De blote billen van Maxima

Ik geef het toe, vijftig minuten zwemmen in de grachten van Amsterdam is een aardige prestatie. Zeker als je door het water heen de drollen kan zien. Maar als prinses Maxima het doet, wordt de prestatie ineens beregoed. Mensen vinden het ‘zo dapper’, ‘geweldig, dat ze het durft’ en ‘een ongelooflijke stunt’.

In de berichtgeving bespeur ik hier en daar waar iedereen tijdens de City Swim ècht naar verlangde. Natuurlijk, het was knap, die 2028 meter die ze volgens het Parool in haar wetsuit aflegde tussen het Scheepvaartmuseum en de Keizersgracht. Maar wat we echt hadden willen zien, waren haar prinseslijke billen. Helaas komen we er niet achter of ook zij last heeft van cellulitis, cellulite of striae. Jammer, want dat had Maxima nog menselijker gemaakt.

Beroemdheden worden wel vaker ingezet om een prestatie te leveren ter promotie van iets. In dit geval een goed doel, namelijk de bestrijding van de spierziekte ALS. Ik had er nog nooit van gehoord trouwens.

Had ze als ze een badpak of bikini aan had gehad nog meer media-aandacht gekregen? Ik zou ook geen camera’s op mijn billen en bovenbenen willen laten inzoomen met het gevaar dat overal ongefotoshopte foto’s opduiken. Maar als ik een beroemdheid was geweest en er een goed doel mee kon steunen, had ik wel een uitzondering gemaakt.

Ze ging net niet uit de kleren, dus vind ik het net niet geslaagd. 

Dit artikel verscheen eerder op de weblog van Alexandra Smith. Volg haar ook op Twitter

Het meest recente boek van Alexandra Smith is Schemervlucht