De dolk in de rug van Khadija Arib
‘Er komt een onafhankelijk extern onderzoek naar mogelijk grensoverschrijdend gedrag door Tweede Kamerlid Khadija Arib (PvdA) in haar tijd als Kamervoorzitter (2016-2021). Dat bevestigen ingewijden aan NRC. Het dagelijks bestuur van de Tweede Kamer, dat onder leiding staat van Kamervoorzitter Vera Bergkamp (D66), besloot daartoe na een vertrouwelijk advies over de kwestie door de landsadvocaat. Dat is ingezien door NRC.’
Mevrouw Arib is woest en ervaart de gang van zaken als “een dolk in de rug”, meldt AD. Snap ik. Ik zou ook woest zijn. Sterker, ik bèn woest.
Zonder de zaak net zo goed als NRC gelezen te hebben – ik heb geen inzage gehad in het dossier; ik ken noch de twee anonieme klachtbrieven noch alle relevante feiten noch de specifieke klacht- en integriteitsregelingen van de Tweede Kamer – heb ik nu al een hoop vragen en kanttekeningen. Ga er maar even voor zitten, Vera.
Om te beginnen: Waarom zijn die twee anonieme klagers niet eerder met hun klachten gekomen? Mevrouw Arib is sinds 7 april 2021 geen voorzitter meer. De klachten gaan over haar (kennelijk doorlopend!) gedrag als Kamervoorzitter over een periode van vijf jaar (2016-2021). Dat is al een tijd geleden. De meeste klachtregelingen, en vermoedelijk ook die van de Tweede Kamer, eisen dat een klager binnen een jaar na de gedraging een klacht indienen. Doet hij dat later, dan wordt zijn klacht – uitzonderingen daargelaten – niet-ontvankelijk verklaard. Dat is ook wel logisch. In veel gevallen is het onderzoek naar de verweten gedragingen na het verstrijken van meer dan twaalf maanden niet meer mogelijk.
Klager 2 (brief juli ‘22) komt er bovendien pas mee, schrijft NRC, omdat mevrouw Arib in juli '22 in een commissie is benoemd – en dàt wil hij voorkomen. O. In de eerste plaats: daar is geen enkele klachtregeling voor bedoeld. Klachtregelingen zijn er om te klagen over bejegeningen die al hebben plaatsgevonden. Daarvan lijkt in casu nog geen sprake. 2. Deze anonieme, appel schillende ambtenaar zit vermoedelijk niet samen met mevrouw Arib in die nieuwe commissie. In dat geval is hij niet eens belanghebbende en kan hij hierover geen klacht indienen 3. De klacht betreft beweerdelijke gedragingen van mevrouw Arib die al eens eerder in het nieuws (via NRC) zijn gekomen, toen zij nog Kamervoorzitter was. En die klacht – autoritair optreden, schrikbewind, onveilige werksfeer – heeft toen niet tot onderzoek en/of consequenties geleid. Dan kun je er niet nog een keer over beginnen.
CASE CLOSED.
Er zijn meer kanttekeningen te maken.
Waarom is de Landsadvocaat gelijk in de arm genomen? De eigen juristen kunnen toch ook zorgen voor een deugdelijk advies? En wie is er met het advies van de Landsadvocaat naar buiten gegaan? Alleen naar NRC of ook naar andere media (en welke dan)?
Waarom is mevrouw Arib – in strijd met de regels – niet direct over de twee anonieme klachten geïnformeerd? Waarom is zij niet in de gelegenheid gesteld kennis te nemen van de inhoud van de klachten en een reactie te geven? Nu is ze in de media aan de schandaal genageld en al veroordeeld, zonder dat zij ervan wist, zonder dat zij er ook maar iets over heeft kunnen zeggen, zonder dat enig onderzoek heeft plaatsgevonden.
Dan dat advies. Waarom – gelijk – een extern onderzoek? Waarom adviseert de landsadvocaat niet om de gewone procedure van de Tweede Kamer en de Commissie van Integriteit te volgen en (eerst) de zaak (intern) te onderzoeken? Als daar juridisch überhaupt nog ruimte voor is. Dat laatste zou immers uitstekend intern en low-key onderzocht kunnen worden, zonder dat de media en de rest van de wereld meekijkt. Geldt er geen privacy en privacybescherming voor Kamerleden?
