikel er enigzins aan voorbij dat psychopharmaca bewezen effectief zijn. De malversaties van de pharmaceutische industrie gaan namelijk nog steeds niet zo ver dat er niet-werkzame middelen in de markt worden gezet, iets waarin die industrie zich nog steeds op een positieve manier onderscheidt van bijvoorbeeld kwakzalvers die zich baseren op de klassieke homeopathie. Verder is het beleid tav van de geestelijke gezondheidszorg van de club politieke kwakzalvers die momenteel vak K bezet houden uiteraard schandalig. In zoverre ga ik volledig met de auteur mee. Ik ga zelfs nog wat verder: het is ronduit misdadig wat deze club charlatans aan "beleid" neerzet. Ze werpen selectief een extra drempel op voor mensen met psychische problemen om zich te laten behandelen. Wellicht hebben ze daarbij de zeurtrutten en zweefteven uit hun eigen omgeving voor ogen die bij een mislukt kerstdiner uitgillen dat ze in een zware depressie zitten en al op 3e kerstdag, de gezondheisdzorg onnodig belastend, naar de therapeut rennen. Maar dan hebben ze simpelweg de verkeerde groep voor ogen => hier helpt inderdaad gewoon een schop onder de reet. Bij mensen met echte psychische problemen daarentegen (iemand in een zware depressie komt niet eens meer aan een kerstdiner toe) is echter een andere aanpak nodig om een negatieve spiraal te doorbreken die anders vroeg of laat fataal af kan lopen. En daarbij mogen kosten nog moeite gespaard worden. De beste (bewezen) aanpak daarbij is een combinatie van medicatie en therapie en dat dient dan ook als zodanig vergoed te worden volgens gelijke normen als de vergoeding voor een behandeling van beenbreuken agv een skiongeluk na een avond zuipen.
Beste jan, ik ben het ens met je verhaal dat zwre patienten geholpen moeten worden, ook met medicatie, echter vind ik dat alle patieten stellen als dat ze niet voor zichzelf kunnen beslissen, een vrijspel voor medicatie voorschrijvers, en dat gebeurt in alle geledingen van zwaarte van de psychische gesteldheid, heb je aandelen farmacie in huis, dan zit je goed, en dat over gezondheids zorg en patienten die hun afhankelijkheid tonen
Had het idee dat ondertussen toch redelijk bekend is dat onze stemmingen bepaald worden door neurotransmitters. Er zijn voldoende aanwijzingen dat medicatie daarin helpt, en zo duur is het spul niet. Psychotherapie werkt lang niet altijd, en is ook niet gratis.
Waar minder aandacht aan gegeven wordt, is dat een aangepast dieet een positieve uitwerking kan hebben bij psychische aandoeningen. Bij schizofrenie gaat het vaak om een dieet dat gluten- en zuivelvrij is, arm aan biogene aminen en geen suiker, alcohol, zwarte thee, koffie, chocolade of coca cola bevat. Bij schizofrenie is er vaak sprake van een erfelijke aanleg, een disbalans in de neurotransmitters zoals histamine, dopamine, glutamine, acetylcholine en serotonine. Daarbij komen veel symptomen voor als vermoeidheid, schildklierafwijkingen, hypoglykemie (verlaagde bloedsuikerspiegel), histadelie (hoog histaminegehalte), histapenie (laag histaminegehalte), te weinig of te veel serotonine, een tekort of teveel aan dopamine, atrofie van de hersenen, slaapstoornissen, darmproblemen en een tekort aan vitaminen en mineralen. Door gluten- en zuivelintolerantie hebben velen een verhoogd histaminegehalte. Hierdoor wordt meer adrenaline aangemaakt, waardoor er een vecht- of vluchtgedrag kan ontstaan. Vaak heeft de persoon ook hypoglykemie. Ook kan er een intolerantie voor biogene aminen (histamine, serotonine, tyramine) zijn. Door voedselintoleranties ontstaat een slechte darmfunctie, waardoor er een tekort aan vitaminen en mineralen optreedt. Door het verhoogde histaminegehalte en een tekort aan serotonine zijn veel mensen met schizofrenie verslaafd aan drugs, alcohol, tabak, suiker, tarwe- en melkproducten, terwijl zij juist voor deze genotsmiddelen een intolerantie hebben. Andersom kan ook juist histapenie voorkomen, een teveel aan serotonine en een tekort aan histamine. Bij elke psychische aandoening is als basis voldoende slaap belangrijk, een goed dag- en nachtritme, prikkels te mijden en een goede beweging en fysieke arbeid in de buitenlucht. De Noorse Arnhild Lauveng is één van de mensen die is genezen van schizofrenie en schreef het boek 'Morgen ben ik een leeuw, hoe ik mijn schizofrenie overwon'. Tegenwoordig schrijft ze boeken, geeft ze lezingen en werkt ze met jonge schizofrenie-patiënten. Ze wil hen de hoop geven op een beter leven. "Ik zeg nooit dat ze zullen genezen," benadrukt ze, "maar wel dat er mensen bestáán die genezen zijn." http://www.ad.nl/ad/nl/4560/Gezond/article/detail/2289349/2007/03/05/Schizofrenie-is-te-genezen.dhtml
Anja, enige bezwaar dat ik op je reactie heb is dat prikkelarm leven de laatste tijd in twijfel getrokken wordt, met de hormonen die ik gekregen heb, heb ik een actief doeleven kunnen leiden, daarmee heb ik een onderbouw aangemaakt waar ik op kon terugvallen. Geestziektes hebben veel ook te maken met veel dingen doen, actief zijn, ondernemend, zoals in je voorbeeld een boek schrijven, en vanuit daar verder, genezing komt niet naar je toe, je moet het gaan opzoeken en dan komt je in contact met de andere helft van het verhaal, dan krijgt de geestziekte een geaccepteerd gevoel, want dat is wat mij voortgedreven had, een onafgemaakt gevoel dat ik als zichzelf nooit zou kunnen accepteren, de hormonenkuur heeft dat getriggerd en in beweging gezet.
