De messen worden geslepen

Vandaag wordt er in de kranten veel geschreven over de oproep van de KNMG om jongensbesnijdenis te ontmoedigen. Van het mes dat slacht naar het mes dat besnijdt.

Net als bij de discussies over groetplicht, gelaatsbedekkende kleding, misstanden in het onderwijs, rituele slacht, en bij de discussie over hoe grondrechten zich verhouden tot religie wordt er wel over de groepen die het betreft gesproken, maar niet met hen. Behalve in uiterste noodzaak, en als de stellingen al betrokken zijn.

Telkens hoor je dezelfde argumenten. Er zijn nieuwe inzichten… het is traumatisch… het gaat me niet om u persoonlijk maar… we kunnen toch met zijn allen niet toestaan dat… er zijn misstanden…

Telkens zie je dezelfde uitgangspunten. A priori er van uitgaan dat de geloofsgemeenschappen bestaan uit archaische bloeddorstige middeleeuwse zeloten, waar geen dialoog mee te voeren is. Behalve als ze het met je eens zijn. Traditie is niet meer van deze tijd.

Telkens voel je dezelfde houding. Natuurlijk mag u Joods/Islamitisch/Christelijk zijn. Maar u moet zich wel kleden, eten en eruitzien als alle andere mensen. U moet zich wel een beetje aanpassen.

Het ongenoegen groeit. De kwetsbaren worden kwetsbaarder. Mensen voelen zich vaker “getolereerd”. Het uitsluiten is voelbaar aanwezig.

De partij die zich inzette voor persoonlijke vrijheid zwijgt.

De partij die zich inzette voor verbinding zwijgt.

De partij die het opnam voor de kwetsbaarsten in de samenleving zwijgt.

De partij die streed voor een moderne, open en transparante samenleving waarin iedereen zich onderdeel voelde van de maatschappij zwijgt.

De Nederlanders, die zich beriepen op hun tolerante samenleving, vrijheid van godsdienst, de verrijking van de cultuur en economie die immigratie met zich meebracht, die kansen gaf aan de armsten, zwijgen.

Ik maak me geen zorgen over de Joden. We hebben door de eeuwen laten zien dat we ons kunnen aanpassen, creatief zijn, kunnen vertrekken, overleven.

Ik maak me zorgen over Nederland.

Dit stuk is overgenomen van Baruch blogt.