De echte reden dat de huishoudrobot ons niet gaat redden

Tot ver in de jaren zestig draaide het huishouden volledig op vrouwen. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat waren ze bezig met de kookwas, kinderen klaarmaken en eten op tafel zetten, zodat mannen buitenshuis betaald werk konden doen.

Dat veranderde toen de wasmachine betaalbaar werd. Dit grote, trillende apparaat maakte een einde aan een halve dag onbetaald werk. Voor het eerst ontstond er tijd om ook buitenshuis te werken. De uitvinder van de wasmachine moet, bewust of onbewust, een feminist zijn geweest.

Vandaag werken vrouwen veel meer dan toen, maar nog steeds minder dan mannen. De reden is niet ingewikkeld: het grootste deel van het onbetaalde werk - zorg, huishouden, organisatie  - komt nog altijd bij hen terecht. De overheid probeert dit te corrigeren door kinderopvang bijna gratis te maken, maar dat is slechts één taak in een veel groter pakket. Emancipatie blijkt keer op keer niet te draaien om goede bedoelingen, maar om wie de ruimte heeft om zich aan zorgarbeid te onttrekken.

Met alle technologische vooruitgang zou je verwachten dat iemand in Silicon Valley inmiddels werkt aan een huishoudrobot die echt tijd vrijmaakt. Een apparaat dat doet wat de wasmachine ooit deed: arbeid verminderen, en daarmee ruimte creëren.

Maar misschien wachten we al te lang op de verkeerde oplossing. Want zolang zorgarbeid niet anders wordt verdeeld, blijft het probleem bestaan. En die oplossing ligt allang naast hen in bed: de man die het onbetaalde werk niet doet.