De witte tranen van Rosanne Hertzberger
Cameratoezicht
© cc-foto: Bryan Siders
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (14)
De zorg is al overbelast en dat zal in de toekomst alleen toenemen. Het gaat om de grote groep en niet om een kleine aantallen die bizar veel geld kosten. met de kosten van een zon kind kunnen 100 anderen betere zorg krijgen en valt er meer te winnen. Het is dan ook goed dat men steeds vroeger in de zwangerschap afwijkingen en ziekten kan opsporen en je dus een foute vrucht kunt weghalen voor het te laat is.
Als er tegenwoordig wordt gesproken over zorg, zijn kwaliteit en kosten dominante thema's. En gegeven het neoliberale klimaat dat bepalend is voor beleid, geven kosten de doorslag. De vraag 'Wat kost het?', wat dat 'het' ook moge zijn, is de eerste die moet worden beantwoord. Rechts Nederland vindt dat redelijk. Want de zorgkosten rijzen de pan uit, enzovoorts. Daardoor zal monitor-gestuurde zorg slechts toenemen. Een volgende stap is de sprekende camera. Want alleen maar kijken, dat is wel een beetje kil. En dat willen 'we' niet in een samenleving waar we elke morgen het Wilhelmus zingen, en bij God, dat niet alleen op scholen.
We doen het steeds meer met gehandicapten, zieken en toch al eenzame immobiele bejaarden. Rotmaatschappij, ik kan het ook uitschreeuwen; Nee zo niet! Het zijn mensen die behoefte hebben aan menselijk contact. De mens gereduceerd tot economisch belang.
Nee helaas worden de kosten te hoog doordat wij ouder worden, meer aandoeningen krijgen en meer eisen.
Ik snap donders goed dat een moeder het allerbeste wil voor haar kind. Maar is dat kind werkelijk geholpen door een houding die leidt tot uitspraken als: "Opnieuw die gruwelijke ratio " Wat dan, als die ratio zo gruwelijk is en blijkbaar ongewenst? Meer emo en onderbuik? Is dat waar een kind, wij, ons land, de medische wetenschap mee gebaat is? Werkelijk? Waarom die ratio op een valse manier tegenover 'goede zorg' zetten? Alsof die twee elkaar uitsluiten. Alsof goede zorg alleen maar gebaat is bij emo. En welke argumenten heeft de schrijfster eigenlijk om dit allemaal zo zwart/wit te zien? Ik zie geen enkel argument geleverd, behalve dan de mededeling dat op neonatologie er 24 uur verpleging aanwezig is. Ja dat lijkt me ook logisch op neonatologie, maar een kind van drie maanden is geen pas- of te vroeg geboren baby meer. Ook gewone baby's van drie maanden krijgen te maken met iets meer afstand (qua zorg dus) en de babyfoon. Net als iemand die van de IC afkomt (ook daar is 24 uur artsen en verpleging aanwezig) ook naar een verpleegafdeling gaat met minder intensieve zorg.
Als ik de verschillende commentaren lees, denk ik: het gaat om de lezer. Het accent op 'emo' boven 'ratio' in dit stuk vertaald zich naar een gunst van emotionele betrokkenheid ipv rationele bij de lezer. Indien er juist meer rationeel wordt ingeleefd, zoals jij doet, kom je namelijk niet tot dezelfde conclusies als andere lezers. Het verzonnen verschil tussen ratio en emotie heeft mijns inziens ook geen toepassing op het verhaal; goede zorg heeft goede ratio nodig, slechte emoties komen goede zorg niet ten goede, dus lijkt het mij logischer dat de schrijfster dit gebruikt om een bepaalde reactie uit te lokken bij haar publiek. Misschien leven de lezers wel zo mee dat ze haar boek kopen, je wilt toch op de een of andere manier helpen wanneer er een emotionele betrokkenheid is gerealiseerd. Deze vorm van overtuiging is niet zeldzaam, je ziet het in vrijwel alle Joop-gerelateerde stukken, een appèl op 'onderbuikgevoelens', niet veel anders dan andere mainstream en alternatieve media. ...denk ik. :)
@Django, Beate Een drie maanden oude, lichamelijk en geestelijk gehandicapte baby onder cameratoezicht zetten lijkt me op geen enkele manier, emo of ratio, verstandig. Camera's kunnen een prachtige functie hebben, maar zouden aanvullend moeten zijn, niet vervangend. De acceptatie wordt dan natuurlijk ook veel groter.
De ont-persoonlijking, ontmenselijking van deze vorm van zorg is een foute ontwikkeling. Zorg hoort menselijk, persoonlijk te zijn. .
Dit gaat niet over zorg maar over toezicht. Camera's zijn daar een prima middel bij.
Django, Het gaat over vervanging van regelmatige persoonlijke controle door camera's. Camera's zijn goed als ónderdeel van zo'n controlesysteem, niet ter vervanging ervan. Er kan niets op tegen directe controle, zowel vanuit het oogpunt van de controlerenden als van uit dat van de gecontroleerde. Menselijk contact heet dat wel. Live, zeg maar. Er zijn meer menselijke zintuigen en ervaringen betrokken bij, van belang voor, controle dan alleen de visuele, en dan nog wel via camera's. Een controleur in een kantoor met een hele batterij beeldschermen, als het even kan nog niet eens in kleur. Het risico dat er iets gemist wordt, over het hoofd gezien is aanzienlijk groter zo. En zelfs wat er zo gezien wordt, wordt gemakkelijker verkeerd geïnterpreteerd. .
Pas maar op dat ze uw kind niet in een kamer met fel licht leggen, zogenaamd voor zijn veiligheid, maar wel met het effect dat het kind geen oog dicht doet. Raar verhaal? Zo gaat de politie wel om met arrestanten. Zogenasmd voor hun eigen veiligheid.
Ja in het donker kun je namelijk niet zien of iemand ligt dood te gaan in zijn cel.
@Django Onthouding van slaap wordt veelal als martelen gezien... Ik ben ontstemt dat iemand op dit forum durft te stellen dat hij daarvoor is. Het feit dat ik dit om 05:10 schijf is omdat ik graag 's nachts werk. Mijn slaapkamer heeft dan ook goede gordijnen.
Bedankt Annemarie, je hebt zo verschrikkelijk gelijk. Blijf strijden tot ze je dwingen maar ik hoop dat dat nog ver weg is. Jop heeft het getroffen met z'n ouders.