De moeilijke relatie tussen de PvdA en de achterban

Mee eens.

Naar D66. Die heeft recentelijk besloten hun steun voor een verbod op onbedwelmd slachten ingetrokken omdat ze daarin een belemmering zagen van de Godsdienstuitoefening. Kortom, bij D66 kunnen alle orthodoxen een veilig heenkomen vinden. De meeste gewone Moslims en Joden zagen er overigens geen enkel probleem in om bedwelmd ritueel te slachten, het zijn bij beide groepen slechts kleine groepjes fundamentalisten. Persoonlijk vind ik het onzin dat deze orthodoxen als minderheid beschermd zouden moeten worden tegen secularisatie in een vrijzinnig land als NL. Dus gewoon geen privéleges voor religies.

Sorry voor dit lange verhaal maar ik kon het zo gauw niet korter maken. Dit onderwerp (de PvdA, niet het ritueel slachten) interesseert mij namelijk nogal omdat er naar mijn mening zo veel fout gaat en ik terug verlang naar een PvdA zoals die van Den Uyl, een partij met passie. Ja, het is lang geleden. De PvdA is vroeger meer mijn partij geweest dan dat het de laatste 15 jaar mijn partij is, al heb ik er ook de laatste 15 jaar nog een aantal keren op gestemd. Ik heb nooit op een andere partij gestemd ook, ik heb wel eens een verkiezing overgeslagen uit onvrede met de PvdA. Maar sinds de PVV is gaan groeien vind ik dat ik het niet kan maken niet te gaan stemmen. Dan maar liever SP als de PvdA me niet bevalt (zeker nu de SP in de peilingen toch zo'n beetje even groot is als de PvdA, dus qua machtsfactor maakt het niet veel meer uit). En hoe rechts ze op onderdelen ook zijn, zelfs D'66 is te verkiezen boven niet stemmen. Wat me heel erg bevalt aan D'66 is dat ze niet bang zijn om tegen de dwingende "tijdgeest" in hun eigen verhaal te blijven verkondigen - zie bijvoorbeeld onlangs de presentatie van Rem Koolhaas voor het D'66 congres. Fantastisch vind ik het als je zo het lef hebt om tegen de heersende stemming in te gaan en je eigen in dit concrete geval van Koolhaas goed onderbouwde visie te blijven uitdragen. Daar kan de PvdA nog veel van leren. Het is heel terecht dat Robbert Baruch zijn PvdA-kritiek ophangt aan het onderwerp van ritueel slachten. Het is hét recente voorbeeld van hoe de PvdA worstelt om haar eigen verhaal te vertellen, a la Rem Koolhaas, ongeacht tijdgeest. Lilianne Ploumen zegt in het interview op een zeker moment: “Het heeft mensen ook verrast dat het politieke debat hierover zo hoog opflakkerde.” Dat is illustratief. Blijkbaar zit men te suffen of weet men niet zo goed meer wat het eigen standpunt nu is. Ik denk het laatste, of beter: het een leidt tot het ander. Tegenover de werklust van PVV-er Martin Bosma (dat is dan echt het enige positieve dat ik over die man kan zeggen) om zijn ideologie te onderbouwen, staat luiheid van de PvdA, dat is het beeld dat ik heb - en Job Cohen vervangen is bepaald niet de oplossing. De PvdA wordt door de PVV de Partij van de Arabieren genoemd, lees in de PVV gedachtegang: de partij van de islamieten. De PvdA heeft tenslotte islamieten naar Nederland laten komen om nog wat kiezers over te hebben, zo ramt de PVV er al enige tijd in (bezijden de waarheid, maar goed dat zijn we gewend). Nou, ik kan niet in de vergaderkamertjes van de PvdA kijken maar door de aarzeling van de afgelopen weken bij de PvdA over het ritueel slachten vermoed ik zomaar dat dit uiteindelijke standpunt vooral is ingenomen om de PVV te laten zien: nee hoor, kijk maar, we zijn niet de partij van de islamieten want we zijn ook tegen ritueel slachten. Wat kan mij die PVV schelen, zouden veel andere partijen en niet alleen die van Rem Koolhaas denken (met uitzondering misschien van het CDA; niet voor niets zitten de twee partijen zo'n beetje in hetzelfde schuitje). Dat is het onplezierige gevoel dat ik al een hele tijd heb bij de PvdA. Men houdt zijn mond in de hoop dat het overwaait, of men stuntelt over het in te nemen standpunt en focust zich op de PVV. Over het ritueel slachten zelf: alhoewel ik niet echt een Martin Sommer fan ben schreef hij afgelopen zaterdag toch wel een aardig stukje in de Volkskrant hierover onder de titel "Feiten nemen geen besluiten". Vooral de afsluiting van die column vond ik een aardige: "Om het met Arnold Heertje wat cru uit te drukken: ‘Het gaat om de pijn van dieren tegenover de pijn van joden en moslims.' Zo simpel is het, jongens."