Hoe is het mogelijk dat NRC is geïnformeerd en inzage heeft gehad in de stukken? Let wel: nog voordat mevrouw Arib zelf op de hoogte was gesteld dat er twee anonieme klachten waren, dat de Landsadvocaat om advies was gevraagd, dat de Landsadvocaat dat advies inmiddels had uitgebracht, voordat zijzelf op een en ander heeft kunnen reageren? Hoe is het mogelijk dat dit is gebeurd onder ‘supervisie’ van de Landsadvocaat?
De Landsadvocaat – een van de meest dure advocatenkantoren van Nederland, met als enige het privilege om zonder aanbestedingsprocedures de overheid van juridisch advies te voorzien – had behoren te weten dat deze gang flagrant in strijd is met welke klachtenregeling dan ook, ook die van de Tweede Kamer. En bovendien een juridische doodzonde tegen de algemene (basis)beginselen van behoorlijk bestuur in de Algemene wet bestuursrecht.
Trouwens, welke appeltjes heeft de Landsadvocaat zelf nog te schillen na alle recente eigen schandalen? Kan het zijn dat mevrouw Arib daar, al dan niet in de perceptie van de Landsadvocaat, linksom of rechtsom misschien iets mee te maken had? Ook dat soort vragen hoort aandacht te krijgen in dit zeer complexe en woelige veld van ego’s en grote belangen.
Kortom, het heeft er alle schijn van dat mevrouw Bergkamp niet goed is geadviseerd. De hele gang van gang van zaken verdient bepaald niet de schoonheidsprijs. Integendeel, het is hoogst onkies, vermoedelijk flagrant in strijd met de eigen regelgeving van de Tweede Kamer, sowieso om allerlei redenen onzorgvuldig en last but not least schadelijk.
De schade aan de reputatie van mevrouw Arib is reeds een feit. Net als de schade aan vrouwen in het algemeen. Want de een (Bergkamp) reageert te traag en kan Baudet niet in toom houden. En de ander (Arib) is ‘te autoritair’ en heeft te veel haar op d’r tanden – iets wat mannen wel mogen, maar vrouwen echt niet.
Het is te hopen dat een kritische pitbull-journalist met kennis van het recht deze gang van zaken onderzoekt. O tempora o mores. De zoveelste ondermijning van de rechtsstaat. Wat een blamage.
Praat mee
Reacties (60)
Wat ik nu hoor op de radio is, dat er wel 32! klachten ingediend zijn over het handelen van Arib. Werkte zij met zoveel mensen nauw samen, of is hier weer het fenomeen roddel en achterklap aan de hand. Waarom wordt deze vraag niet gesteld in de media en gaat men er maar vanuit dat 32 klachten normaal zijn in deze situatie met een beperkt aantal werkers in de 2de kamer die in contact stonden met Arib. Het is geen fabriek met 500 medewerkers waaraan zij leiding gaf, of vergis ik mij. Ik ben bang dat er een hetze bezig is.
Het is dieptriest dat Arib openbaar in haar hemd wordt gezet door het uitlekken van de zaak, Ik kan met zo voorstellen dat er een paar Kamerleden rondlopen die zowel Arib als Bergsma graag een schandaal in de maag splitsen. Verder vind ik de bijdrage van Claire Schut zwaar overdreven. Natuurlijk kan het feit, dat Arib weer als voorzitter in kamerverband aan het werk zou gaan, net de drempel zijn geweest waarom wanhopige ambtenaren, die in het verleden onder Arin hebben geleden, opnieuw aan de bel trekken. Er liggen hele dossiers over het autoritaire gedrag van Arib bij de griffie en bij de OR. Schut noemt het raadplegen van de landsadvocaat tegen we regels; welke regels dan? Het besluit is genomen door het hele presidium, niet door Bergsma solo. Arib heeft in het verleden een griffier en enkele directeuren de deur uitgewerkt vanuit haar kennelijke idee dat ze de baas was over de organisatie. Geen enkele politieke bestuurder mag leiding geven aan het ambtenarenapparaat.
