'De prijs voor veiligheid is te hoog'
Praat mee
Reacties (27)
Dit risicodenken zorgde voor een miljarden verslindende inlichtingen industrie in de VS, waar private bedrijven maar al te graag (overbodige) informatie verstrekken tegen betaling, zoveel informatie dat de inlichtingen diensten het allemaal niet meer bij kunnen houden. Idiote inlichtingen bureaucratie, en geld verslindende machinerie.
Vrijwel alle vrijheidsbeperkende maatregelen die afgelopen 10 jaar in Nederland zijn genomen in het kader van 'veiligheid' zijn niet genomen naar aanleiding van cijfers en feiten over de onveiligheid, maar n.a.v. het onveiligheidsgevoel van burgers. Terecht dat de schrijfster dit ook noemt, zij het 10 jaar te laat. Fortuyn/LPF/Leefbaar/PVV hebben er handig gebruik van gemaakt. Zo strooide Leefbaar Rotterdam altijd graag met cijfers over het aantal 'criminele allochtonen'. Nooit heeft iemand eens aangekaart dat hun cijfers gebaseerd waren op verdachten, niet op veroordelingen.
Ik moet eerlijk zeggen, na 11 september ben ik geen moment bang geweest en zelfs niet geschrokken van hetgeen in New York is gebeurd, overigens wel heel veel medeleven met de slachtoffers. Dit zijn gebeurtenissen waar de meeste politiek gewin uit halen en dat was op alle momenten op TV te zien en in de kranten te lezen. Dat er altijd gekken zijn die proberen de maatschappij te ontregelen door gewelddadige acties is zo oud als de weg naar Rome en daartegen is weinig aan te vangen, omdat het altijd een hele kleine groep is die in de krochten deze zaken regelt. Wat mij veel meer zorgen baart is de ongenuanceerde bedreigingen tegen personen zowel links, rechts als midden, maar ook tegen gewone burgers die op het internet hun mening menen te moeten uiten. Dat maakt mij overigens niet angstig. Ik ga er vanuit dat men dan niet bij zijn volle verstand is. Ook als ik 's nachts over straat loop, ook daar heb ik geen moeite mee en als ik een groepje jongens of meiden tegenkom en vraag mag ik er even langs op een gewonen manier, zeggen ze altijd neemt U ons niet kwalijk en een fijne avond. Ik denk dat het veel aan jezelf ligt hoe je je opstelt tegen je medemens. Het beroven van wie dan ook door jong of oud gespuis, is iets waartegen moet worden opgetreden en gestraft. Maar zolang als ik leef (en dat is al een tijdje) zijn er dieven gilden geweest en oplichters en die zullen er altijd blijven, zeker als men op de TV ziet wat er allemaal te koop is in de wereld, dan wil men dat natuurlijk ook. Kan men het niet kopen, dan probeert men wel het geld of goederen te jatten. Maar angst vanwege de Twin towers, nee daar heb ik gelukkig geen last van. Bovendien waren 99% van de daders van Saoedisch Arabische afkomst en daar gaat men altijd aan voorbij. Toen het luchtruim boven Amerika was gesloten gingen er wel vliegtuigen naar het Oosten met daarin de Arabieren met de naam Bin Laden. Waarom zou dat nu gedaan zijn?? Daar maak ik me wel zorgen over.
Helemaal eens met Beatrice De exorbitante investeringen in veiligheid zijn er voornamelijk om mensen bang te maken. Bang gemaakte mensen kruipen terug in hun schulp, sluiten de ogen en kiezen vervolgens (extreem)rechts (het olijke trio cda-pvv-vvd). Echte veiligheid maak je door de samenleving menselijke te maken: eerlijke kansen voor iedereen.
