De islam, toch 'iets minder gelijk'

Beste minister. Binnenkort komt er een HEEL ENGE imam naar Eindhoven om een verhaaltje te houden. Wist u dat al? Wat vindt u daarvan? Moet dat zomaar kunnen, dat mensen die meningen hebben die strijden met onze rechtsstaat, naar ons land komen? Zou u het verleende visum niet eens kunnen heroverwegen? En moet u niet sowieso eens wat kritischer kijken naar wat er zoal aan moslims naar Nederland reist?

Zo gaat dat tegenwoordig. ChristenUnie, VVD en CDA stelden afgelopen week Kamervragen omdat er weer eens een islamitische geestelijke was die het in zijn botte hersens had gehaald om in te gaan op een uitnodiging uit Nederland. Bij eerdere incidenten rondom Tariq Ramadan in 2009 en Haitam Al Haddad in 2012 was er nog enige discussie over de inhoud van het gedachtegoed van deze lieden. Tegenwoordig lijkt dat niet meer nodig. In de Kamervragen, opgesteld door ChristenUnie-Kamerlid Gert-Jan Segers, stond nergens vermeld wat er dan precies zo fout was aan deze imam. En geen politicus stelde daar vervolgens een vraag over.

Kabinet altijd de verliezer Het kabinet verliest in dit soort situaties sowieso. Doet het niets, omdat we hier nu eenmaal een rechtsstaat hebben, dan klinken alom verwijten dat men ‘slappe knieën’ heeft en aan ‘theedrinken’ doet. Jozias van Aartsen weet hoe veel gedonder je kunt krijgen als je gewoon vertrouwt op politie en justitie. Trekt het kabinet toch het visum in, dan is er feitelijk sprake van populisme en discriminatie, een aantasting van de rechtsstaat. De betreffende moslims losten het probleem zelf gelukkig op: als ‘teken van goodwill’ zegden zij hun hele feestje af.

Dominee Wilders Intussen exporteren wij onze eigen onvrijheid. Dominee Wilders stuit bij zijn missiereizen naar het buitenland vaak op hommeles. In Nederland zijn wij dan verontwaardigd dat ‘onze’ Geert elders niet gewoon zijn haatboodschap mag verkondigen. Onze Ayaan, bekeerlinge pur sang, probeert al jaren de hele wereld te overtuigen dat moslims echt heel griezelig en gevaarlijk zijn. Kurt Westergaard en Charlie Hebdo, toch ook ‘een beetje van ons’, zijn van hetzelfde laken een pak.

Dat zij allen hun leven niet meer zeker zijn, laat zien dat er iets goed mis is met fundamentalistische groep binnen de islam. De moed van deze mensen groot, de risico’s die zij nemen zijn gigantisch. Juist dat zorgt ervoor dat veel mensen in Nederland totaal onkritisch kijken naar de boodschap van deze lieden. Die boodschap is discriminerend, puberaal, smakeloos, provocerend, ophitsend of haatdragend. God zij dank mag dat allemaal in onze vrije samenleving. Zoals anderen ook hun gebrek aan kwaliteit en wansmaak mogen bekritiseren.

Meten met twee maten Toch meten we juist op dat laatste vlak met twee maten. Wilders godwint er lustig op los als hij het heeft over moslims. Maar wie Wilders vergelijkt met Hitler, krijgt direct te horen dat hij moet zwijgen en medeplichtig is aan alle onheil dat deze politicus treft. Wilders mag vrolijk zagen aan de stoelpoten van onze rechtsstaat. Parlementariërs hebben op dit vlak ook terecht meer ruimte, maar ook als het OM hem wil vervolgen voor zijn ‘minder, minder Marokkanen’, uitgesproken buiten het parlement, vinden velen dat onterecht.

Vrijbrief voor Wilders Of het motief nu vrees is of sympathie: Wilders mag van hen zeggen wat hij wil. Als het echter om een imam gaat, die ruim tien jaar geleden na de zoveelste rampzalige actie van Israël iets debiels heeft gezegd over Joden, zijn onze politici en opiniemakers een stuk stoerder. Zo iemand mag uiteraard het land niet in – maakt niet uit wat hij hier wilde komen zeggen. Theodor Holman mag zeggen ‘ik voel me verwant aan Breivik’. Hij wordt op het schild gehesen als dappere, spraakmakende opiniemaker. Ik vermoed dat een moslim die zegt dat hij zich verwant voelt met Osama Bin Laden, een geheel andere behandeling zal krijgen.

