Amnesty: politie treedt veel te hard op tegen demonstranten, grondrechten in gevaar
De psychiatrie moet weg uit het hoofd
© cc-foto: Simon_sees
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (14)
De psychiatrie, het gaat voornamelijk over medicatie, het afstellen van medicatie en het toedienen van medicatie, drogeren. Als men is ingesteld op de juiste medicatie en deze doen hun werk, afvlakking van de persoon, waarna men vervolgens, om terugval te voorkomen, levenslang aan die medicatie moet.
laatste keer dat ik keek zat mijn hoofd nog steeds vast aan mijn lichaam, staat niet los van elkaar denk ik dus al langer.
De oorzaak wegnemen is misschien wel de oplossing maar het ja uiteindelijk lastiger zijn dan symptoombestrijding. Geesten dokters zouden zich dan dichter bij het recht gaan begeven. Luisteren is niet makkelijk. Zeker als de diegene die het zegt zichzelf niet helder kan verwoorden door zijn eigen aannames in zijn verhaal te verwerken, dingen verkeerd te herinneren, oorzaak en gevolg door elkaar haalt. Dan kan je zeggen maar het gaat toch om hoe diegene het ervaart, maar ook dat kan een persoon verkeerd verwoorden omdat die bijvoorbeeld reacties uit wilt Lokken. Dan kom je op gelijke situaties als misbruik uit en wellicht nog wel lastiger. Waar niemand echt tot de bodem door kan dringen.
Wat ik persoonlijk als lastig ervaar met psychiaters en ander alpha achtige is dat karaktereigenschappen in mijn ogen nogal verschillen afhankelijk van de situatie en ik daardoor nooit echt weet hoe ik vragen van een vragenlijst moet beantwoorden. Soms spreekt een karaktereigenschap mij wel aan, maar heb ik er gewoon de vermogens niet voor of heb het nooit ver kunnen ontwikkelen. Ik kan mezelf bijvoorbeeld als vriendelijk zien maar als ik dat gisteren niet was ben ik het dan nog wel? Of moet je bepaalde energie in die karaktereigenschap gestoken hebben dan is het vaak ook een kwestie van de middelen hebben om vriendelijk te zijn? Of moet iemand anders je ooit vriendelijk genoemd hebben, ja soms wel soms niet. Veel vragenlijsten laten die nuance weg, waardoor ik vaak veel vragen om het even of oneven beantwoord.
peinzer: "Ik heb gehoord dat er aanwijzingen zijn dat onze darmen ook invloed op onze stemming hebben. Gezond eten is dus ook belangrijk (ook voor de lichamelijke gezondheid natuurlijk). Geheel juist. Je kunt ook eens laten onderzoeken of je niet een vitamine B deficit hebt als gevolg van een stofwisselingprobleem. TwoTone: "Van dichtbij meegemaakt: lichaamsgerichte therapie kunnen mensen echt beter maken zodat ze ook zonder medicijnen voortkunnen." Ook dat is juist: soms kunnen therapieën in de Reichiaanse traditie zoals BIoenergetica werkzaam zijn. Als dat ook niet werkt kun je ook nog eens proberen aan te kloppen bij een goede vriend of vriendin, die je echt helemaal vertrouwt en die in staat is om een goed gesprek te voeren, met de vraag of je daar eens mag uithuilen onder invloed van een stevige dosis ectasy. Als dat allemaal niet helpt, dan blijft natuurlijk weinig anders over dan je uit te leveren aan de genade van de psychiaters en de farmaceutische industrie.
Gelukkig mag ik als 'alternatief' counselor wel gebruik maken van de kennis, kunde en leerzame lessen van Peter Levine, Gabor Maté en heb ik van het voorjaar nog een online cursus van Bessel van der Kolk gevolgd als het ging om trauma en het lichaam. Samen in combinatie met EMDR en gesprekken werkt het goed om trauma's te gaan ontladen en de opgeslagen emoties te bevrijden uit het lichaam en de psyche zodat iemand weer door kan, zonder triggers.
Het hoofd maakt natuurlijk deel uit van het lichaam. En natuurlijk moet ‘de psychiatrie niet weg uit het hoofd’ want die wetenschap bestudeert en behandelt juist problemen die daar hun oorsprong vinden. Prima echter, als de oplossing van die problemen elders gevonden wordt en bijvoorbeeld door fysiotherapie wordt toegediend. Maar het begint bij een goede diagnose en juist daar schieten veel psychiaters ernstig tekort, blijkt uit tal van onderzoeken. Ik zou weleens willen weten of Bakker zichzelf daar wel goed in vindt.