Veiligheid tegen terrorisme blijkt een dure illusie. Ondanks alle maatregelen (en duur is dan nog niet eens beperkt tot geld, maar omvat ook het inleveren van rechten en vrijheden) zijn terroristische aanslagen uit moslimhoek nog niet eens uitgesloten. Terwijl er dan ineens een idioot uit extreem rechtse kringen een bloedbad aanricht. Om maar te zwijgen van allerlei niet-politiek gemotiveerde, eenzame psychopaten die uit gebrek aan aandacht aanslagen aan het voorbereiden zijn. Nu is trouwens de statistische kans dat u slachtoffer wordt van een terroristische aanslag vele malen kleiner, dan dat u in het verkeer om het leven komt. Als we al dat geld dat in de afgelopen tien jaar in terrorisme is gestoken aan verkeersveiligheid hadden besteden, hadden er dus echt mensenlevens kunnen worden gered.
Als het gaan om veiligheid moeten onze politici zeker iets leren van Noorwegen en haar dappere socialist premier, want dat is veiligheid. Want de veiligheid is oooook wat de regering moet doen na een nationale drama, een aanslag bijvoorbeeld door criminelen of terroristen. Wat en hoe de regering reageert op een drama, hoort ook bij de veiligheid, zeker weten!! De veiligheid is het voorkomen van misdrijven en aanslagen, maar het optreden na een zware misdrijf of een aaslag is ook een kunst in de Veiligheid. Een ding moeten wij in dit land niet hebben, wilders en de veiligheid want stel voor, Als Wilders in de regering zat toen de moordenaar Mohammed B Theo van Ghog vermoorde, namens zijn religie, hadden wij hier de dansende poppen gehad?? Een rechtse, laat staan een extreemrechtse kabinet reageert anders op een aanslag dan de linkse( socialisten bijvoorbeeld). Kijk naar Noorwegen en haar socialist premier.Wedden! dat hij de Nobel prijs voor de Vrede gaat winnen? Hij is een voorbeeld van de veiligheid. Althans, ik hoop dat mijn partij PVDA iets heeft van de premier van Noorwegen.
(bijna) Alle maatregelen die ik tegenkom op mijn reizen zijn cosmetisch. Ze dragen wellicht bij aan het gevoel van veiligheid bij mensen die niet zo goed op de hoogte zijn van de technische mogelijkheden die kwaadwillenden zouden kunnen toepassen. Deze schijnveiligheid wordt geboden door een miljarden verslindende industrie. De 'terroristen' in onze samenleving worden door deze maatregelen niet echt tegengehouden. De echte factoren die voorkomen dat er meer succesvolle aanslagen worden gepleegd zijn gebrek aan intelligentie en opleiding, gebrek aan ambitie en gebrek aan middelen. Laten we blij zijn dat de ontwikkeling bij de door de overheid zo gevreesde terorristen zo geweldig achterloopt. Het scheelt een hoop slachtoffers.
We eisen steeds meer veiligheid om van onze onbegrensde vrijheid te kunnen blijven genieten. Dat gaat uiteraard gepaard met repressie, hetgeen onze vrijheid weer indamt. Het lijkt me beter je te realiseren dat veiligheid niet absoluut kan zijn en dat het leven risico's met zich meebrengt. Het gaat ook over onveiligheidsgevoelens en gevoelens laten zich niet zo makkelijk in een keurslijf proppen. De maakbare veiligheid heeft zijn grenzen. Het enige dat de overheid kan doen is haar politietaak weer wat serieuzer nemen. Geen enkele partij heeft er tot nu toe extra agenten bij gedaan. De duizenden agenten die de VVD en PVV er bij wilden zijn er niet gekomen. Meer politie om onze aangiftes af te handelen of complexe zedenzaken op te lossen lijkt me geen overbodige luxe. Hoe groter de pakkans, des te groter het gevoel van vertrouwen en veiligheid weer zal zijn. Daarnaast vind ik het een prettig idee dat er politie in de wijk loopt die tijdig problemen