De minderheid der vaccinweigeraars zorgt er door haar hardnekkige houding voor dat de vrijheid voor alle Nederlanders – zij zelf incluis – min of meer wordt opgeschort. Dat is het paradoxale aan de hele misse situatie.
Wanneer wordt corona een maatschappelijk probleem? Corona wordt een maatschappelijk probleem als er zoveel lijders in het ziekenhuis en op de IC terechtkomen dat de gezondheidszorg spaak loopt. Hoge besmettingspercentages hoeven geen aanleiding tot drastische maatregelen te geven als patiënten gewoon thuis kunnen uitzieken. Het ziekteverzuim op scholen en het werk neemt toe. Dat is alles. Daar hoef je dan geen drama van te maken.
Maar zó is de toestand niet. We hebben in ons land momenteel te maken met een combinatie van hoge besmettingspercentages en een stormloop op de IC. Dat komt omdat vijftien tot twintig procent van de burgers zich niet heeft laten vaccineren. Er is maar één manier waarop ook de ongevaccineerden hun steentje kunnen bijdragen aan de strijd tegen het virus: zij moeten contacten met medemensen tot het allernoodzakelijkste terugbrengen want zij zijn heel vatbaar voor covid-19 en dragen het virus ook gemakkelijk over. Zij horen zich dan ook niet aan de maatschappelijke plicht te onttrekken zoveel mogelijk thuis te blijven en drukke plekken te mijden. Dat is geen beperking van hun vrijheid. Zij hebben immers het onvervreemdbaar en onaantastbaar recht uit het arsenaal van de strijd tegen Covid zélf de wapens te kiezen die zij willen. Voor wie vaccins links laat liggen, blijven vormen van zelfisolatie over. Dat is je eigen keus en keuzes hebben consequenties. Het is niet acceptabel je te onttrekken aan onze gezamenlijke strijd tegen de pandemie. Dat geldt trouwens ook voor de geestdrijvers die beweren dat we met een stevige griep te maken hebben.
Uiteraard is het een optie – zoals de ChristenUnie vraagt – voor toegang tot een groot aantal plekken in de maatschappij een negatieve coronatest te eisen en wel aan iedereen, gevaccineerden én ongevaccineerden. Men kan ook een echte lockdown verordonneren, met gesloten winkels en horeca, waar Attje Kuiken van de PvdA blijkbaar in gelooft. In dat geval worden ernstige beperkingen opgelegd aan alle Nederlanders zonder uitzondering omdat vijftien procent van hen zich niet wenst te laten vaccineren. Zij worden immers opgehokt. Zij mogen niet of nauwelijks bezoek ontvangen. De minderheid der vaccinweigeraars zorgt er door haar hardnekkige houding voor dat de vrijheid voor alle Nederlanders – zij zelf incluis – min of meer wordt opgeschort. Dat is het paradoxale aan heel de misse toestand. De ervaring uit het verleden leert bovendien dat zulke lockdowns na een paar maanden vruchten afwerpen maar het virus herneemt zijn positie zodra de maatregelen worden versoepeld. Dat lied wordt nu al bijna twee jaar op die manier gezongen en het refrein begint te vervelen. Lockdowns bieden tijdelijk soelaas. De ene roept de andere op. Wat een virus wel echt stopt is een combinatie van hygiëne, vaccins en geneesmiddelen. Deze strategie wordt nu doorkruist door de vaccinweigeraars
Het is in het licht van het bovenstaande voorstelbaar dat gevaccineerden lockdowns en andere ingrijpende maatregelen niet langer accepteren, in het bijzonder als zij merken dat ze aan andere kwalen niet of veel later kunnen worden geholpen omdat de tent weer eens vol ligt met ongevaccineerde covid-patiënten in levensgevaar. Dat vervolgens zij zich hun vrijheid niet laten afpakken. Het is toch een klein offer om een beetje thuis te blijven voor wie denkt dat de duivel, gif of chips van Soros ingebracht worden via zo’n injectiespuit. Als de buitenwereld zo gevaarlijk en bedreigend is, voel je je toch alleen thuis onbelemmerd? De een proeft de vrijheid liever op straat en laat zich prikken, de ander met ongeschonden bovenarm in de beslotenheid van eigen huis en hersenpan.
Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.