Dit is toch weer een absoluut dieptepunt in de Nederlandse politiek. Bergkamp, die door achterkamertjespolitiek kamervoorzitster is geworden, moet uit de wind worden gehouden. Arib's eigen PvdA steunt haar niet echt, want men wil het huidige kabinet blijven steunen in de eerste kamer. Bah.
Ik zou Khadijah Arib graag terugzien als premier. Partijloos. (Ik neem aan dat ze haar PvdA lidmaatschap opzegt.) Met idem dito ministers aan haar zijde. Het politieke bestel is verrot en verdient een dergelijk kabinet.
Als ik de klachtenregeling lees, dan moet de klacht ingediend worden bij het College, Definitie College (artikel 1 Klachtenregeling) College: het college van onderzoek integriteit Artikel 2: Het College bestaat uit een voorzitter en twee leden. Zij worden benoemd door de Kamer op voordracht van het Presidium voor de duur van ten hoogste zes jaar. De drie leden van het huidige College zijn te vinden op het internet, geen tweedekamerleden Artikel 3: Het College heeft tot taak klachten aangaande overtreding van de Gedragscode door Kamerleden te behandelen. Is het College betrokken bij deze klachten? Als dat het geval is dan is dat weggvallen in de berichtgeving.
Scherpe, gerechtvaardigde opmerkingen van Claire Schut. Het heeft allemaal tenminste de schijn van een politieke manoeuvre. Het lijkt erop dat Vera Bergkamp niet zo lang meer Kamervoorzitter zal blijven, als de hele gang van zaken duidelijker wordt. (@ Eric Minnens: deze Bergkamp zal Nederland niet vlak voor gong redden).
Toe maar, ondermijning van de rechtsstaat. Heus mevrouw, de rechtsstaat staat zijn mannetje. Die heeft al heel veel ruzies voorbij zien komen. Zelf weet ik dat als twee honden vechten om een been dat niet mijn been betreft.
Typisch voorbeeld van wrijven in een vlek. Net als het feit dat Ortega -Nicaragua de diplomatieke betrekkingen met Den Haag verbreekt. Daarover verneem je ook niets en dat is maar goed ook. Want voor je het weet .......
Dat het een rare zaak is, staat buiten kijf. Er schuren wel een paar items in het stuk echter. Zo is de griffier de werkgever/leidinggevende van de ambtenaren van de Tweede Kamer. Het zou dan ook logisch geweest zijn wanneer eventuele werkgerelateerde klachten bij de griffier werden ingediend. De griffie ondersteunt o.a. het presidium én ook de Kamervoorzitter. De klachtenregeling bij de Tweede Kamer is (dus) hier niet voor bedoeld, nog los van het gegeven dat het blijkens die regeling niet mogelijk is om klachten van voor 1 april 2021 in te dienen. Gelet op het bovenstaande is wat er nu gebeurd is nog merkwaardiger, om het nogal vriendelijk te verwoorden. Zou het om de griffier zelf gaan dan? Tja, rijksambtenaar, wat dacht je van aankloppen bij de minister van Binnenlandse Zaken? Kortom, het lijkt erop dat niet de gebruikelijke lijnen worden gevolgd, dat zelfs de landsadvocaat het spoor bijster is én het erin betrekken van een krant, ook al is het de NRC, zeker voordat mevrouw Arib op enige wijze op de hoogte is gesteld, als uiterst onzorgvuldig bestempeld mag worden.
