De kracht van het anders zijn

Let ook op verborgen kindermishandeling bij strenge zware protestanten, met de bijbel in de hand slaat de vrome gereformeerde vader hard zijn zoon/dochter.

Vroeger was niet alles beter, maar we begrepen het beter doordat zaken getrechterd werden door zuilen, instituten die ons vertelden hoe het moest. Nu dragen wij daar zelf verantwoordelijkheid voor. Die handschoen oppakken en ruggengraat tonen is wat straks blijvend het DNA van onze samenleving kan verbeteren. Zodat kinderen weer kind kunnen zijn, vrouwen burgers met volwaardige kansen, homo’s gewoon mens, moslims en joden weer gewoon Nederlanders en u een onderdeel daarvan. Helaas is die verzuiling in mijn beleving juist een systeem geweest, waar degenen die buiten de eigen zuil vielen, erg door gediscrimineerd werd. Pesten was ook doodnormaal. Er werd alleen geen aandacht aan geschonken, de pers deed er niet aan en de tv was pas aan zijn opmars begonnen. Het was een tijd van aanpakken en niet zeuren. Je moest jezelf leren verdedigen en gewoon doorgaan met ademhalen. Alle emancipatiebewegingen stonden nog aan het begin van hun opmars, we wilden inderdaad een land gaan scheppen waar iedereen zich welkom voelde... Dit is misschien juist het probleem, hetgeen te ver uit elkaar ligt, komt erachter dat niet iedereen open staat voor de vrijheden van de ander......

"Just because you are different, that doesn't make you useful". Probleem met huiselijk geweld, is dat het ook begint met niets doen. Heel simpel... Gewoon je partner niet slaan, of niet continue uitschelden en dat geldt dan natuurlijk ook voor je kinderen. Mensen die niet snappen dat je met je poten van anderen af moeten blijven hebben een flink aantal stappen gemist in de evolutie. Alhoewel je cijfers mij wel shockeren zijn het toch de mensen die wel doen aan huiselijk geweld de minderheid, zij zijn dus anders, daarom ook mijn eerste opmerking.

adami12 mei 2018 - 11:45

Beste Appie Fries, Ik sluit me in het geheel bij uw reactie aan. Zij zijn anders in het opzicht dat zij zich schuldig maken aan iets waarvan wij als samenleving vinden dat het absoluut niet kan. En vanuit de groep die vindt dat het niet kan, is het opiniestuk geschreven. Vanuit de vraag wat WIJ kunnen doen om de situatie van de lijdende medelander te verlichten. Het voelen en uiting geven aan empathie kan het leven van een ander drastisch wijzigen. Het doormaken van leed is verschrikkelijk. Weten dat je niet alleen staat, maakt dat het iemand hoop ervaart, denkt dat het allemaal toch niet 'opgegeven is'. Dus ik ben het met u eens dat de groep die zich schuldig maakt aan huiselijk geweld een minderheid is. Maar ik hoop op een dag samen met u te kunnen vaststellen dat de groep die zich uitspreekt tegen onrecht, niet langer de minderheid is binnen de groep die zich niet schuldig maakt aan het plegen van onrecht, maar de meerderheid. Zodat de onrechtplegers en de apatische Nederlanders samen een minderheid vormen.

0Rapporteren