De (luxe)problemen van zzp'ers
Praat mee
Reacties (21)
Heel herkenbaar. Maar toch niet heel erg. Ik heb mijn vrijheid en kan doen waar ik in geloof. Geen bazen meer boven mij die het beter menen te weten. Die vrijheid is niet uit te drukken in geld. Maar inderdaad een groep die wordt vergeten. Geen collectief pensioen en een dure AOV.
Ik weet het niet hoor, ik ben juist ZZPer geworden om een betere balans te kunnen vinden tussen prive leven en werk en dat is nog gelukt ook. Nadat ik een potje had opgebouwd en de juiste verzekeringen had ben ik minder gaan werken waardoor ik meer vrije tijd had. Ik maak geen bijzondere kosten omdat ik alleen mijn kennis en tijd verhuur en geen producten lever of nodig heb om mijn werkzaamheden uit te voeren. Misschien komt dit ook door mijn vak. Ik ben een ICTer met een brede kennis. Ik krijg meerdere aanbiedingen per maand en heb projecten van maanden. Na de eerste paar jaar een weekje vrij per jaar te hebben is de balans nu prachtig. En ik verdien lekker genoeg geld en ik heb meer tijd om met mijn gezin om te gaan. Als ik dit had geweten had ik het nog veel eerder gedaan. Verder is bij mij niet bereikbaar geen hoofdzonde, daar hebben we e-mail voor.
Ik ben een toeschouwer van ZZP’ers. Ik heb veel collega’s het pad naar ZZP zien maken met wisselend succes. Ik ben altijd vast in dienst geweest. Zelf nooit zo aangetrokken gevoeld tot ZZP als ‘concept’. Voornaamste bezwaar: al die administratie en organisatie die ik dan moet doen, terwijl ik zo slordig ben. Voornaamste verleidelijke gedachte (misschien moet ik het toch doen?): ‘free at last, totally!’… Ik zie vier scenario’s bij collega’s die het ZZP-schap kiezen (of daartoe gedwongen worden): 1 - Sommigen die wisten dat ze garen gingen spinnen. Ik ben goed en zelfstandig en daar haal ik zo veel meer uit. Ik ‘BEN’ een bedrijf dat in trek is. Let’s cash in on that… En dat werkte! 2 - Sommigen dachten dat ze het gingen maken en helaas lukte dat toch niet. Meer bezig moeten zijn met je eigen promotie en PR in plaats van overgevraagd worden. Kut, dat valt tegen… 3 - Sommigen die moesten noodgedwongen, maar ontdekten dat ze veel beter waren dan ze dachten. ‘A blessing in diguise’! Meer vrijheid en het betaalt meer dan ik dacht. 4 - Sommigen moesten ook noodgedwongen en het lukte helaas niet. De bijstand dreigde en op de valreep een baan in loondienst die minder was dan van gedroomd… ZZP betekent dat je het ultieme risico neemt (of gedwongen bent om te nemen): mijn succes wordt 100% bepaald door de vraag die er naar mij bestaat. Een ieder die dat risico durft te nemen, gedwongen of niet, mag vooral bewonderd worden om zijn of haar moed. Wanneer het resulteert in een eclatant succes dan gun ik de ruime verdiensten die de keuze oplevert. Wanneer het niet lukt, dan heb ik nog steeds respect voor de (moedige) poging. Meer dan 10% van de totale beroepsbevolking, worden zij uitgespeeld in concurrerende markten en geven zij veel meer dan iemand die beschermd werkt in 36-urige loondienst. Elk telefoontje is een kans. Ik kan het mij niet permiteren om kansen te laten gaan. Voor sommigen bijkans slavernij en voor sommigen een jackpot. In elk geval een ‘groep’ die gerespecteerd mag worden…
"Het CBS liet hierbij de faillissementen onder eenmanszaken (zzp'ers) buiten beschouwing." Uhm... eenmanszaken en zzp'ers zijn niet hetzelfde. Een eenmanszaak is een rechtsvorm voor een bedrijf en zegt helemaal niets over het aantal daarin werkzame personen. Zzp'er is ook in dit verband een nietszeggende term, want het kan zowel over een freelancer gaan als over iemand met een BV. In het laatste geval is het faillissement wel meegeteld.