De schrijfster maakt eigenlijk alleen maar goede punten. Ik hoop dat deze belabberde gang van zaken in de kamer besproken gaat worden en dat een kamerlid de opmerkingen van de schrijfster een voor een voorlegt. Het is tergend dat de leden van het presidium de klachtenregeling niet lezen voordat ze op basis van die regeling gaan handelen. je hebt geen advocaat nodig (of een andere adviseur) om die regeling te lezen. 'Artikel 6 Klachten 1. Een ieder kan een klacht aangaande overtreding van de Gedragscode aanbrengen. 2. Een klacht wordt schriftelijk aangebracht en bevat ten minste de naam en het postadres van de klager, de naam van het Kamerlid op wie de klacht ziet en de feiten die tot het doen van de klacht hebben geleid.' De Kamerleden Bosma (PVV), Kamminga (VVD), Van Nispen (SP), Nijboer (PvdA), Van der Lee (GroenLinks), Wassenberg (PvdD), Belhaj (D66) en voorzitter Bergkamp (D66) hebben collectief gefaald. Inhoudelijk om een anonieme klacht in behandeling te nemen en de regeling te gebruiken waar hij niet voor bedoeld is. Communicatief vanwege het niet tijdig informeren van Arib en het niet onder de pet kunnen houden richting de media. Lekken is een fenomeen waar je als goed bestuurder rekening mee moet houden. Arib moet een klacht indienen tegen het presidium vanwege alle fouten die gemaakt zijn.
D66 voelde de kiezerswinstadem van PvdA al in de rug en loste dat op hun eigen wijze op. Zou je bijna denken.
Ja, dit stinkt aan alle kanten! Toen Bergkamp er weer eens niks van bakte hoorde de roep om de terugkeer van Mevr.Arib Tja, en dan kun je Russisch reageren door de wijsvingers kunstmatig om te leiden naar een ander. Goed stuk van Claire Schut trouwens!
2J Hadden we van niets geweten, had er niets gestonken. Maar wat weten we nu helemaal? 1. Er zijn klachten ingediend. 2. 'Men' (Alleen bergkamp?) achtte het nodig om die klachten te onderzoeken. 3. Er is iets uitgelekt. 4. De beklaagde vindt onderzoek belachelijk en spreekt van een dolk in de rug. Nou, maak er een mooi tekening van en vergeet niet die in te kleuren. Zeker als je niets anders te doen hebt.
Citaat schrijfster: "De meeste klachtregelingen, en vermoedelijk ook die van de Tweede Kamer, eisen dat een klager binnen een jaar na de gedraging een klacht indienen. Doet hij dat later, dan wordt zijn klacht – uitzonderingen daargelaten – niet-ontvankelijk verklaard. Dat is ook wel logisch. In veel gevallen is het onderzoek naar de verweten gedragingen na het verstrijken van meer dan twaalf maanden niet meer mogelijk." Als dat zo is, waarom zijn dan klachten, begaan ruim in het verleden tegen slavernij en seksueel misbruik binnen de kerken, wél in behandeling genomen? Gold daar geen termijn van indiening van een jaar en wat waren de redenen om die als uitzondering aan te merken? Voor alle duidelijkheid, ik veroordeel die misdragingen ook.
Dit is een klassieke vergelijking tussen appels en peren. Dit gaat om een interne klachtenregeling binnen een organisatie. U vergelijkt die met grote misdaden en historische misstanden. Ik denk dat u dat intuïtief ook wel aan zult voelen. Laat ik een voorbeeld geven. Als u, dertien jaar na de onopgeloste diefstal van een fiets, een nieuwe aanwijzing vindt die wijst op de dader, dan zal de politie daar geen enkele interesse in tonen. Maar als u een nieuw bewijsstuk levert voor de oplossing van een 13 jaar oude moord, dan wil de recherche u graag spreken. Dat vindt u ook niet raar, toch? Als iemand Arib wil beschuldigen van zware strafbare feiten, dan kunnen ze natuurlijk naar de politie stappen. Maar een onderzoek naar het creëren van een onprettig werkklimaat, een jaar nadat iemand is vertrokken, is van een heel andere en kleinere orde.
Poeh Hoe komt u er bij dat in de meeste klachtenregelingen (dus allemaal, lijkt u te concluderen) geregeld is dat je naar aanleiding van wat er nu gebeurt 'maar' een jaar de tijd hebt hebt om een klacht in te dienen die ontvankelijk kan zijn. Voor alle duidelijkheid; het doet er enorm toe of 'men' vindt dat misdragingen hoe dan ook bestraft kunnen worden.
