De Jonge kan lastige coronaklanten in Groningen laten isoleren

Al eerder viel hier te lezen dat het kabinet er maar al te vaak in slaagt voor de wezenlijke maatregelen vrijwel ongezien in te voeren. Afgelopen dinsdag gebeurde dat voor de zoveelste maal. Terwijl iedereen druk bezig was met de datalekken bij de GGD en de vaccinatiechaos, gaf minister Hugo de Jonge de overheid de bevoegdheid  burgers te interneren die zich naar het inzicht van de overheid niet goed genoeg aan de hun opgelegde quarantaine en isolatie houden. De voorzitter van de veiligheidsregio kan je dan op advies van GGD en RIVM van huis laten halen. Je wordt vastgezet in het Beatrix Oord, onderdeel van het Universitair Medisch Centrum te Groningen.

Dat blijkt uit een bericht in de Nederlandse Staatscourant van 2 februari 2021.

We hebben hier te maken met  een wezenlijke omslag in het beleid. Tot nog toe was de regering terughoudend bij het aanpakken van afzonderlijke burgers die quarantaineregels minder nauwkeurig naleefden. Men deed dan geruststellende mededelingen over “niet achter de voordeur komen” en zo.

Nu mag je met lotgenoten zonder vorm van proces in een coronakamp worden vastgezet. Slachtoffers kunnen alleen maar een bezwaarschrift indienen. Terwijl dat wordt behandeld, zit je al geïnterneerd op een plek die de staat heeft aangewezen.

Het is een veeg teken dat deze vorm van preventief vastzetten kan worden ingevoerd zonder dat daar eerst in het parlement uitvoerig over is gesproken. Dat Hugo de Jonge zo’n wezenlijk besluit tussen de bedrijven door in de Staatscourant flikkert met de toevoeging dat het in werking treedt, zodra het is verschenen. Dat getuigt van een zorgwekkende mentaliteit, zowel bij de bewindsman, der Chef , en de topambtenaren die een dergelijke maatregel voorbereiden.

Formeel staat Minister de Jonge zeker in zijn recht. Zijn maatregelen zijn een uitvloeisel van de Wet Publieke Gezondheid , die burgemeesters de bevoegdheid geeft om onder bepaalde voorwaarden lijders aan besmettelijke ziektes te laten isoleren. Zie daarvoor artikel 30 en volgende. Niettemin had hij moeten beseffen dat een dergelijke maatregel zeer gevoelig ligt en een publieke discussie verdient. De regering had ook de avondklok op dezelfde gronden kunnen invoeren zonder eerst de Kamer daarbij te betrekken. Dat deed ze terecht niet. In dit geval waren er minstens zo goede redenen om het parlement bij de besluitvorming te betrekken.

Behalve principiële argumenten (over bagatellen als vrijheid en zo) kan men ook praktische bezwaren tegen deze vorm van afvoeren en opsluiten in het midden brengen: het is een buitengewoon goede reden om nooit maar dan ook nooit in zelfisolatie te gaan. Je weet niet wat je ermee op de hals haalt als een of andere vrijwilliger van de coronastasi de GGD belt. Als je het uit verantwoordelijkheidsgevoel tóch doet, dan is het verstandig daar geen enkele ruchtbaarheid aan te geven. Dat kan immers de eerste stap naar Beatrixoord zijn. Het datalek heeft al veel Nederlanders huiverig gemaakt voor een bezoek aan de teststraat, alle beloftes dat je persoonlijke gegevens nu bij de GGD wel veilig zijn ten spijt. De internering die Hugo de Jonge nu de burgers als een zwaard van Damocles  boven het hoofd hangt, zal zeker een vergelijkbaar effect sorteren. Let wel: het zijn functionarissen van de GGD en het RIVM die een besluit tot internering in gang zetten. Nu kan men denken: dat zijn integere en kundige mensen. Die gaan niet over één nacht ijs. Wie weet, maar dat hebben we ook jarenlang gedacht van de fraudejagers bij de Belastingdienst.

De slinkse wijze waarop internering in de gereedschapskist van de overheid is gefrommeld, draagt niet bij tot het gevoel van veiligheid bij de burgers.

Voor het overige ben ik van mening dat de toeslagenaffaire niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen.

Naschrift: deze ontwikkeling is een reden te meer op Netflix naar de hier al eerder aanbevolen bloedspannende serie La Valla/The Barrier te kijken over hoe Spanje in 2045 is geworden terwijl er nog steeds geen remedie bestaat tegen een aanhoudende epidemie. Bekijk de trailer hier:

Lees hier alle informatie over internering die minister Hugo de Jonge in de Staatscourant liet plaatsen:

Gelet op artikel 34, eerste lid, van de Wet publieke gezondheid:

Besluit:

Het Universitair Medisch Centrum Groningen wordt aangewezen als ziekenhuis waar gedwongen isolatie van (vermoedelijke) patiënten met covid-19 (geïnfecteerd met SARS-CoV-2-virus) plaatsvindt als bedoeld in artikel 31 Wpg.

Dit besluit treedt in werking met ingang van de dag na de datum van uitgifte van de Staatscourant waarin het wordt geplaatst.

Dit besluit wordt met de toelichting in de Staatscourant geplaatst.

Een belanghebbende kan tegen dit besluit bezwaar maken op grond van artikel 7:1 van de Algemene wet bestuursrecht. Dit kan door een bezwaarschrift in te dienen bij het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, t.a.v. Directie Wetgeving en Juridische Zaken, Postbus 20350, 2500 EJ Den Haag.

De termijn voor het indienen van een bezwaarschrift bedraagt zes weken. De termijn vangt aan met ingang van de dag volgend op de dag waarop het besluit is gedagtekend.

Hugo de Jonge liet aan dit besluit nog het een en ander toevoegen ter explicatie.

Deze maatregel van gedwongen isolatie wordt getroffen door de voorzitter van de veiligheidsregio op grond van artikel 31 van de Wet publieke gezondheid. De procedure hiervoor alsmede de rechtsbescherming is geregeld in de artikelen 31, 32, 33 en 39 tot en met 46 van de Wet publieke gezondheid.