Extinction Rebellion naar de rechter om waterkanon
De goede coach wordt te makkelijk op een hoop gegooid met collega’s zonder diploma of kennis
© cc-foto: Priscilla Du Preez
Bloedirritant vind ik het. Dat bashen van de gehele beroepsgroep van coaches. Deze week kwam er weer een blommige headline bij: “Coaching is moderne kwakzalverij”
Eerder trof ik al pareltjes als:
“Heel Holland coacht, maar bakt er weinig van.”
“De meeste coaches doen meer kwaad dan goed.”
Zomaar dus even een paar headlines uit het nieuws van de afgelopen tijd. In 2019 constateerde de Intermediair al dat het begrip ‘coach’ aan inflatie onderhevig is. Ik vermoed dat het sindsdien steeds erger geworden is.
Met m’n 15 jaar oude praktijk zit ik zelf hoog en droog in dit vak. Genoeg klanten, genoeg omzet, mooie vragen. Dus waar maak ik me druk om?
Ik. Stoor. Me. Eraan. Ik stoor me eraan dat mijn mooie vak, waar ik zo keihard voor heb gewerkt door deze persoon achteloos wordt weggezet. De goede coach wordt te makkelijk op een hoop gegooid met collega’s zonder diploma of kennis. Mijn vak waar ik 15 jaar voor naar school ben gegaan, waar ik duizenden en duizenden euro’s aan kwaliteitsopleidingen, intervisie, supervisie etc. heb besteed om mezelf met al mijn aannames en gewoonten te kennen, en mijn vak van alle kanten te leren. Ja, ook de onconventionele. De onderste steen wilde ik boven hebben.
“Fiona, je staat hier toch boven?”
“Fiona, dit gaat niet over jou!”
“Laat het los”
Ik weet dat er veel eendagsvliegen en een hoop minder goede vakgenoten zijn. En ik ben het volledig mee eens dat daar aandacht voor moet komen. Maar het fenomeen dat we allemaal maar op een hoop gegooid worden mag wat mij betreft bij dezen stoppen. Coaching is een vak waar ik en vele andere kwaliteitscoaches met liefde, aandacht, kennis, zorgvuldigheid, passie en plezier elke dag weer in werken. Er lopen zo veel geweldige vakkundige collega’s rond. We ontlasten de GGZ. We zorgen ervoor dat mensen weer zin krijgen in het leven. We helpen mensen opkrabbelen na stress of een burn-out. We begeleiden ze naar nieuw werk et cetera. Dat scheelt de maatschappij bakken met geld. Dat levert een hoop op: geluk, liefde, gezondheid, zelfkennis.
Ik vind het dus absoluut zinvol de kwaliteit van ons vak te blijven bespreken, vele van uw commentaren op dit artikel zullen hier ook weer naar verwijzen, gok ik zomaar. Maar laten we vanaf nu gewoon alsjeblieft één ding afspreken:
Veeg in de gemiddelde berichtgeving niet meer alle coaches op een hoop. Je kan er maar zo een nodig hebben. Dank u wel.
cc-foto: Priscilla Du Preez
Reacties (9)
Coaches, maar ook psychologen, zitten voor mij in de hoek van mensen die tegen betaling aandacht en medemenselijkheid bieden. Niets mis mee. Alleen is een papiertje geen garantie voor de juiste aandacht voor de juiste persoon. En daarmee is gebrek aan een papiertje niet perse een indicatie dat het foute boel is. Ik begrijp natuurlijk wel dat je een hoop kunt leren. Maar uiteindelijk zijn de mensen met intrinsiek begrip en empathie met voldoende afstand de mensen die een ander het best kunnen helpen. En daar kan geen theorie tegenop. Hooguit kan een theorie aan die intrinsieke eigenschappen bijdragen.