Eerlijk gezegd denk ik dat mevrouw Arib een intelligente, integere, eerlijke politica is die problemen daarwerkelijk wil oplossen en ja... dat kan natuurlijk niet. Eerlijke, integere en intelligente politici horen niet thuis in de politiek en het zal niet de eerste keer zijn dat zo iemand politiek "uit de weg geruimd" wordt door die gladde alen die er verder zitten.
Gio U denkt dat Arib integer is. En "..... die gladde alen die er verder zitten...." niet. Mag ik daar als kritische kanttekening bij zetten, dat niet zo veel hout snijdt omdat iemand anders Arib nu juist een gladde aal vindt en dat de mensen die (terecht dan natuurlijk) klachten indienen integer zijn?
Onze TK zit overvol met beschonken komkommers. Mevrouw Arib is dat zeker niet. Nu is de vraag welke beschonken komkommer heeft naar buiten gelekt? Dat moet helder gemaakt worden en meteen ontslaan. Zij hebben geheimshoudingplicht toch?
Ivan Tuurlijk, zijn de meeste volksvertegenwoordigers "beschonken komkommers". Zeker als een beschonken komkommer zoiets beweert.
“Het is te hopen dat een kritische pitbull-journalist met kennis van het recht deze gang van zaken onderzoekt.” Nu is mw schut zelf schrijfster en jurist (en iedereen kan zichzelf kwalificeren als journalist). Dus wat let ze. Maar als ik naar dit artikel dan geeft ze zelf aan niet te beschikken over feitelijke informatie en spreekt ze een aantal vermoedens uit op basis van regelingen die ze niet kent (haar woorden). Doe of dat onderzoek of niet maar het is wat makkelijk om te vinden dat anderen verkeerde en ongefundeerd dingen doen zonder dat gefundeerd te weerleggen.
Kan het zo zijn dat iemand anders dit baantje zelf zo graag wilde of m iemand anders graag gunde en dat er daarom oude koeien uit de sloot moeten worden gehaald om te voorkomen dat Arib m krijgt?
Goed verhaal. Bij D66 zijn ze erg goed in het beschadigen van politieke tegenstanders. Remkes zou teveel drinken, zo werd beweerd toen de formatie niet naar wens verliep. Nu staat het functioneren van Bergkamp ter discussie. Shula Rijxman gaat in Amsterdam ook niet lekker. D66 is een ordinaire machtspartij geworden die in niets verschilt van CDA en VVD. Hans van Mierlo zou zich in zijn graf omdraaien.
Ik verbaas me dat Arib zo verdedigd wordt. De rede waarom en hoe e.e.a. naar buiten komt lijkt voor veel mensen belangrijker te zijn dan de daadwerkelijke schuldvraag. Het zou natuurlijk kunnen, maar ik geloof er niets van dat deze beschuldigingen zijn verzonnen om haar te beschadigen.
Wat hier wel belangrijk is is de timing en de anonimiteit van de klachten, en dan toch besluiten om de klacht in behandeling te nemen. En is een procedure met voorschriften, en voor het presidium als voorzitter van ons wetgevende orgaan is het wel belangrijk om die voorschriften te volgen.
Dit voelt allemaal heel erg aan als de manier waarop Gündogan is kaltgesteld door Volt. Uiteraard, als Arib zich jarenlang als een tiran heeft gedragen op een manier die over de grens van Nederlands arbeidsrecht gaat, dan moet dat onderzocht worden. Maar het zaakje stinkt. Het voelt aan als een goedkope politieke afrekening. Juist op een moment dat wij als bevolking totaal geen behoefte hebben aan dit soort Haagse spelletjes. Zijdelings werkzaam geweest met lokale en regionale politiek heb ik dit vaak genoeg gezien, maar dan op kleiner niveau. Lokale politici die nét niet goed vallen binnen fractie of achterban (maar niet zozeer bij de kiezers) en dan met vage aantijgingen op non-actief worden gezet. Maar zelden tot nooit inzage krijgen in het dossier waar die aantijgingen staan of de mogelijkheid krijgen zich te verdedigen. Het heeft me zeer cynisch gemaakt over politiek.