kan signaleren en kan optreden. Gebrek aan mankracht zorgt vaak voor wegkijkgedrag of een selectieve focus op bepaalde delicten. Als er 80 man op de zaak van Robert M. zit kunnen ze niet zorgen dat juweliers een veiliger praktijk hebben. Het is van de ratten besnuffeld dat je maar geen aangifte doet van je gestolen fiets omdat het toch niet wordt afgehandeld. Daar knappen mensen op af. En terecht. Maar het ergste is dat dit gebrek aan mankracht zorgt voor een lading aan camera's, aan een overstuurde verontwaardiging in de samenleving en de praktijk dat burgers straks het recht in eigen hand gaan nemen. Dat lijkt nu ten aanzien van pedoseksuelen al te gebeuren. En straks is iemand anders aan de beurt. De politiek, de PVV voorop roept om het hardst om 'keihard aanpakken' en plakt dat op alles. De enige twee partijen die vrijheid in hun naam hebben lijken zich maar weinig te bekommeren om vrijheid. Ze hebben het liever over repressie. Wanneer Wilders naar Helmond gaat om de burgers zogenaamd een hart onder de riem te steken doet hij dat alleen maar om de verontwaardiging en gevoelens van onveiligheid te vergroten. Op andere momenten komt hij er namelijk nooit. De woede in stand houden lijkt het devies. Het vijanddenken overheerst. En de politie moet lijdzaam toe zien dat er 500 man caviapolitie komt in plaats van 500 zedenrechercheurs. Gekker moet het niet worden.
Heeft Beatrice de Graaf eindelijk de website Architects & Engineers for 9/11 Truth gevonden?
Veiligheidsdenken? Een van de redenen waarom het ‘veiligheidsdenken’ actueel wordt gehouden: het genereert veel geld voor het opzetten, onderhouden en ontwikkelen van ‘veiligheidssystemen’. Kortom, het bedrijfsleven vaart er wel bij. Voor de mensen die daar financieel baat bij hebben, kan het niet ‘onveilig’ genoeg zijn. Zo spreekt men niet langer over ‘video-bewaking’ maar over ‘video-beveiliging’. In vergaande ontwikkeling is daarvoor het verschijnsel van de ‘gezichtsherkinning’ dat loopt tot het mogelijk gaan opmaken van een ‘carte Vital biométrique’. Ik kwam dit onlangs tegen in een waarschuwend artikel op de site ‘Délinquance, justice et autres questions de société’. Ik maakte er een bewerkte vertaling van; zie: http://tijdschriftdeas.wordpress.com/2011/08/31/schedelmeting-geavanceerd-terug/
De 'prijs voor veiligheid' heeft weinig opgeleverd qua veiligheid in de wereld, alleen een veel grotere greep van overheid en bedrijfsleven op burgers: Wie z'n telefoonrekening een keer te laat betaalde, staat nu als topcrimineel bekend in alle registers. Internationale opsporingsbevelen voor wie ooit een boete kreeg voor het rijden met 54 km per uur zijn aan de orde van de dag. Wie ooit een wind liet in het openbaar, is traceerbaar via Google en kan verdere sollicitaties wel vergeten. Tegelijkertijd ligt Holleeder op een sofa tv te kijken, in afwachting van de schadevergoedingen die zijn advocaat zal gaan binnenslepen en trekken de banken onverkoopbare huizen onder de kont van bewoners vandaan. Worden vluchtelingen de dood ingejaagd, kinderen en bejaarden tot aan zelfmoord gepest, mensen voor het kleinste vergrijp vernederd bij plantsoenendiensten (plantsoenen die er nog nooit zo slecht uitzagen) en schoonmaakwerk bij het OV (dat nog nooit zo naar pis stonk). Nee, het is veel veiliger geworden...... Gooi, Wassenaar, Oosterbeek e/o trekken hekken op tegen het gepeupel, met dank aan VVcDA en hun Grote Gele Gedoger... "Men" wil dat Zuid-Europa net als wij wordt, maar het omgekeerde is aan de gang. Nouveau (eventueel crimineel) riche verschanst zich, dat zijn de enigen die zich 'veilig' weten.