Als er veel mis in de coachingswereld dan kan dat ook het gevolg zijn van het feit dat er veel mis is in de wereld van mensen die coaches beoordelen.
het is een beetje hetzelfde als met managers: het zijn er te veel, en vaak zijn ze niet goed. Maar een goede manager is goud waard, ook voor de werknemers wiens zaak hij behartigd (want dat doet een goede manager).
"Veeg in de gemiddelde berichtgeving niet meer alle coaches op een hoop. Je kan er maar zo een nodig hebben. Dank u wel." Voor een goede loopbaanbegeleiding (van mensen die het zelf niet kunnen) heb je geen coach nodig, maar een goede werkgever die voorkomt dat werknemers een coach nodig hebben in de toekomst. Bijna alle coaching voorbeelden die ik ken zijn het gevolg van carrière verwaarlozing, door werknemer en/of werkgever. Coaching is makkelijk geld verdienen met een verwaarloosbare ROI. Ik ontken niet dat er kundige coaches zijn die effect sorteren, maar veel zijn het er niet.
Fiona, je weet zélf dat jij een belangrijke bijdrage levert aan onze samenleving. Want die inspanningen leveren je immers een goed gevoel op. Dank voor wat je voor onze samenleving betekent. Stoor je niet aan wat anderen denken. Het is immers niet aan jou om recht te zetten wat anderen menen te kunnen of zelfs te moeten doen. Ook als jouw weerstand in dit geval terecht is, kost die jou alleen maar energie. En die kan iemand met jouw kwaliteiten veel beter besteden. ...Aanvaard de realiteit. Mensen hebben zich vaak wijsgemaakt dat ze als geen ander weten waarover ze praten. ...Illusie is een menselijk trekje. En sommigen onder ons hebben er geen moeite mee om anderen in hun voordeel te belazeren. Iets wat uiteindelijk in hun nadeel uitwerkt, omdat ze daarmee een schuld opbouwen. Wij generaliseren er vaak blind op los. We nemen beweringen voor waar aan zonder die zélf goed genoeg gecontroleerd te hebben. ...Omdat ze geloofwaardig klinken. Én omdat je als beperkt mens niet alles uitgebreid op deugdelijkheid kunt controleren. We doen mensen daarmee niet zelden tekort, of kennen hen kwaliteiten en eigenschappen toe die ze later niet blijken te bezitten. Als we eenmaal een opvatting hebben passen we die gewoonlijk mechanisch toe op alles wat daar in onze beleving op lijkt. Mensen gebruiken hun geheugen doorgaans als de harde schijf van een computer. De meesten van ons updaten te weinig. En de virusscanner, die we het geweten noemen, gebruiken we meestal niet vaak genoeg.
"Ik weet dat er veel eendagsvliegen en een hoop minder goede vakgenoten zijn." Er zijn inderdaad cowboys bij. Die headlines waar de auteur het over heeft zullen over dit soort praktijken gaan: https://www.bnnvara.nl/joop/artikelen/hoe-ik-verleid-werd-door-de-online-coaching-industrie Maar misschien zouden journalisten zich bij het opstellen van headlines wat terughoudender moeten opstellen. Op lange termijn zou de oplossing misschien kunnen zijn om van coach een beschermde titel te maken.
Mee eens. Er bestaan zeker goede coaches die zeer waardevol werk doen. Maar er is helaas ook veel bagger.
"De goede coach wordt te makkelijk op een hoop gegooid met collega’s zonder diploma of kennis." Als je nou geschreven had dat de goede coach te makkelijk op een hoop gegooid met slechte collega’s had je gelijk. Ik ken teveel gediplomeerden, wat m.i. een weinig gekalibreerde definitie is, zeker in geval van "loopbaancoaches", en allerlei andere hedendaagse gebieden van gepretendeerde deskundigheid op gebied van modern management en aanverwante zaken, waar er gediplomeerd of niet wanprestaties en tekortschieten de betrokken personen niet vreemd zijn. Een goede loopbaancoach kan zeker baat hebben bij een goede opleiding, die dat niet allemaal zijn, maar is daarmee nog geen goede loopbaancoach.