"En de ander (Arib) is ‘te autoritair’ en heeft te veel haar op d’r tanden - iets wat mannen wel mogen, maar vrouwen echt niet." Los van alle andere door de auteur genoemde argumenten, zit hier wat mij betreft de crux. Als je weet hoeveel mannelijke leiders gewoon zijn autoritair gedrag te vertonen, is het opvallend dat het een vrouw is, en ook nog eens een met een Marokkaanse achtergrond, die wordt verweten een onveilige werkomgeving te hebben gecreëerd. Ik ben bereid onmiddellijk te geloven dat er bij Arib sprake was van autoritair leiderschap. Maar ik geloof ook dat als Arib een witte man was geweest, er nooit klachten over dat autoritaire leiderschap zouden zijn binnengekomen. Van witte mannen zijn we autoritair leiderschap immers gewend, maar van zwarte vrouwen - die in de perceptie van veel mensen als vanzelfsprekend een lagere maatschappelijke positie innemen - kunnen we dat mentaal niet aan. Hoewel ik de inhoud van de klachten niet ken, acht ik bovenstaande aanname zeer aannemelijk. Waarom? Als dat niet zo zou zijn, zouden er allang ontelbare klachten moeten zijn binnengekomen over autoritaire witte mannen. Hoe vaak heb ik niet in de media moeten lezen dat deze of gene mannelijke politicus met stemverheffing en op agressieve toon uithaalde naar medewerkers. Eigenlijk kan niemand mij wijsmaken dat de klachten niet mede voortkomen uit het vrouw en Marokkaans zijn van mevrouw Arib. Een Marokkaanse vrouw als leider? Dat kunnen we als samenleving niet aan!
Ik vermoed dat mevrouw Arib met haar personeelsbeleid dezelfde mevrouw Arib is als voorzitter: consequent met kennis van zaken en duidelijke taal spreken. Sommige ambtenarenzieltjes kunnen daar niet tegen. Ze hebben het al zo slecht. Alle vormen van verlof, tig dagen vakantie en alle denkbare kostenvergoedingen. Kortom ze leven op het randje van een burn-out, zo zielig.
Zonder de benodigde kennis van zaken, kan 'één gek' inderdaad meer vragen dan tien wijzen kunnen beantwoorden. Dat mensen vragen stellen, geen probleem. Maar als ze met dat stellen van die vragen stelling nemen en in feite hetzelfde doen als waar ze Bergkamp van verdenken, dan heb ik daar geen goed woord voor over.
Ik vraag me af of D66 niet die “riekende reuzel” is ? Dit is zo ranzig van Mevrouw Bergkamp cs.
Het valt op dat mw Schut de klagers aanduidt met het pronoun "hij". Ik dacht dat de klachten anoniem waren? Het kan dus ook zij/hen geweest zijn. En daarnaast stelt ze de vraag waarom iemand pas later met een klacht naar buiten komt. Antwoord: schaamte, angst om voor zeikerd uitgemaakt te worden, of angst voor represailles. Zo gaat dat toch wel vaker in dit soort gevallen?
Bergkamp!! Béérgkààmp!!! Néé... Géén fraaie actie. Géén doelpunt... Géén topwijf.
Eric Dat verklaart alles natuurlijk. Dit zaakje moet wel stinken: "U vindt haar geen topwijf." (En nee, dat betekent niet dat ik automatisch dus partij voor Bergkamp kies. Ik weet er veel te weinig van. O.b.v. wat ik nu weet, vind ik de kool het sop niet waard.)
Tja, er is iets wat jij niet begrijpt Zand. En dus tevens niet kunt toepassen. Een bepaald soort humor. Ik zou het 'meelullen' willen noemen. Alleen als je met mij zou meelullen, zou je van me kunnen 'winnen' (voor wat die term waard is). Met 'tegenlullen' maak je geen schijn van kans. 'Stinken' valt sowieso buiten de door mij gebruikte beeldspraak, maar... Ik zal je een tip geven. Je had bijvoorbeeld als volgt kunnen reageren: ------------ "Minnens!! Miiiinnens!!! Néé... Géén fraaie actie. Géén doelpunt... Géén topgoser." ------------ Al zijn er vast en zeker nog betere reacties te verzinnen.
