De hel die prostaatpijn heet

Prostaatpijn. Nog nooit van gehoord. Wat is dat nu weer? Omdat ik met die prostaatkanker zit wordt mijn aandacht nog al eens getrokken door allerlei artikelen die over dat rare orgaantje gaan. Een tijdje geleden kwam ik een boekrecensie van het boek ‘Teach Us to Sit Still’ geschreven door Tim Parks, tegen. Parks is een succesvol auteur en werd ooit genomineerd voor de prestigieuze Booker Prize.

Het besproken boek is autobiografisch. Parks schrijft over zijn buikpijn, dat hij er ’s nachts vaak uit moet om te poepen of te plassen en dat hij overdag ook zo vaak moet. Dat belemmert hem om ten volle van zijn leven te genieten. Hij houdt bijvoorbeeld van kajakken en heeft daarbij een nauwsluitend rubberpak aan, maar soms moet hij vier keer op een middag het pak uit doen omdat hij urgent moet ontlasten.

Tijdsklok van de verlichting Het plassen duurt zo lang dat hij regelmatig tijdens zijn pogingen de straal goed op het urinoir gericht te houden mee moet maken dat de tijdsklok van de verlichting afslaat en hij in het stikdonker staat en niet meer weet waar hij druppelt. Het is een enorm drama natuurlijk en je wil hem toeroepen: “PSA. PSA. Tim, laat kijken of je geen kanker hebt”.

Iemand anders moet het gezegd hebben, want hij doorstaat de hele reeks onderzoeken om vast te stellen of zijn klachten door een kwaadaardig gezwel veroorzaakt worden. Gelukkig, niets aan de hand. Wat nu? Want zijn leven is bepaald geen lolletje door al die pis- en poepproblemen.

Klisma’s met sesamolie Wij prostaatkankerlijers kunnen daarover meepraten. Parks zet de zoektocht naar een oplossing voort. Tijdens een congres in India maakt hij van de gelegenheid gebruik om een Ayurvedische genezer te bezoeken. Deze denkt dat alles te wijten is aan een blokkade van de Vata stroom in het lichaam en adviseert klisma’s met sesamolie. Hij bezoekt nog meer artsen, zowel die met een diploma als zonder, maar hij kan niet geholpen worden.

Parks gaat googelen en bij het zoeken naar prostaatpijn komt hij van alles tegen. Bijvoorbeeld een behandeling met royal jelly. Dat is een stof die honingbijen afscheiden om de larven te voeden. Maar ook royal jelly, zinksupplementen en peterseliesap zijn niet aan hem besteed. Hij bestelt een boek dat ‘A Headache in the Pelvis’ heet en bezoekt California om daar anale massage te ondergaan. Het helpt een beetje, maar klachtenvrij wordt hij nooit.

Anusmassage Na 200 pagina’s leert hij de visipanna meditatie kennen en daardoor verdwijnt de pijn. Bij het lezen van de recensie vroeg ik me regelmatig af wat nu erger is: prostaatpijn met anusmassage, of prostaatkanker met de onzekerheid dat je nooit weet wanneer de PSA weer omhoog gaat en het tijd wordt voor een volgende stap in je route naar het einde.

Ik heb namelijk het gevoel dat – hoewel we de zelfde klachten hebben – Parks meer lijdt dan ik, en dat er weinig is om hem te benijden. Ik weet waarom ik die klachten heb en daarom valt ermee te leven. Die arme Parks daarentegen…

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Ivan schrijft voor Joop elke dag een Gezond Weetje van de Dag:  klik hier voor een overzicht