"de verelendungstheorie" Het is je mogelijk niet opgevallen, maar dat is het stokpaardje van de PVV, die gedijt bij slecht nieuws. (een kenmerk van populisme, een ander kenmerk is dat anderen het schuld zijn)

Nee, dan moet je de PVV hebben, die hebben niet eens leden. De PvdA heeft regelmatig een congres, en daar worden ook wel eens voorzitters weggestuurd. Als je niet weet waarover je het hebt, kun je ook je mond houden, dat is altijd een optie.

Pijn kun je meten, het veroorzaakt bepaalde stoffen in de hersenen, heb ik vernomen. Echter aan pijn kun je ook wennen. Een varken dat met gebroken poot drie dagen in een vrachtwagen naar Parma zit, en in paniek gilt als het door de Gotthard dendert. Als het dan met electroshocks de vrachtwagen wordt uitgejaagd en naar het slachthuis strompelt. En levend aan de achterpoten aan de ketting wordt opgehangen om tussen de electroden te gaan die het varken moeten doden. Dan is de lijdensweg meestal ten einde, behalve voor een op de vijftig, die slagen erin hun hoofd zo te draaien dat de dodelijke electroden misgrijpen, en het varken levend wordt geslacht. Maar daar liggen ze noch bij de PvdA noch bij de PVV, noch bij enige andere partij wakker van, want het gaat immers hier om gewone Christelijke mensen.

Dat is geen feit: er wordt geen vergelijking gemaakt met de reguliere, industriele slacht, en er wordt gesproken over een risico op lijden, niet zozeer op lijden zelf. Er is aan de kamer geen vergelijking gepresenteerd tussen de risico's bij industriele en rituele slacht. Daarbij komt dat wat "aanvaardbaar" is, niet wetenschappelijk vastgesteld kan worden. Bij alle slacht is sprake van lijden: als het aan de koe lag, werd iedereen vegetarier ;-)

Verdoofde rituele slacht is een tegenstelling in termen. Ritueel kan niet verdoofd. dat het dier gezond is, en bij kennis op het moment van slacht is onderdeel van de Israelitische ritus. Overigens kan bij de industriele slacht ook niet vastgesteld worden dat het dier niet bij kennis is. Bij correct uitgevoerde rituele slacht daalt onmiddellijk de bloeddruk in de hersenen. Zie de betreffende onderzoeken op www.koshereslacht.nl

Er wordt geen dier gekeeld bij rituele slacht. Volstrekte apekool. Er zijn voldoende gegeven beschikbaar over hoe rituele slacht wél in zijn werk gaat om dit soort onzin niet te hoeven verkondigen. Zelf het wetenschappelijk onderzoek dat in Nederland uitgevoerd is, laat zien dat in ieder geval de rituele slacht op kippen minder dieronvriendelijk is. Maar ik hoor de PvdD noch PVV zeggen dat we dan alleen koshere kip moeten eten... :-)