De klachten over Nilüfer Gündogan kwamen de partijtop erg goed uit

Nilüfer Gündogan is geen Tweede Kamerlid meer voor Volt. De precieze reden is niet helemaal duidelijk. Volt zegt in een verklaring dat er dertien meldingen zijn van grensoverschrijdend gedrag door Gündogan. Ze heeft niet met het onderzoeksbureau gepraat. Volt vindt ‘integriteit’ en ‘een veilige omgeving’ heel belangrijk en is geschrokken van zowel de meldingen als Gündogans gebrek aan medewerking. Die combinatie wordt door Volt niet getolereerd.

Vreemde verklaring. Volt zegt immers niet dat de meldingen juist zijn. Dat zou je wel gemakkelijk in deze verklaring kunnen lezen, maar dit staat er uitdrukkelijk niet. In feite is de reden om Gündogan uit de fractie te zetten dat ze niet aan het onderzoek heeft meegewerkt. Daarover zegt ze zelf dat ze het uitvoerende bureau – Bing – niet vertrouwt. Ze denkt dat het onderzoek wellicht niet onafhankelijk is. We kunnen constateren dat er in het verleden weleens gedoe over Bing was.

Wat het grensoverschrijdend gedrag van Gündogan precies is, weten we nog steeds niet. Volt is ook niet van zins ons dat te vertellen. Het is moeilijk dit niet te zien als karaktermoord in een tijd waarin er een enorme stortvloed is aan #MeToo-achtige meldingen. De term suggereert nogal wat, maar anders dan bij bijvoorbeeld Marc Overmars en de heren van The Voice of Holland is het totaal onduidelijk wat het inhoudt. Volt komt niet verder dan algemeenheden als ‘handtastelijkheden’ en ‘seksuele avances’.

Niet-alarmerende klachten Er zijn ontzettend veel vragen over deze hele kwestie. De belangrijkste is de volgtijdelijkheid: er waren niet ‘opeens’ dertien klachten. Volt had al een tijdje met klachten te maken en heeft die aanvankelijk genegeerd, kennelijk omdat ze niet alarmerend genoeg waren. Nu horen ze opeens bij de stapel van dertien voorbeelden. Wanneer vond Volt dat het echt niet langer kon? Wat was de grens? De werkwijze suggereert dat een deel van de dertien klachten uiterst licht is. Of het morele kompas staat bij Volt niet goed afgesteld, dat kan ook.

Inmiddels weet NRC Handelsblad meer. Twee klagers stonden op de kandidatenlijst. Een ervan klaagt over de seksuele avances, de andere voelde zich geïntimideerd. Aangezien Volt geen enkele duidelijkheid geeft, is het geruchtencircuit in werking getreden en is het een kwestie van tijd voordat deze namen naar buiten komen. Een ervan gaat inmiddels al informeel rond. Gündogan is vast zeer onaardig geweest tegen deze medewerker. Zouden andere fracties hun Kamerleden om dezelfde reden wegsturen?

NRC schrijft op wat een enkeling al was opgevallen: het boterde al een tijdje niet meer zo in de fractie. NRC geeft er geen verklaring voor, maar ik heb er wel eentje voor u: Volt bestaat uit amateurs die geen normale kandidatenlijst kunnen opstellen. Men heeft voor de Tweede Kamerverkiezingen niet nagedacht wat er zou gebeuren als men met meerdere zetels verkozen zou worden. En dus werd men verrast toen Gündogan een uitgesproken dame bleek te zijn. Anderen zien dat binnen drie seconden.

Persoonlijke netwerken Het vreemde is dat niemand kijkt naar de persoonlijke netwerken binnen deze partij. Volt Nederland heeft drie belangrijke vaderfiguren: fractievoorzitter Laurens Dassen, Europees voorzitter Reinier van Lanschot en Nederlands voorzitter Peter Paul de Leeuw. Ze waren er vanaf het prille begin bij. Daarmee is ook meteen duidelijk wie er minder belangrijk zijn: Kamerleden Nilüfer Gündogan en Marieke Koekkoek horen simpelweg tot de tweede ring, niet tot de kern.

De naam Marieke Koekkoek zegt u niets en dat is niet zo gek. Deze slimme jurist is bezig met nuttige zaken als EU-transparantie en dat is zeker te prijzen, maar ze zal de spotlights niet snel halen en geeft ook niet de indruk dat te willen. Niet zo’n handige keuze voor een nieuwe partij die zich in het bestaande systeem moet invechten. Het is echter wel een fijne rol als de top je liever niet op het hoofdpodium ziet staan. Koekkoek heeft dat gesnapt, Gündogan niet.

Bij Volt waren er al een tijdje spanningen want Gündogan heeft de fractievoorzitter in een paar maanden tijd ruimschoots overvleugeld. De partij is in de peilingen in twee weken gehalveerd. Gündogan is de smaakmaker, niet Dassen. Dat deed natuurlijk al pijn bij de mannen die de Nederlandse club ooit begonnen, maar toen bleek Gündogan ook nog een ingewikkelde persoonlijkheid en eigen ideeën te hebben, soms onaardig en onredelijk uit de hoek te komen en bovendien te flirten.

Er zal ongetwijfeld geklaagd zijn over Gündogan, maar die klachten kwamen de top wel verrekte goed uit.