Clairy en Nieuwsuur

Vandaag kreeg Clairy Polak de Sonja Barend Award, een nieuwe onderscheiding voor iemand die het beste interview van het afgelopen jaar heeft gemaakt. Clairy is met overtuigende meerderheid gekozen, haar gesprek met Dirk Scheringa en Hans van Goor was perfect. Ze hoort sowieso tot de allerbeste politieke interviewers van de Nederlandse televisie.

In haar dankwoord deelde ze vanmiddag mee dat ze ontslag heeft genomen bij Nieuwsuur, het dagelijkse actualiteitenprogramma van NOS/NTR dat Nova heeft opgevolgd. Haar aandeel in dit programma werd namelijk kleiner en kleiner, ze mocht nog gesprekken maken in het buitenland, die dan als klein onderdeel in het programma af en toe te zien zouden zijn. In feite is ze op een zijspoor gezet.

Maar waarom, vraag je je af. Wat een verspilling van menselijk (en ook nog vrouwelijk) kapitaal in deze tijd van barre schaarste!

Weet u waarom? Ze is te links! Dat was het probleem van het begin af aan: in Nova deed de VARA mee, Clairy Polak kwam van de VARA, en in deze tijd word je met pek en veren overgoten als je verdacht wordt van links-zijn.

Nu is Clairy Polak eerder een heel goede kritische interviewer dan rabiaat links, maar een kritische grondhouding is tegenwoordig verdacht. Niet als je bij Powned zit, of een Brandpuntman bent, maar wel als je je wortels hebt bij een progressieve omroep. Dan mag zelfs het formaat van je neus als minpunt genoemd worden! Overigens zit de veel kleurlozere Toine Huys (ook afkomstig van de VARA) onomstreden hoog te paard bij Nieuwsuur, maar dit terzijde.

Clairy was aangeslagen, is mij verteld, toen ze bij de Sonja Barend Award haar ontslag bekend maakte. En, neem ik aan, ook boos. Want op de top van je kunnen wil je natuurlijk niet weggerangeerd worden.

Ik ben ook aangeslagen en boos. Niet alleen omdat ik Clairy steengoed vind (gelukkig nog in Buitenhof en bij Met het oog op morgen te zien en te horen), maar omdat ik haar geschiedenis een teken van deze tijd vind. Deze botte grimmige tijd, waarin mensen die korte metten maken met alles wat ik goed, mooi en belangrijk vind, het hoogste woord hebben.

Het gaat ze uiteindelijk niet lukken, al lijkt het er nu wel even op. Beschaving en kwaliteit laten zich niet onderschoffelen door grote bekken en opportunisten.

En ik weet zeker dat Clairy Polak sterker dan ooit terug zal komen en dat er dan heel veel mensen heel blij zullen zijn. Want de eerste winnares van de eerste Sonja Barend Award laat zich heus niet klein krijgen.

(En wie een Kuyl graaft voor een ander, valt er zelf een keertje heel hard in..)