@Piet, Piet De zogeheten ZZP`ers zijn zelfstandige ondernemers, meestal inderdaad een eenmanszaak. Volgens de wetgeving bestaan ZZP en Freelancers niet eens, dus alle poeha overal om deze ondernemers gaat nergens over. Of je bent ondernemer of je bent het niet, uiteraard heeft de belastingdienst er natuurlijk wel een eisen oordeel over of een bedrijf ook daadwerkelijk een bedrijf is! Zijn ze dat niet, komen ze vanzelf van een koude kermis thuis. De tijd zal het leren, om het kaf van het koren te scheiden, helaas kan je daardoor vaak eerst puinruimen bij een klant en dan nog eens je dienstverlenen, bij een klant die geen hoge dunk heeft van een zelfstandige.
Jaren 70, nog vóór de crisis van de jaren 80, hadden wij een eenmanszaak, oftewel een man en een vrouw maar die vrouw doet er gewoon nooit toe. Die werkte van 's morgens 7 tot 's avonds 11 maar inkomen ho maar. Enfin, een bedrijfje met een service-afdeling. Voetbal, mijn ex zag het nooit. Kerstavond, Sinterklaasavond. Altijd was er wel iemand die vond dat ZIJN product gerepareerd diende de worden/zijn en dan ook nog thuisgebracht. Uiteindelijk toch moeten stoppen. Nee, niet failliet, dat wilden we onze leveranciers niet aandoen. Gewoon een hogere hypotheek op het huis genomen en warme maaltijden voor 4 personen bereiden voor omgerekend 1 euro. Vrijheid als eigen "baas"? Laat me niet lachen. Je eigen tijd indelen? Welke eigen tijd. Er was geen eigen tijd. Elke seconde was het werken. Ik wens de eigen baasjes van nu sterkte.
Een zzp'er is toch niet meer of minder dan een voormalig loonslaafje welke bedacht: "Wat mijn baas kan, kan ik ook"! Als het dan een keer wat minder gaat, moet je ook niet zeuren.
Dan vergeet je voor het gemak al de gedwongen zzp'ers die hun baan kwijtraakten, geen nieuw werk konden vinden en alleen als zzp'er aan de slag konden...
En zo begint zo'n beetje elk bedrijf. En als je vervolgens werknemers hebt, dan ben je opeens een uibuiter / kapitalist / neoliberaal, ongeacht de werkelijkheid.
Je hebt ZZP-ers voor € 5,00/uur en ZZP-ers voor € 50,00/uur. Heet vraag en aanbod. Verder vind ik het artikel maar een toneelstuk.
Als theaterwetenschapper ben ik het met je eens. Alles is namelijk toneel, dat is een van de eerste dingen die je beseft als je theater gaat studeren. Ook jij hebt nu een rol in mijn stuk toegeëigend. Betreft vraag en aanbod, dat is inderdaad een ander aspect van "de" zzp'er. Maar mensen die zich voor 5 euro per uur aanbieden kunnen daar echt niet van rondkomen. Ze verzieken de markt voor collega zzp'ers die hierdoor werk mislopen. Los van het feit dat ze zichzelf onderwaarderen (wat misschien nog veel erger is.)
'Het CBS liet hierbij de faillissementen onder eenmanszaken (en zzp'ers) buiten beschouwing.Wonderlijk...' Dat is niet zo verwonderlijk. Je kunt niet nagaan of een zzp'er ermee ophoudt, hij blijft ingeschreven bij de kvk of hij nu omzet maakt of niet. Ik ben benieuwd naar het overzicht van de belastingdienst van alle zzp'ers en hun omzetbelasting. Volgens mij geeft dat goed weer wat er onder zzp'ers aan de hand is. Wat je verhaal betreft, dat is deels herkenbaar. Zeker als je begint, en in zekere zin is het logisch ook, over het algemeen wordt er, als je werk hebt, stevig betaald en dat houdt bepaalde verwachtingen in. Je wordt betaald voor je diensten, die net als je beloning vaak bovengemiddeld zijn. Het gaat opdrachtgevers dan ook niet zozeer om de vrijheid die jij ze geeft vanwege je status maar om je kennis en je vaardigheden. Vaak hebben ze die zelf niet of er het geduld niet voor. Dat maakt je speciaal. Wees blij dat je dat bent, dat kan niet iedereen zeggen.
