De ijskoude taart van Unilever

Het hoofdkantoor Unilever komt definitief niet naar Nederland. De multinational heeft niet gehapt in de miljarden kostende rookworst die Rutte hen voorhield. Daar sta je dan met je cadeautje. Als we Bert Wagendorp van de Volkskrant mogen geloven heeft Rutte de strijd om de internationale Raketjes-industrie verloren van een potje Marmite.

Kan de teflonlaag van Rutte dit debacle opvangen? Of zit hij nu echt met de gebakken peren? Je weet hoe het is met tefal-pannen, één kras en je kunt ze weggooien. Als hij de vermaledijde afschaffing van de dividendbelasting nu afblaast, is hij duidelijk een loopjongen van zijn oude werkgever geweest. Zet hij de afschaffing toch door dan voert hij een maatregel door die overduidelijk niet werkt. Catch-22 in het torentje.

Zou Rutte, die berucht is om zijn woede-uitbarstingen, binnenskamers nu tekeergaan tegen de prullenbak? Zinnen op wraak? Nooit meer raket-ijsjes uitdelen tijdens het kabinetsberaad?

Twee weken geleden ging Rutte-fluisteraar Jort Kelder bij Buitenhof als interviewer nog te keer tegen Jesse Klaver. Of de GroenLinks-leider, die met een list kwam om de afschaffing tegen te gaan , wel besefte hoe machtig en belangrijk de multinational was. Wij, als burgers van een soevereine staat, moeten dankbaar zijn voor het genadebrood dat de voedingsgigant ons iedere dag schenkt. Het was het ware VVD-geluid, zoals die partij de laatste tijd steeds vaker de publieke omroep weet in te zetten als propagandamachine. Denk aan Zomergasten of het Correspondent’s Dinner.

Vanochtend direct na de bekendmaking sloeg Klaver in de whatsapp-groep voor GL-apptivisten terug met een korte vlog, net na het ontbijt opgenomen zo te oordelen naar zijn one night shine. “Het laat ook zien waarom je je als premier nooit maar dan ook nooit moet laten chanteren door bedrijven.” Zoals de Britten zeggen: Eat this.

Het zou mooi zijn als de VVD’ers het beleid dat ze zo graag hanteren ten opzichte van zwakkeren – straffen werkt beter dan belonen – eens gaan toepassen op bedrijven. Natuurlijk in internationaal verband. Dat was al de fout van Rutte, dat hij denkt dat ons land in z’n eentje nog veel voorstelt op het speelterrein van het grootkapitaal. Het is echter nog niet te laat om de Europese kaart te spelen. Want het gaat niet om Rotterdam of zelfs Nederland. Unilever kiest voor het VK in plaats voor een vestiging in de EU. Waarom zouden we dat over onze kant laten gaan?

Geloof me, voor de EU is Unilever wel degelijk bang. Brussel kan maatregelen nemen die de winsten doen verschrompelen en de beurskoersen tot ver beneden vriespunt jagen. Wie weet wat de Brexit nog voor onaangename verrassingen in petto heeft op dit gebied voor de Britse aandeelhouders.

Ondertussen kunnen de andere partijen in Den Haag gaan bedenken hoe de 2 miljard die nu overschiet wel nuttig besteed kan worden. Dat is de slagroom op deze ijskoude taart.