De leegte in en om Diederik Samsom

Jij en ik hebben het niet zo in de gaten, maar de Eerste Kamerverkiezingen komen eraan. Nederlanders reageerden tot nog toe met matheid als hen gevraagd werd een stembusgang te maken voor de Provinciale Staten, maar volgend jaar wordt dat wellicht anders. Statenleden kiezen immers de Eerste Kamer. Daar heeft Rutte II geen meerderheid en moet daarom een beetje ‘alsjeblieft’ spelen bij D66, de ChristenUnie en de SGP. Als daar de positie van het gedrocht dat Rutte en Samsom wrochtten wordt verzwakt, dan is het einde van de regering nabij.

In Den Haag wordt dit – in tegenstelling tot bij u aan de keukentafel – scherp gezien. Vandaar dat een groot deel van de politiek ondanks alle internationale dreiging, ondanks de sancties tegen Rusland, ondanks de wegvallende groei in Duitsland, toch ziet dat de wijzer op de economische barometer richting mooi weer gaat. Dat blijft zo tot en met maart 2015, kunnen wij veilig voorspellen. Deze zaterdag geeft ook Diederik Samsom hier blijk van. Hij schreef voor de Volkskrant een opiniestuk waar de redactie de kop boven zette: ‘We moeten steviger op eigen benen staan’.

In het hart geraakt Samsom stelt dat men de berichten over het ‘fragiele herstel’ niet moeten laten ondersneeuwen door het ‘afschuwelijke’ nieuws van deze zomer: “En Nederland werd daarbij vol in het hart geraakt.” Het artikel mondt uit in de volgende conclusie: “Meer stabiliteit, meer duurzaamheid, meer welzijn. Meer optimisme, meer visie, meer samenwerking.” Aan dit alles gaat een in gezwollen taal gestelde bezwering vooraf, die niettemin op alle fronten de kool en de geit spaart, wat op zich een prestatie is. Zowel de fans van Gaza als de vrienden van Israël krijgen een hoofdknikje. Samsom herinnert de burger aan zijn ordehandhaving onder allochtone jongeren, die enerzijds minder verbinding voelden met Nederlandse waarden maar anderzijds het misschien wel terecht over “jullie Justitie” hadden.

Natuurlijk predikt Samsom weer zijn nieuwe industriële revolutie zonder erbij te vertellen hoe je aan de benodigde miljardeninvesteringen komt. En dan – laten we het nog eens herhalen: “Meer stabiliteit, meer duurzaamheid, meer welzijn. Meer optimisme, meer visie, meer samenwerking.” 

Lege praat Om te zien of een stelling aanleiding kan geven tot een zinnig politiek debat, is het altijd goed om haar eens om te draaien. Komt er dan iets uit wat een concurrerende staatkundige stroming voor haar rekening kan nemen? Zo niet dan is het lege praat. De proef op de som levert op: “Meer instabiliteit, meer verkwanseling van de hulpbronnen, meer ongemak. Meer pessimisme, meer oogkleppen, meer conflict.” 

De diagnose is duidelijk: met zijn laatste opiniestuk heeft Diederik Samsom een nieuw bewijs geleverd van de leegte in en om hem heen. Hij heeft niets te melden. Of hij mag het niet, gevangene als hij is van een noodlottige coalitie die verzwakte mensen inderdaad wil dwingen steviger op eigen benen te staan, nadat hen eerst de krukken zijn afgenomen. We zullen de komende maanden nog veel meer van dergelijke bezweringen horen uit kringen van de PvdA.

Holle vaten klinken het hardst.

Beluister dit opiniestuk hier.

Volg Han ook op Twitter

Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)