Ja, ik kan het weten. Ik heb 30 jaar geleden ooit is een onderzoek gedaan. Daar kwam uit dat ik gestoord ben. Kon beter overal mee stoppen. Staat lekker in mijn patientendossier, dus als ik langs de huisarts ga wordt eerst daar naar gekeken. Maar niet alleen bij mij, ook mijn kinderen zullen er last van hebben, net zoals ik de gestoordheid ge-erft zou hebben van mijn ouders.Zullen ze mijn kinderen bij elk puberaal probleem hetzelfde voor gaan houden. Gelukkig trek ik mij er uiteindelijk niet zoveel van aan, mits ik er niet in blijf hangen. Het is ook maar een mening. Hoewel er soms wel twijfel ontstaat, maar ik heb voor de rest geen andere middelen om er wel of niet achter te komen, dus ik leg het gewoon naast me neer.Ik heb ook sterk het gevoel dat racisme meegespeeld heeft. Zoals er ook vaak diagnoses gesteld worden bij marokkanen. Maar ik vind uiteindelijk gewoon bizar en ernstig dat mensen zonder enige berouw dit over je af kunnen roepen. Waarschijnlijk allemaal omdat 1 van mijn ouders niet goed kon verwerken dat 1 van de zintuigen slechter ging werken gedurende het leven en er nauwelijks van hersteld is dat het vertrouwen ooit is geschonden tijdens een relatie.
[. Onze overheid zou het moeten (en kunnen) financieren, de impact van psychische aandoeningen doet niet onder voor die van covid. En hoeveel daar niet in geïnvesteerd is?] Hier is vreselijk bezuinigd . En wat erger is mensen met psychische problemen worden niet serieus genomen of zelfs belachelijk gemaakt. Het lichaam wordt wel degelijk meegenomen - steeds meer focus op "heb je een probleem, ga maar sporten" . De grootste winst valt te maken denk ik bij duidelijk communiceren dat psychische problemen zo ontzettend ernstig en ingrijpend zijn. Lastig is wel dat de diagnose een stuk complexer is dan een gebroken been. Kan een diagnose eigenlijk wel?
de term "diagnose" is in de psychiatrie misleidend, want het is in feite alleen een klassifikatie (indeling op kenmerken) waarbij geen oorzaak van de problemen aangewezen wordt. De diagnose vertelt dus niet welke behandeling het beste werken zal. Ik heb gehoord dat er aanwijzingen zijn dat onze darmen ook invloed op onze stemming hebben. Gezond eten is dus ook belangrijk (ook voor de lichamelijke gezondheid natuurlijk).
Van dichtbij meegemaakt: lichaamsgerichte therapie kunnen mensen echt beter maken zodat ze ook zonder medicijnen voortkunnen. Dsm en daaraan gekoppelde medicijnen maken veel mensen tot medicijnverslaafden en zombies.
Ik las onlangs zoiets op TikTok. Psychiatrische patiënten zijn slechts slachtoffers van mentaal gestoorde mensen. Een echt mentaal gestoord mens heeft gewoon succes en zal nooit bereid zijn te luisteren naar iemand.
Hoewel mentaal gestoord misschien overdreven is. Maar het zou in mijn ogen heel goed kunnen dat psychiatrische aandoening het resultaat zijn van mensen die het slachtoffer zijn van mensen die goed instaat zijn ernstig immorele acties uit te voeren zonder dat iemand het doorheeft omdat ze mensen goed mee kunnen krijgen of het gewoon goed kunnen inplannen. Het gaat echter sterk voorbij het genetische aspect van deze aandoeningen die als het ware stellen dat iemand situaties over zichzelf heen blijft roepen. Heeft dat voorrang voor een traumatische gebeurtenis. Wat is het verschil überhaupt?
Wat mij wel opvalt is dat mensen voor uitlopende redenen de confrontatie opzoeken met elkaar. De ene persoon doet dat voor bijna noppes, de ander moet een reden hebben buiten zichzelf, de ander heeft het nodig voor zijn eigenwaarde, weer een ander doet het om een bepaald bezit. Het zou nooit zijn als deze types is goed onderzocht werden.