De politieke handel in hallucinaties

PVV-Kamerlid Machiel De Graaf spande vorige week de kroon. In de Tweede Kamer schetste hij een ronkend doemscenario. Moslims nemen volgens hem Nederland stormenderhand over.

De Graaf sprak over ‘een lawine aan kinderen die vernoemd zijn naar Mohammed’ en over ‘bezette gebieden’. Ook had hij het over baarmoeders die de Nederlandse identiteit om zeep helpen. Wie in het hoofd van De Graaf kruipt, ziet hele batterijen aan barende moslimvrouwen, waaruit allemaal kleine Mohammeds kruipen, klaar om de bezette gebieden uit te breiden.

Een vermakelijk beeld, maar met de realiteit heeft het niets van doen. Volgens het CBS stijgt de niet-westerse allochtone bevolking in Nederland van bijna 2 miljoen anno 2014 naar 3,2 miljoen in 2060. Tegen die tijd wonen er 12,5 miljoen autochtonen in Nederland en 2,2 miljoen westerse allochtonen. Van een moslimovername is dus absoluut geen sprake.

Jammer genoeg is De Graaf niet de enige die aan het hallucineren slaat wanneer het over integratie en moslims gaat. Lodewijk Asscher en Ivo Opstelten bekijken momenteel of het mogelijk is zogenaamde shariapartijen te verbieden. Dit verbod werd voorgesteld door het CDA en wordt gesteund door de VVD en SGP. De motie suggereert dat de nood aan de man is. Dat er nu moet worden ingegrepen wil Nederland binnenkort niet gebukt gaan onder streng Islamitische wetgeving. Niets is minder waar. Nederland kent geen shariapartijen. Het lijkt er evenmin op dat die binnenkort en masse uit de grond schieten en de Tweede Kamer veroveren.

Wanneer het gaat over moslims en integratie, zijn de wildste fantasieën en de meest dramatische gebaren opeens geoorloofd. Steevast wordt er dan gewezen op de Nederlandse cultuur. Die zou onder druk staan. Er moet iets gebeuren. Maar ook die typisch Nederlandse cultuur is een fata morgana. De Columbus die de Nederlandse identiteit gaat ontdekken moet nog geboren worden. We hebben de Canon van Nederland gehad, we hebben miljoenen gespendeerd aan een Nationaal Historisch Museum dat nooit van de grond is gekomen, maar de Nederlandse identiteit blijft een troebele vlek waarin iedereen zijn eigen paradijs ziet.

Dat is het Nederlandse integratiedebat in 2014. We verdedigen ons tegen een kwaadaardige moslimvloedgolf die niet aan de orde is. En we beschermen een Nederlandse identiteit waarvan niemand weet waar die precies uit bestaat.

Het dossier moslimintegratie is in de politiek een handel in hallucinaties geworden, waarbij de grootste doemdenker wint. De PVV is daar het meest bedreven in, maar is lang niet de enige partij die waandenkbeelden slijt voor waarheden. Het zou dolkomisch moeten zijn. In plaats daarvan is het deprimerend.