Deels eens. Maar niet elke zzp'er is ondernemer en van de belastingdienst ben je echt geen ondernemer als je te weinig omzet draait. Dan ben je resultaatgenieter en mag je dus ook geen gebruik maken van de zelfstandigenaftrek en word je niet beschouwd als ondernemer met bijv. een eenmanszaak. Overigens wordt het zzp'erschap soms ten onrechte verheerlijkt. Om in leven te blijven als zzp'er is iets meer nodig dan het hebben van kwaliteiten die een werkgever nodig heeft en ook iets meer zijn dan blij zijn met je positie. Ik denk dat elke startende ondernemer/zzp'er van mening is kwaliteiten te hebben en blij is dat hij zijn onderneming kan starten. Maar het daarna volhouden, dat is de kunst. En als het na een paar jaar toch niet lukt, zie dan nog maar eens op de arbeidsmarkt terug te komen. Uitzendbureaus en werkgevers kijken naar je cv en zeggen dan: die zijn we dan kwijt zodra de markt voor hem of haar weer aantrekt. Dat is onbetrouwbaar, dus we gaan liever voor die ander die geen eigen bedrijf heeft gehad. Ik heb zelf eens als consulente bij een uitzendbureau gewerkt en wilde graag aan de slag voor iemand die zijn eigen bedrijf had opgezegd. Ik vond hem een supertalentvol persoon. Maar het uitzendbureau verbood mij werk van hem te maken. Het klopt dat veel bedrijven beginnen als een persoon. Die ene persoon kan soms uitgroeien tot een bedrijf met personeel dat waarde toevoegt aan de maatschappij. En daarom vind ik ook dat we zzp'erschap moeten blijven stimuleren in plaats van het moeilijker maken voor ze. Maar ja ik snap ook dat er bezuinigingen nodig zijn. Het zij zo.
Beste Alexandra, ZZP'ers zijn de helden van de moderne economie. Zelf ben ik (net) weer in loondienst gegaan (overigens blij). Ik kan alleen maar zeggen dat ik de (fiscale) maatregelen dei boven 'de ZZP'er' hangen niet ondersteun...
Ik wil als ZZPer helemaal niets te maken hebben met de regering. Laat mij zelf maar alles uitzoeken. Ik hoef geen fiscale voordelen, maar wil al helemaal niets weten van de fiscale nadelen. Waarom een paar 1000 euro voor zorgbelasting betalen als mijn aov verzekering al 800 euro is? Waarom betalen voor een uitkering die ik niet overleef terwijl ik een inkomensverzekering heb. Nee hoor, laat die rovers maar met hun klauwen van mijn verdiende centen blijven. Ik draag het risico, dus wil ik ook de voordelen.
Hmmm.... het is dat je flink reageert op de reacties die je krijgt en aanvullende informatie geeft. Je artikel op zich is op z'n zachtst gezegd wat 'onsamenhangend'. Ben wel blij dat je in een reactie aangeet dat we ondernemerschap moeten blijven stimuleren. Tenminste, denk dat je dat bedoelt met 'zzp-erschap stimuleren). Of de ondernemersaftrek afschaffen daar afbreuk aan doet weet ik niet - die 10% die dan afhaakt zouden wel eens net degenen kunnen zijn die toch niet zo ondernemend zijn en niet weten wat te doen om zonder die aftrek rond te komen. Natuurlijk is die aftrek prettig, ik krijg 'm ook al jaren, maar ondernemen is niet enkel profiteren van belastingvoordeeltjes.
Dag Angelo. Ik heb inderdaad wel eens samenhangender stukken geschreven :) Je hebt het goed begrepen. Ik ben voorstander van het stimuleren van ondernemerschap in alle vormen. Maar dit stuk ging vooral over de positie van de zzp'er, wat ik zelf ook ben. Onder de 10% afvallers zaten wellicht collega's die wat langer aanlooptijd nodig hadden voor ze hun imperium konden beginnen. Die komen nu wellicht in de ww omdat het lastig is om werk te vinden. Of dat nu een betere oplossing is... We zullen het zien.
Je zou bijna medelijden krijgen met de aan subsidie verslaafde ZZPer. Bijna want de de ZZPer beseft natuurlijk terdege dat hij/zij de diepe zakken kan vullen met subsidie die de arbeider in loondienst moet ontberen. (alle belasting voordelen voor echte ondernemers dus) En o wat hebben ze het moeilijk die ZZPers. Maar toch gaan ze niet in loondienst?
Een echte ZZPer heeft het helemaal niet moeilijk. We hoeven geen subsidies, maar blijf dan ook met je poten van onze centen af. Wij krijgen er niets voor, dus zouden we ook niets moeten betalen. Ergo, we krijgen er 1 ding voor en dat is iets wat we zelf veel beter kunnen regelen. Dus laten we eerlijk zijn, geen subsidie, maar ook geen jatwerk, dan zou de economie voor de regering er stukken slechter uitzien.