Dat economische groei conflicten afremt is een drogreden
Praat mee
Reacties (15)
Pronk is een geëngageerde, intelligente uitzondering die de regel van morele corruptie in de gelederen van de "elite" met nadruk bevestigt.
Beste Jan, jij hebt het eigenlijk over het boek van Richard Wilkinson en Kate Pickett: The Spirit Level. Hier een korte samenvatting: http://www.economiedocu.nl/richard-wilkinson-ongelijkheid/
Conclusie ; Niet ongebreidelde groei maar eerlijke verdeling van de welvaart heeft een dempend effect op onlustgevoelens tussen bevolkingsgroepen ?
Growth = poverty Economische groei als middel tegen gewelddadige conflicten? Er zijn er die daar anders over denken. Hier is bijvoorbeeld hoe Vandana Shiva het zegt: "Als natuurlijke hulpbronnen zoals hout, water en minerale afzettingen van ecosystemen worden gewonnen, worden ze activa met een waarde in dollars die internationaal kunnen worden gekocht en verkocht en ontwikkelingslanden in staat stellen te groeien en te participeren in de wereldeconomie. Als groei de sleutel tot het zich ontworstelen aan armoede , dan lijkt dit misschien een goede zaak . Maar wat als diezelfde middelen worden verkocht aan rijkere landen komen uit een ecosysteem waarvan mensen afhankelijk zijn voor hun levensonderhoud? Wat als die nieuwe groei in feite evenredig aan het ontstaan van nieuwe armoede? De cultus van 'groei' heeft het beleid decennialang gedicteerd. Maar als welzijn, en niet groei, ons doel is, is de verkoop van middelen die op de langere termijn welzijn kunnen brengen aan de gemeenschappen in ruil voor winst op korte termijn een erg slechte deal. Hoe moeilijk het ook is voor het Westen om het te begrijpen, de bescherming van de ecologische middelen van gemeenschappen zou belangrijker moeten zijn dan het Bruto Nationaal Product." Vandana Shiva is doctor in de natuurkunde, maar is vooral bekend als een milieu- en anti-globaliseringsactivist en als een leidende figuur van 'Ecofeminisme'. Shiva woont in India en is de auteur van meer dan twintig boeken, waaronder 'Staying Alive' en 'Biopiraterij'. Zij is een voormalig ontvanger van de Sydney Peace Prize. Ze geeft komende zondag een voordracht op het Festival of Dangerous Ideas (http://fodi.sydneyoperahouse.com/) in het Opera House in Sydney (daar zal ik dus niet bij aanwezig zijn -- veel te ver weg!).
Kijk, dit is pas een visie hebben, jammer dat we een premier hebben die de voorkeur geeft aan visieloosheid, althans het hebben van geen visie als excuus gebruikt voor zijn Neo -Liberaal beleid. Een beleid voeren van handhaving van de 3% norm in crisistijd, gedicteerd door de EU, is natuurlijk ook een visie, maar eentje die inmiddels flink achterhaalt is, en om dat toe te geven lijkt een grotere drempel te zijn dan men van een politicus zou moeten kunnen verwachten. Dat dit inderdaad tot gevolg heeft dat de middenklasse uit het politieke en economische straatbeeld verdwijnt, en de polarisatie tussen arm en rijk steeds groter worden, zal bij voortzetting leiden tot strijdt dat gepaard kan gaan met geweld. De dictatuur van het grote geld zal gekeerd gaan worden, de vraag is slechts wanneer dat zal gebeuren ....
Rationaliteit en conflict? Dat is on verenigbaar. Wiskunde en conflict? Evenzo on verenigbaar. Conflict is emotie en gebrek aan inleving van de grieven van partijen onderling. Conflict is de regel en vrede is het in de pauze.
Conflicten worden in stand gehouden door ontwikkelingshulp. Pronk is een van de belangrijkste conflict veroorzakers van de vorige eeuw. Ontwikkelingslanden moeten samenwerken, en zullen dan hun conflicten begraven, maar dat is niet in het belang van Europa, en Pronk is daar een vertegenwoordiger van. Pas als deze landen op een karige wijze met de neus op de feiten worden gedrukt, en als er gestopt wordt met hun de verantwoordelijkheid voor het welzijn van hun eigen bevolking te ontnemen, dan pas, zullen de conflicten eindigen. Pronk en de zijnen hebben net zoveel aan ontwikkelingshulp uitgegeven als de defensie-industrie kreeg. En dat is niet zo raar. Die overeenkomst is niet toevallig. Ik neem het Pronk niet kwalijk, hij is uit een andere generatie, en net zoals zijn kompanen, de grijze eminenties uit allerlei partijen, zitten ze er stevig naast. We doen er goed aan niet te veel aandacht voor dit soort mensen te hebben. Van Agt, pronk, Lubbers, Aantjs, Bolkestein. Grijze, verslijtende hersenkwabben, die moeite hebben met het afstaan van macht, en ons willen blijven bepalen met hun verslijtende ideologieën. Pronk, ga in het bos wandelen met je kleinkinderen, en laat ons met rust.
Ik had graag gewild dat dhr. Pronk deze zienswijze enkele decennia eerder had gehad.
