De media moeten hun schandpaal-methode dringend professionaliseren

De Volkskrant schiep het afgelopen halfjaar een succesformule. Je kiest een werkplek met enig publiek profiel, bijvoorbeeld een tv-redactie, en publiceert een reeks zo goed mogelijk onderbouwde misdragingen achter de schermen van bekende gezichten. Impact en aandacht verzekerd, zoals we zagen na de artikelen over De Wereld Draait Door en NOS Sport.

Ik overweeg dit succes op lokale schaal te kopiëren. Voor het buurtblad zal ik infiltreren bij de populaire kaasboer hier om de hoek, opdat de lezer die goeiige reus in zijn schort achter de toonbank voortaan aanziet voor wie hij werkelijk is: een racist en een vrouwenhater. Na een leven lang allesbehalve veganistische producten verkopen, is dit zijn verdiende loon.

Dat de Volkskrant-formule niet altijd en overal toepasbaar is, bewees het AD vorige week. In de zaterdageditie stond een groot stuk over het onveilige werkklimaat bij Forum voor Democratie, lezers werden vergast op anekdotes over partijleider Thierry Baudet, die tussen het rondsturen van porno en racistische theorieën tijd bleek te hebben om met z’n bezopen kop lege drankflessen naar mensen te smijten.

Het verhaal maakte geen indruk op mij, om de eenvoudige reden dat Thierry, in tegenstelling tot eerdere ontmaskerden zoals Tom Egbers of Matthijs van Nieuwkerk, geen sympathiek imago heeft. Pas wanneer blijkt dat de Forum voor Democratie-voorman de godganse dag bomen knuffelt en met vrouwen in de overgang over hun gevoelens praat, ben ik gechoqueerd.

Uitoefening van het schandpaal-genre dat de Volkskrant schiep, vereist dus zorgvuldige voorbereiding. Volgens mij doe je er goed aan lezersonderzoek te houden, waarbij de vraag wordt gesteld welke BN’er mensen graag op hun verjaardag uitnodigen. Vervolgens stuur je je beste journalisten op pad om misstappen van Frans Bauer, Erica Terpstra of Willem van Hanegem te documenteren.

Indien de beroepsgroep deze strohalm serieus en met beide handen aangrijpt, heeft de journalistiek toekomst.

cc-foto: Jo Naylor