Hou ze bang, dan zijn ze plooibaar. Angst voor terrorisme, angst om werkeloos te worden, angst om het huis kwijt te raken, angst voor buitenlanders, gewoon heel bang houden, dan zijn ze zo gemakkelijk te manipuleren. Angst is de slechtste raadgever.
De gevoelens van onveiligheid zijn door angst gevoed. Bange mensen zijn (een groot deel) van de Nederlanders geworden. En daar betalen we een belachelijk hoge prijs voor. Meer blauw op straat en dat soort nonsens. Laten ze erbij zeggen wat dat kost. Terrorismebestrijding... ook zo iets. Hoeveel mensen zijn er omgekomen door terreur in Nederland? (En nee, een enkele gek is geen terrorist, die hou je altijd en dat is niet te voorkomen). Zet dat eens af tegen de kosten. Zelfs tegen de voorkomen aanslagen (als die er al zijn geweest). "Het is niet onveilig maar ik vóel mij onveilig!!" ahhhh Het grootste risico dat je loopt is leven, daar ga je dood aan!
Het is nog niet eens zo lang geleden dat onderzoeksresultaten werden gepubliceerd over hóe Nederlanders graag willen sterven. 'Graag' wil in feite niemand dit. En dat wij tij-de-lijk zijn - al is die tijdelijkheid inmiddels opgerekt tot gemiddeld meer dan 75 levensjaren (terwijl de biologische oer-houdbaarheid van mensen tussen 30-35 jaar ligt) - staat vooral in westerse beschavingen bovenaan het lijstje van wegdrukken, ontkennen en trachten te verlengen tot het uiterste. In de troost van de hemel, vergezicht voor later, geloven steeds minder mensen. Althans gelet op het verder afkalven van kerken o.a. De centrale uitkomst van dat onderzoek? 'Kerngezond' en 'het liefst in de slaap'. Ik moest hieraan denken toen ik het pleidooi van Beatrice de Graaf over het huidige veiligheidsdenken las. Want zoals de eindigheid van het leven, van alle leven trouwens, in relatie tot de staat-van-zijn als deelnemer aan een van rijkdom bulkend land (al die voedselbankers natuurlijk uitgezonderd) als grootste Ordeverstoring wordt beschouwd, zo ook zijn dit al die 'ouderwetse' bestaansbedreigingen waarmee ons voorgeslacht meermalen te kampen had. Hier komt de Top-Vijf ervan: armoede, epidemieën, honger, oorlogen en overstromingen. Bedreigingen die 'we' allemaal keurig hebben weten te elimineren zo in de afgelopen ruim halve eeuw. Ons voorgeslacht bad, smeekte en hoopte erop: Paradise Is Here inmiddels. Er bestaan natuurlijk nog steeds bedreigingen, weliswaar op kleiner schaal, maar desondanks... Zoals het aantasten van menselijke waardigheid, integriteit en gezondheid van kleine en uiterst kwetsbare jonge burgers (het Amsterdamse pedosex-schandaal). En het adresseren van een hele rijstebrij van maatschappelijke onvrede's over god-mag-weten-wat-nou-weer in -jawel- in De Islam. Inderdaad, bread & butter van de Haagse politicus Geert Wilders en zijn privépartij de PVV. Het eerste is buitengewoon realistisch en wacht op strafrechtelijke afhandeling, het tweede is dat niet omdat het projectie is. Maar omdat tijdens de laatste Tweede Kamerverkiezing ruim 1,5 miljoen stemgerechtigde Nederlanders het door Wilders luid en duidelijk geprojecteerde De-Islam-is-onze-grootste-bedreiging achterna renden, is het óók realistisch. Politiek-realistisch om wel te zijn, niet normaal huis-tuin&keuken-realistisch. Ook al ziet menig PVVstemmer inmiddels regelmatig kamelen op zijn behang: kracht van repeterende PVVreclame (grapje). BEDREIGINGSLOOS Er is in de samenleving