Eric Wat een onnozele reactie. Wie zou dan wel elke vorm van humor kunnen begrijpen en toepassen? Maar in dit geval is uw opmerking helemaal onzinnig, omdat ik uw mededeling ontdeed van de humor en beoordeeld heb wat er over bleef: Bergkamp zit fout want geen fraaie actie.
"niet altijd kaviaar" Dat bedoel ik Danielle. En ik ben ook wel eens onnozel hoor. Heel vaak zelfs. Net als Zand. ;-)
@Eric Minnens 30 sep. 2022 - 10:38 ""Tja, er is iets wat jij niet begrijpt Zand. En dus tevens niet kunt toepassen. Een bepaald soort humor. "" Zou Zand een voetbalfan zijn en met name van het Nederlands elftal? Betwijfel het....
@onyx "Zand (g)een voetbalfan" Ach so... Dat zou (bijna) alles verklaren. Klopt dat Zand?... Jack van Gelder? Dennis Bergkamp? 1998? Argentinië? Was toch niet zo moeilijk. (Ik ben immers ook niet zo'n voetbalfan.) Maar je kunt soms wel eens een gemeenschappelijk referentiekader missen.
De klachten, of beter gezegt de opgemaakte schandalen over klachten, komen weer net op het moment dat ze als wapen in een strijd gebruikt kunnen worden. Eerst om een positie als voorzitter. Nu om een positie in een commissie.
Men moet dergelijke anonieme klachten niet serieus nemen. Daar kan niemand zich tegen verdedigen. En dan het NRC die door sommige juppen als kwaliteitskrant wordt gezien toont hiermee dat ze niets anders zijn als de sensatie pamfletten van Telegraaf en AD.
Die klachten worden bij een vertrouwenspersoon gedaan. Die vertrouwenspersoon weet wie de klager is, zo gaat het bij ieder bedrijf tegenwoordig. waarom zou de naam van de klager in de krant moeten? Als het echt een zaak wordt zal die naam natuurlijk bij een selecte groep bekend worden, maar mevrouw Arib heeft geen zin in die zaak, blijkbaar. Het lekken is natuurlijk een kwalijke zaak, maar dat is inmiddels gewoonte in Den Haag.
Mr Ed Anonieme klachten zijn niet hetzelfde als klachten waarvan de naam van de klager bekend is bij de ontvanger van de klacht
"De schade aan de reputatie van mevrouw Arib is reeds een feit." Als maar in een zeer klein gedeelte (dat gedeelte waar op voorhand de klacht al onontkoombaar substantie heeft) een daadwerkelijk onderzoek gestart wordt is het logisch dat die schade ontstaat. Daar waar rook is is niet automatisch vuur maar wel nogal vaak als je pas rook roept als ook de temperatuur gestegen is. Let wel: ik zeg niet Arib schuldig is. Wet van de grote getallen: ik zeg dat het niet onlogisch is dat als er een structurele disbalans is tussen hoe de maatschappij de belangen van daders en slachtoffers benaderd dat óók onvoordelig kan uitpakken voor degene waar wel onderzoek/vervolging plaatsvind. De schade ontstaat dan door alleen al het starten van het onderzoek. Dit is alleen op te lossen door wat te doen aan die disbalans. En dat heeft meerdere voordelen. Vaker recht doen is daar maar ééntje van, maar wel één die sowieso na te streven is.
