De overheid heeft studenten financieel gedupeerd

Studeren is niet meer de tijd van je leven, gezellig op kamers, bij een vereniging. Maar een financiële nachtmerrie met een torenhoge huur, matig betaalde bijbaan en ongewenste lening voor peperdure zoomcolleges. Terecht dat studenten massaal protesteren.

Toch blijft een punt onterecht buiten de discussie: de overheid heeft studenten financieel gedupeerd.

Hoe? Een studielening zou de inkomenspositie van studenten dermate moeten verbeteren, dat ze hun lening kunnen terug betalen. Maar arbeidsinkomen staat door inflatie onder druk. En vermogensopbouw via een eigen huis is onbetaalbaar, helemaal met een studieschuld. Het is – mede door beleid van de overheid – een lening met een hoog risico.

Nu komt het. Ten eerste heeft overheid hiervoor niet de juiste financiële voorlichting gegeven. Zo kregen studenten geen financiële prospectus bij hun studie. Wat is het verwachte rendement? Welke risico’s zijn er? Een bachelor kunstgeschiedenis heeft een heel ander financieel risicoprofiel dan een master economie. Studenten konden onvoldoende inschatten wat de risico’s waren van verschillende opties.

Ten tweede was er geen onafhankelijke autoriteit die toezag op eerlijke financiële informatie. De Wet op het financieel toezicht geeft de AFM het mandaat om na te gaan of financiële producten met de juiste informatie worden aangeboden. En in de praktijk wil de AFM dat studieschuld wordt opgenomen in het kredietregister. Of waarschuwt het om een studielening niet in te zetten als belegging.

Vandaag stemmen Eerste Kamerleden over een motie gericht op een hoger compensatiebedrag voor studenten die onder het leenstelsel vallen, op initiatief van de Partij van de Dieren. Het kabinet biedt studenten nu slechts duizend euro of een studievoucher.

Studenten zijn geen ‘pechgeneratie’, maar slachtoffer van slechte financiële informatie. Dit zou een extra argument moeten zijn om het compensatiebedrag fors te verhogen.