dan ook reeds lang sprake van enorm grote zin om volstrekt bedreigingsloos te leven. M.i. een 'vertaling' van het vrijwel nooit gearticuleerde 'protest' tegen de normale eindigheid van leven. Hart- en vaatziekten blijken hier de grootste doodsoorzaak van Nederlanders te zijn. Niet bommen, kogels en granaten 'wat' gechargeerd gesteld. Maar aangezien het samenleven al ruim tien jaar in het teken staat van toegenomen onzekerheid en dit op vrijwel alle fronten - het verdampen van beschermende grenzen - en met '9/11' als het (voorlopige?) hoogtepunt van die opwellende onzekerheid, moeten wel zichtbare, tastbare maatregelen daartegen genomen worden, waarin de overheid leidend is. Kernwoord hierbij is: veiligheid. En dit dan overal en altijd. Waaruit dan ook niet alleen een veiligheidscultuur is gegroeid maar vooral een hele veiligheidseconomie. Dit heeft o.m. geleid tot systemen van controle - variërend van heel stevige heren met oortjes en grote V's op het revers, camera's overal, paspoort verplicht op zak en een inmiddels boordenloos netwerk van digitale registratievoorzieningen - die langzamerhand de vraag opwerpen: waarvoor, voor wie en voor wat eigenlijk? GIGA De vraag die ook Amerikaanse economen zich eens hardop stelden toen zij de giga-bekostiging van het Amerikaanse militaire apparaat in relatie brachten met (toen conservatief geschat) 28 miljoen to-taal verarmde en letterlijk op drift geraakte Amerikanen die in het 'normale' Amerika allang niet (meer) voorkomen in wat voor registratiesysteem dan ook: no social-security, no housing, no taxation etc. Wat valt er dan eigenlijk nog te beschermen? Goeie vraag. Een die dezer dagen overigens ook in de straten van Tel-Aviv, Haifa, Eilat en Jeruzalem door ruim 400duizend overwegend jonge Israëliërs is gesteld aan hun regering. Wat valt er hier met die aanhoudende golfslag van veiligheid, zowel realistisch als imaginair, te beschermen? Topt dat systeem, in het klein én in het groot, eigenlijk niet over zijn bedoelingen heen? Ja.
Degenen die begrijpen dat van de Bush versie van 11 sept niets klopt hebben ook door dat 11 sept mede bedoeld was de Orwelliaanse staat, zoals beschreven in '1984', mogelijk te maken. Om ons te beschermen houdt onze overheid ons goed in de gaten. De beveiligingscamera's in de huizen moeten nog komen, verder is '1984' vrijwel gerealiseerd.
De overheid doet al jaren alsof die twee zelfmoordvliegtuigen het Torentje zijn ingevlogen. De vreemde en overdreven identificatie van politiek Den Haag met de VS is op het paranoïde en onderdanige af.
Ja en dan schelden ze Turkije uit voor The Republic of Turkey. Een Kalkoenen republiek! Vindt u het niet vreselijk?
waarom gaan mensen niet op een verdedigingssport? als je gelooft in fysieke beperking en daarmee de fysieke vrijheid: de ultieme fysieke vrijheid is dan fysieke zelfverdediging, want buiten je eigen lichaam is het enige wat je fysiek kan doen het manipuleren van dingen. "everybody was kung fu fighting" was nog niet eens zo'n slecht nummer ;)
Ha ha die is goed, als iedereen karate had beheerst waren de twin towers niet ingestort ;-)
'De prijs voor veiligheid is te hoog' Overal en nergens prijskaartjes aanhangen lokt onveiligheid uit.
Inderdaad! Sinds de vrijheid van meningsuiting een prijskaartje heeft zijn er regelmatig mensen die hun vrijheid van meningsuiting door PVV-ers gejat zien worden.