Dáár zit het grootste probleem van deze tijd. Iedereen is in Nederland gelijk, we hebben een rechtsstaat, maar dat geldt voor moslims toch allemaal net even iets minder. Kerken zijn ons cultuurgoed, synagogen tegen groeiend antisemitisme beschermen noemen we een ‘erezaak’, maar dat in Gouda een moskee niet kan worden gebouwd, puur omdat in die stad het anti-islamitisch sentiment te machtig is, lijkt niemand te deren.

Populisme Van de PVV kennen we dit geluid. Dat populisme inmiddels royaal de VVD en het CDA is binnengedrongen, is ook nauwelijks nog een geheim. De PvdA trekt naar believen verleende visa weer in en spreekt over ‘etnische registratie’, dus ook daar is de knop al lang en breed om. De ChristenUnie heeft helaas ook het rechtstatelijke pad van weleer verlaten. Kritiek op een islamitische minderheid is voor die partij belangrijker dan de strijd tegen het veel invloedrijkere en gevaarlijkere ‘eigen volk eerst’ van de PVV. Een gekke imam moet bij de grens tegengehouden worden, maar van een bezoekje van Filip De Winter maken ze geen punt. Zelfs GroenLinks, ooit voorstander van een asielbeleid dat feitelijk riep ‘kom allemaal maar hier, we hebben genoeg voor iedereen!’, wil tegenwoordig economische asielzoekers alleen maar toelaten als niet alleen zij, maar ook wijzelf daar iets mee opschieten. Want goh, het zou ons eens iets kunnen kosten.

Christelijk ‘politiek correct’ Als historicus weet ik: dit is de conjunctuur die in de hele geschiedenis te constateren is. Ooit was Nederland christelijk ‘politiek correct’. In de jaren zeventig waren we progressief ‘politiek correct’. En nu is het de politieke correctheid van rechts, van Halbe Zijlstra en Jalta, die de boventoon voert. Racisme is helemaal bon ton, maar had Hans Janmaat dertig jaar geleden over ‘dobbernegers’ gesproken dan was hij linea recta de gevangenis in gesmeten. Terecht natuurlijk.

Zoals gewoonlijk gaan alle politieke partijen mee met de nieuwste trends. Opiniemakers die voorheen een gematigde toon aansloegen, laten zich er nu op voorstaan dat ze islamkritisch zijn, de problemen niet ontkennen, geen Gutmensch zijn. Hun afkeer van ‘politiek correct links’ is zo groot, dat ze liever aanpappen met racisten en fascisten, want ‘die durven tenminste de dingen te benoemen’. Ze zijn zich er geen seconde van bewust dat ze meelopers, kuddemensen zijn. Hun veelgeprezen kritische blikken zijn niks anders dan standpunten die passen bij de laatste mode, de nieuwe politieke correctheid.

Het gaat wel weer over. Gelukkig.

It is imperative that Muslims and Christians make a moral pact and choose to cooperate and commit themselves to the common good and greater community. […] In times of tension, violence does not occur in areas where different religious groups have a long tradition of cooperation and communication. These findings should encourage Christians and Muslims to work together and to draw the best out of their traditions for the greater good of our collective culture. It has been argued that this may not be easy but that the concepts of a social-political covenant and [Tariq Ramadan’s idea of] the House of Testimony can provide us with a solid foundation for this moral pact.

Aldus Gert-Jan Segers in een artikel uit 2010. Hier zien we een rijkdom aan inhoud en een nadruk op maatschappelijke harmonie – broodnodig, juist nu. Ik zou ‘deze’ Segers ook in 2015 wel weer willen horen. Wie weet is zijn boodschap aanstekelijk.

Remco van Mulligen is auteur en historicus. Van zijn hand verschenen verschillende boeken, waaronder Van God los, geschreven samen met Ewout Klei.