"Daar waar rook is, is vuur" is natuurlijk een compleet ongefundeerde, maar wel insinuerende duiding. Die aldus verlengen: "Daar waar rook is is niet automatisch vuur maar wel nogal vaak als je pas rook roept als ook de temperatuur gestegen is." maakt het niet minder ongefundeerd en toch insinuerend. Je eigen vooroordeel afdekken met "Let wel: ik zeg niet Arib schuldig is.' werkt voor mij niet.
vdBemt Het punt wat ik betoog is dat als je alleen vervolgt als er niet meer onderuit te komen valt omdat de schuld al welhaast bewezen is (zoals te doen gebruikelijk bij misbruik en grensoverschrijdend gedrag ) is het het niet vreemd dat het starten van een onderzoek in hoge mate uiteindelijk ook schuld betreft. Het is een algemeen punt dat ik maak. "Je eigen vooroordeel afdekken met "Let wel: ik zeg niet Arib schuldig is.' werkt voor mij niet. " Ik heb geen oordeel over Arib. Dat kan ik niet hebben. Als ik geen oordeel heb kan het ook geen vooroordeel zijn. Ik wacht het naar voren komen van de feiten af en hoop dat dat zorgvuldig gebeurd. In de volle publiciteit zet ik daar mijn vraagtekens bij. Kijk maar wat hier in dit onderwerp gebeurd.
Dus @vdBemt, zou ik willen dat er ook onderzoek gedaan wordt als een feit zich bevind in het spectrum 'klacht zou terecht kunnen zijn' en 'aannemelijk' in plaats van zoals het nu is 'al vrijwel bewezen'. De redenen daarvoor staan in mijn eerste post.
Er was vast wel wat aan te merken op Arib tijdens haar bewind, maar ze kon heel goed door één deur met iedereen van uiterst links tot uiterst rechts. Ze was onpartijdig (dit in tegenstelling tot Bergkamp) en wist de orde goed te handhaven (ook al in tegenstelling tot Bergkamp). De spinners van D66 hebben weer iets bedacht om hun eigen falen te maskeren. Kiezers lopen weg en dan vooral naar de PvdA en hun kamervoorzitter lijkt niet meer zo stevig in het zadel te zitten na wat incidenten. De aanval op Arib is een ultieme poging de concurrentie te beschadigen.
@Kuifje, Of Arib goed in haar werk was, doet er in deze zaak niet toe. En dat Bergkamp er slecht in is, evenmin. Marc Overmars was ook goed in z'n werk. De vraag is hier, of Arib zich stelselmatig heeft misdragen tegenover haar medewerkers. Dat staat los van haar relaties tot de Kamerleden. Je kunt wel bedenkingen hebben bij het proces en de timing ervan.
@Pief: heeft Arib zich stelselmatig misdragen? Ze is al anderhalf jaar lang geen voorzitter meer en de klachten zijn ook al vrij gedateerd. Bij een klacht lijkt me dat je voordat je er advocatenwerk van maakt dat je het eerst eens met de persoon bespreekt waarover geklaagd wordt.
De timing is geen toeval natuurlijk, 'iemand' wil haar stoeltje veilig stellen door de concurrentie te beschadigen. Het lijkt alleen een beetje averechts te werken, een groot deel van het publiek en de kamer hebben overwegend goede herinneringen aan Arib als kamervoorzitter.
@Mokker "een groot deel van het publiek en de kamer hebben overwegend goede herinneringen" De klachten komen dan ook uit dat deel van het ambtelijk apparaat waar zij als werkgeefster verantwoordelijkheid droeg.
"Het is te hopen dat een kritische pitbull-journalist met kennis van het recht deze gang van zaken onderzoekt. O tempora o mores. De zoveelste ondermijning van de rechtsstaat. Wat een blamage." Je loopt daarmee wel een risico. Zo'n pitbull-journalist kan ook vaststellen dat mevrouw Arib fout zit.
Dat zou kunnen. Een grotere kans dat hij of zij vaststelt dat mevrouw Arib geen makkelijke persoon is. En in die functie is dat een positieve eigenschap.
EenMening Inderdaad is zoiets mogelijk. Alleen negen van de tien keer wordt dat niet duidelijk en blijven mensen elkaar de tent uitvechten met hun niet te bewijzen veronderstellingen. Het is blijkbaar moeilijk om te bepalen hoe ver je arm reikt. Men verwijt links nogal eens dat het extreem-rechts veroorzaakt, door dat extreem-rechts serieus te nemen. Daar ben ik het niet mee eens. Maar ik ben vind wel, dat veel mensen problemen veroorzaken omdat ze zich gedragen alsof ze alles weten van zaken waar ze veel te weinig van weten.