Wees blij dat het inzicht er nu gewoon is. Ook bij ons komen bepaalde inzichten pas vrij laat bovendrijven. Niemand is volmaakt.
Volgens mij zijn er toch echt meer voorbeelden dat toenemende welvaart conflicten vermindert. Neem het Verre Oosten. Ik denk dat het regime in Myanmar niet door Aung San Suu Kyi tot inkeer is gekomen, maar hoopt een graantje mee te pikken van de geweldig toegenomen welvaart in de regio, niet alleen in Thailand maar ook bijv. in Vietnam. Zo wordt er momenteel in Dawei (vroeger: Tavoy) in Myanmar een haven aangelegd die per spoor met Thailand (en verder) wordt verbonden, waardoor niet meer een kostbare, vervuilende en ook door piraten bedreigde doortocht door de Straat van Malakka nodig is. Ach, is het beste voorbeeld niet ons eigen continent? Na een eeuw van bloedvergieten heeft toenemende welvaart nu al tientallen jaren gezorgd voor vrede in grote delen van Europa. Wel lullig dat velen zich nu van de EU afkeren nu we dat gewoon beginnen te vinden. Vorig jaar was ik in Bosnië. Anders dan in het voormalige Oostblok voel je dat daar geen conflict is opgelost, maar "bevroren". Schrijnend vond ik het te horen dat politici uit vuig eigenbelang nog steeds zout in wonden strooien en tegenstellingen articuleren, terwijl bevolkingsgroepen die elkaar vroeger naar het leven stonden tegenwoordig steeds beter met elkaar omgaan. Tussen haakjes: anders dan velen hier denken was de oorlog in Bosnië geen oorlog tegen de moslims. Van verschillende kanten hoor ik dat Serviërs de bron zijn van alle conflicten in voormalig Joegoslavië. Binnenkort gaan we meemaken hoe dat nu werkt in Kosovo. Dat land wordt door Serviërs nog steeds als onwettig afgescheiden provincie beschouwd, hoewel de afsplitsing van Kosovo inmiddels zover gevorderd is dat dit proces niet meer kan worden teruggedraaid. En dat is maar goed ook. Maar binnenkort zijn er verkiezingen in Kosovo, en vooral in noord-Kosovo waar veel etnische Serviërs wonen worden onlusten verwacht. Maar de welvaart in steden als Pristina en Prizren is zichtbaar toegenomen, en dat geeft het land zelfvertrouwen. Toch hoorde ik laatst nog dat Serviërs de etnische Albanezen in Kosovo verachten: griezelige moslims. Ik wijs er maar even op dat de Albanezen overwegend de Bektashi islam aanhangen, een zeer gematigde richting al uit de 14de eeuw, voor wie alcohol en hoofddoeken geen thema zijn (om misverstanden te voorkomen: daar zijn ze niet tegen resp. niet voor). Albanezen zijn ook geen halve Turken zoals ik lang dacht: zij stammen af van de antieke Illiriërs, en zijn eeuwenlang onderdrukt door de Ottomanen, al hebben die ook wel hun invloed gehad op de Albanese cultuur.
Frits - http://www.hollanddoc.nl/kijk-luister/documentaire/v/vrijheid-gelijkheid-broederschap.html En: http://www.economiedocu.nl/richard-wilkinson-ongelijkheid/ Hier hoor je, hoe het werkt. Erg interessant en onverwachte uitkomsten.
Dat economische groei conflicten afremt is een drogreden. Zo is het. Er is een verband tussen groei en macht. Men wil groei om de macht. En wie geen groei wil, komt in conflict met de mensen die macht willen! De rechtse en schijn linkse denkers en neoliberalen. De neoliberale economie is in deze context de wetenschap van macht en bezit (maximaal). En tegenwoordig de splijtzwam en de Grote Polarisator in onze maatschappij. Marginale methode. Het groeidenken zit ook diep in de theorie van de analyse. Deze wiskunde wordt in de neoliberale economie gebruikt. Bij de marginale methode = de differentiële methode. Deze methode wordt gebruikt om overal, altijd in alles het maximale of minimale te bepalen. Een meer dan dubbel extremisme dus. De analyse (wiskunde) is in eerste instantie een verschillen analyse (differenties) en in tweede instantie direct daarmee verbonden een quotiënten of exponentiële groei analyse. Via de marginale methode wordt deze analyse (wiskunde) een wiskunde van ongelijkheid, (maximale) verschillen en uiteindelijk een wiskunde van maximaal egoïsme en extremisme. Dynamiek wordt dynamiet en crisis. De negatieve bijbetekenis van de term marginaliseren (van mensen en groepen) is (dus) niet uit de lucht komen vallen. Dit marginaliseren “zorgt” voor potentiële conflicten. De geschiedenis (van ernstige conflicten) gaat zich vermoedelijk herhalen, dankzij wetenschappelijk beleid van hogeropgeleiden en elite. Wetenschap is niet per definitie conflictbeheersing, niet per definitie leren (van de geschiedenis). Woeki Hypo is gematigd liberaal.
Mooi onder woorden gebracht. Tnx. Fuck Saffier II, het CPB en deze regering.