Wat ik in dit verhaal volledig mis is een nadere bepaling van "de psychiatrische patiënt". Inhoudelijk meen ik vast te mogen stellen dat het over mensen gaat die redelijk goed in staat zijn om te kunnen beoordelen wat goed en slecht voor hen is. Zelf heb ik echter ook heel andere ervaringen. Een buurman die dagelijks de meest ellendige lijdensweg moet ondergaan omdat hij het recht heeft alle medicatie te weigeren en daardoor vooral 's nachts doodangsten uitstaat omdat hij meent dat er wel honderd geesten in zijn woning zijn die hem te grazen nemen. Een man die tevens een ramp is voor de hele omgeving, het aantal mensen dat in wanhoop hun huis verkocht en wegtrok is legio. Of de patiënten zoals we die gisteren nog op tv konden zien, kinderen, jongeren, volwassenen die alle controle over zichzelf verliezen en niet alleen zichzelf maar ook hun ouders tot bloedens toe verwonden, niet omdat ze dat willen maar omdat ze zichzelf niet onder controle hebben. Ze mofgen niet vastgebonden, ze mogen niet gedrogeerd, nu wordt om een zorgboerderij gevraagd - ik vraag me daarbij wel af of zodra dat opgezet is de Dierenbescherming niet in het geweer komt. Zorg is maatwerk. Dat je probeert het best mogelijke voor een patiënt te doen is evident, zou het in elk geval meoten zijn. Maar er zou mijns inziens ook een betrouwbare mechaniek moeten bestaan waarbij mensen desnoods tegen hun wil beschermd worden zowel tegen zichzelf als tegen het leed wat ze onbedoeld anderen aandoen. Ik vind het typerend voor deze tijd dat juist daarover tegenwoordig zo weinig wordt gezegd terwijl het probleem immens is.
Hai Bogdan, ik ben het met je eens dat sommigen er wel gebaat bij zijn, mijn doelgroep is de mensen die eigenbeschikking hebben met dat ze redelijkerwijs kunnen bepalen wat goed en slecht is, laat ik erbij zeggen dat ik wel de verantwoordelijkheid genomen heb te stoppen met roken en alcohol drinken, het is geen 'walk in the park' om het te doen zoals ik heb gedaan. Waar het mij omgaat is patienten de macht over hun leven terug te geven, in te zien dat angsten angsten zijn, hormonen kunnen jou de mentale kracht geven die angsten op te schrijven, er niet de hele nacht van wakker te liggen en ze proberen uit te analyseren en bespreekbaar te maken zodat het evolueert tot betere inzichten en andere gedachten, als je een weg zonder medicatie wenst te beandelen dan zit er wel werk en verantwoordelijkheids gedrag aan vast. gr Joris
Een interessant, oprecht verhaal, waaruit ik een vanuit emancipatoir oogpunt gezien visionaire zin citeer: "De cliënt moet zijn gelijkwaardigheid opeisen en daar positie naar gaan innemen." Dat kan nauwelijks beter of bondiger gezegd worden.
Op de grote lijnen ben ik het zeker eens met het artikel, maar is het niet een onderdeel van het probleem dat mensen met een geestesziekte vaak niet in staat zijn tot zelfreflectie om hun problemen adequaat te benaderen om het genezingsproces op gang te brengen?
In zekere zin is dit een goede vraag, echter heb ik het in de inrichting (1992) zelf aangevraagd en gebruikt, ik was toen opgenomen, de vraag is wat kopmt eerst, de hormonen kuur en dan het inziocht wat gooed voor je is of andersom? ik denk dat controle over je eigen leven, weer achter het stuur zitten jou de beslissingen laat nemen dioe je wilt nemen, net als ioedereen in de maatschappij doet, beslissingen maken die je wilt maken.
Spaar me dit soort gevaarlijk kort door de bocht aangesneden antipsychiatrie!
Hoe kort door de bocht kun je zijn? De laatste zin niet gelezen? Of gelijk gevallen over de wat uitdagende kop van het artikel? De auteur staat zeker niet alleen in zijn stellingname: http://www.wetenschap24.nl/nieuws/artikelen/2009/september/Het-einde-van-de-psychotherapie.html