Veiligheid is ook maar een gevoel... Maar concrete dreiging is een ander geval.
Je kunt het niet over veiligheid hebben zonder het over gevoelens van veiligheid te hebben. Werkelijke onveiligheid en gevoel van onveiligheid zijn zoals al gezegd gelukkig twee verschillende zaken. Je kunt het niet over gevoel van onveiligheid hebben zonder het over wantrouwen te hebben. Gevoel van onveiligheid projecteert zich voor de meeste mensen niet op hun eigen realiteit, maar op de politiek, de politie, soms op de vreemdelingen. Dat uit zich vervolgens in uitgesproken en onuitgesproken wantrouwen. Ook als daar in het echte leven geen aanleiding voor is. Je kunt het niet over wantrouwen hebben zonder het over het belang van het instandhouden van wantrouwen te hebben. Wie hebben daar belang bij? Niet de politie, niet de vreemdelingen. Niet elke politieke richting. De politieke richtingen die er belang bij hebben het wantrouwen bij mensen in stand te houden staan stuk voor stuk een anti-vreemdelingen- en anti-minderhedenbeleid voor. Maar partijen die inzien dat het aanjagen van wantrouwen contraproductief is houden hun mond. Omdat ze als ze dat hardop zouden zeggen alleen maar wantrouwen zullen ontmoeten. Een goed voorbeeld daarvan is mijn eigen partij de PvdA die recent een wedstrijd uitschreef over hoe je als burger de onveiligheid in je eigen wijk te lijf kunt gaan, of welke tips burgers hebben. Waarschijnlijk met de gedachte: if you can't beat them, join them en laat de burger het nu maar eens zelf zeggen. Van de oplossingen die werden ingestuurd zijn er 20 als beste geselecteerd. Maar één daarvan gaat over wat burgers zelf, zonder overheids- of andere bemoeienis of dwang kunnen doen: 'Maak kennis met je buren en zorg dat het contact goed blijft.' http://pvda.queetz.com/questions/view/1/#best_solutions Je kunt het niet over het instandhouden van wantrouwen hebben zonder het over het publieke debat te hebben. In het publieke debat is het verschil tussen gevoel van onveiligheid en werkelijke onveiligheid intussen nagenoeg opgeheven. Het publieke debat gaat, veelal aangejaagd door politici die er electoraal belang bij hebben, over werkelijke onveiligheid. Er kunnen nog zoveel statistieken en onderzoeken aantonen dat het met de veiligheid in Nederland goed gesteld is, in het publieke debat wordt dat stelselmatig genegeerd en ontkend. Ook door mensen die beter (kunnen) weten. Je kunt het niet over het publieke debat hebben zonder het over de media te hebben. De media dienen te overleven in een wereld waarin zoveel en zo snel informatie voorhanden is, dat ze zich automatisch - vaak niet echt bewust en soms heel erg bewust - richten op de dominante sentimenten in de maatschappij. Gevoel van onveiligheid is daar een van. Met als gevolg dat alle media aan dat sentiment steeds vaker en gretiger tegemoet komen. Niet alleen in de redactionele stukken wordt onophoudelijk gewezen op bestaande, vermeende of dreigende gevaren, ook in de nog steeds groeiende diarree aan stukken van opinisten. Ik ken geen krant of weekblad of forum meer dat het aandurft openlijk en consequent te relativeren en dat als redactioneel beleid te voeren. Het relativeren en beredeneren is verbannen naar een enkele opinist en naar een enkele wetenschapper, bijvoorbeeld Boutellier, soms naar een redactioneel hoofdcommentaar. Je kunt het niet over de media hebben zonder het over de lezers/kijkers/luisteraars te hebben. Los van politieke voorkeur, of van wel of niet wantrouwig van aard zijn, of van persoonlijke ervaringen met reële dreiging - de