China klaar om Oceanië in te lijven
Compassie verdraagt geen kille en kleine overheid
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (9)
Compassie op grote schaal (door de overheid) slaat al gauw de plank mis en dan wordt er misbruik gemaakt van de geboden hulp. Compassie op kleine schaal is dan te prefereren. Daarbij kan de gever (liefdadigheidsinstelling, donateur of bijv. buurman) veel beter inschatten of de hulp daadwerkelijk nodig is en hoeveel, of dat de hulpvrager eigenlijk best zelf zijn boontjes kan doppen. Tevens zijn het juist de slimmeriken die gebruik weten te maken van de geboden hulp door de overheid. Via een vriend hoor ik maar al te vaak verhalen over zijn kennissen met een uitkering die op slinkse wijze bijv. een bijdrage voor een mantelzorger regelen. Dat bedrag wordt dan opgesplitst in €200 voor zichzelf en €50 voor de 'mantelzorger'. Dit soort mensen die slim genoeg zijn om dit te regelen, kunnen zich ook best in een betaalde baan staande houden. Daarentegen, de mensen die de hulp ècht nodig hebben, weten vaak de weg binnen de instanties niet te vinden. Voor hen zal een persoonlijkere aanpak van bijv. een liefdadigheidsinstelling veel beter werken.
Dat Kil en Klein in de kop is een kwalificatie die een verband tussen de grootte van de overheid en de warmte van de overheid suggereerd dat in werkelijkheid niet bestaat, of zelfs omgekeerd bestaat. De kwalifiacties zouden moeten zijn "groot en kil bureaucratisch", "klein en warm vrijheidsgunnend".
Diefstal is crimineel gedrag, daar zijn de meeste mensen het wel over eens. Hoe nobel het doel ook is waarvoor ik een diefstal pleeg, diefstal blijft diefstal. Of ik nu niet alleen maar samen met een groep andere mensen een diefstal pleeg, het blijft diefstal. Of ik nu door een junk of door de staat bestolen word, ik ben mijn goedenen kwijt, diefstal is diefsal. Als de staat namens in hun ogen voor zogenaamde nobele doelen steelt, diefstal blijft diefstal. Maar steelt de staat namens zogenaamd nobele doelen van mensen, dan steelt de staat meer dan geld en/of goederen, de staat fasciliteerd dat mensen zich niet meer geroepen voelen om vrijwillige uitgaven te doen voor goede doelen. De staat steelt compassie, solidariteit wordt verplicht, verplichte solidariteit bestaat niet.
Ook zonder een God kun je compassie en empathie tonen. 'Religie is ooit ontstaan om samenwerking in grotere groepen mogelijk te maken. God fungeerde als de krukken, die de mensheid ooit nodig had. Maar inmiddels is zij zo ver geëvolueerd dat het tijd wordt om die krukken weg te gooien.' Citaat: Daniel Dennett. CDA-ers zijn dus krukken op krukken.
De overheid noemt zich een terugtrekkende overheid, op een punt na: nnl niet uit onze portemonnee. We betalen gemiddeld hetzelfde of meer, voor minder diensten. Rara hoe dat kan... Er zijn te veel ambtenaren voor te weinig taken. De overheidsdoelstelling het ambtenaren aantal te reduceren treft vooral defensie. Dat zijn nu juist de ambtenaren waar we geen last van hebben, al zijn ook die bezuinigingen goed.
Leuk zo'n driehoekje maar vaak is rond toch echt vele malen beter. Compassie vereist kleinschaligheid.
Inderdaad, Evert. Er is daarbij ook eerder sprake van circulaire causaliteit. A beïnvloedt niet alleen B, maar B beïnvloedt ook A. In welke mate dat gebeurt, dat is interessant om te bekijken. Daarnaast is er nu sprake van een monsterlijk verbond tussen overheid en de markt. De eerste staat ter diensten van de tweede. De burgermaatchappij boet steeds meer aan invloed in en wordt verleid om dat te doen wat benefitieel is voor de markt. De democratie staat sterk onder druk hierdoor.
Goed stuk van Theo Brand, ofschoon het m.i. ongeveer hetzelfde uitdrukt als het verhaal van Roos Vonk, niet ver hier onder geplaatst. Wat mij betreft had het woordje 'zelfs' in de laatste zin écht niet gehoeven. Want 'links' of 'centrum-links', die begrippen houden, mits van toepassing op authentieke en eerlijke politici en dito partijen, het begrip compassie al in. Met andere woorden: Christus predikte compassie, en hij was noch rechts, noch een kapitalist. Daarom is het nogal vermakelijk om types als Verhagen en Wilders te horen sissen: 'nooit (meer) over links'. Nu weten deze heertjes driekwart van de tijd niet wat ze zelf voor het voetlicht brengen, dus in Christelijke sfeer zal ik ze dat maar vergeven. 'Rechts', 'kapitalisme', 'neoliberalisme' - deze termen staan haaks op het begrip compassie. Daar hoef je echt geen studie voor gedaan te hebben, om dit in te zien.
Nou, de figuur JC was een rasechte linkse oproerkraaier in de ogen van het etablissement, met al dat 'samen alles delen' en 'iedereen is gelijk' gedoe.