mediaconsument wordt vandaag zonder ophouden geconfronteerd met berichten die gaan over vermeende of reële dreiging. Op alle gebied. In redactionele artikelen, in opiniestukken en in reclames. Daarbij zit de lezer in een dubbele klem. Aan de ene kant is er de groeiende illusie en verwachting dat alle gevaar kan worden voorkomen, uitgebannen, bezworen, verzekerd, genezen, keihard aangepakt - met de bijbehorende claims op de politiek, de overheid, de rechtspraak, de politie en de markt. Aan de andere kant is er de verslaving die optreedt. Verslaving aan (berichten over) gevaar. Ik kan het niet bewijzen, maar de behoefte aan gevaar loopt voor mijn gevoel parallel met de nog steeds toenemende behoefte aan lawaai, ultieme en extreme activiteiten, aan steeds meer prikkels dus. Want de neurotransmitters die daarbij vrijkomen zijn prettig. Maar ze werken ook verslavend. Je kunt het niet over de lezer/kijker/luisteraar hebben zonder erop te wijzen dat het niet verboden is kritisch te zijn en vraagtekens te zetten. Bij wat je aan informatie krijgt voorgeschoteld en de manier waarop. Bij het je afvragen wie waarbij belang heeft. Bij het jezelf afvragen hoe kritisch en onafhankelijk je zelf eigenlijk bent. En vooral: of de prijs van dit alles (inleveren van privacy, groeiende controles, polarisatie, enzovoorts) nog acceptabel is. Ik vind van niet. Vandaar deze (veel te lange, sorry) discussiebijdrage (die je overigens ook van beneden naar boven kunt lezen).
De veiligheidsutopie van Hans Boutellier verdiept zich nog elke dag. Maar de boodschap van Boutellier is niet populair. We willen niet horen dat aan onze (hedonistische) vrijheid grenzen zitten. De eis voor vrijheid gaat gelijk op met de repressie ervan. Zou de verslaving aan gevaar die je noemt en de morele verontwaardigheid en woede ten aanzien van sommige delicten niet ook een vorm van identiteitsverwarring kunnen zijn. Zondebokken duiken weer overal op en inlevingsvermogen is niet heel erg populair in het gros van de huidige politiek? Bestaansleegte en verveling, daar zat ik ook aan te denken.
Waar vallen nu de meeste slachtoffers door moslim extremisme of een afgeleide ervan? Niet in de westerse landen maar in de islamitische landen zelf. Dit is iets om over na te denken en over veiligheid. Wat hebben wij als westerse naties (ben je niet voor dan ben je tegen) dan te klagen? Soms denk ik dat de wereld op hol is geslagen en in iedere hoek gevaar ziet. Ik heb in mijn jeugd gevaar meegemaakt en die voelt echt anders aan dan de aangeprate angst (gevoel van onveiligheid) van nu. Ook in mijn loopbaan bij de Kon. marine heb ik angst gekend en dat is maar goed ook, dan blijf je scherp. We moeten ons gewoon niet zo aanstellen !!!! Laat je toch niet van alles wijsmaken, leef en denk om je medemens dat lijkt me veel beter. Met "ontwijken" is nog nooit een oorlog gewonnen.
Angst als handel Ik denk dat u voor een groot deel gelijk hebt, maar u moet niet vergeten dat angst inmiddels ‘handel’ is geworden. Er gaan vele miljoenen euro’s in om, in de aanschaf en verdere ontwikkeling van apparatuur, in de ‘advisering’ (privaat en publiek), in de menskracht (privaat en publiek). Daarom wijs ik ook op de Franse socioloog Mathieu Rigouste die deze problematiek nauwgezet volgt en in kaart brengt. Hij onderzoekt de Franse situatie, dat wel, maar wat zal die verschillen van de Nederlandse? Zie mijn bespreking van zijn laatste boek: http://tijdschriftdeas.wordpress.com/2011/07/31/angst-als-handel-onveiligheid-als-legitimatie-ten-behoeve-van-een-contrasubversieve-criminologie/