Burgervader met hart en peper

Opinie

•

11-01-2014

•

leestijd 3 minuten

•

Een lofrede op de Amsterdamse burgemeester Van der Laan

Weinig bestuurders en politici weten heden ten dage de sympathie van klagend kikkerland te winnen. Een golf van integriteitsschandalen trekt door de media en het draagvlak voor het kabinet Rutte-2 lijkt gedaald tot onder zeeniveau. Het heeft er misschien zelfs nooit boven gestaan. Dat is Nederland.

Een enkeling krijgt het wél voor mekaar. Zo ben ik als nieuwe Noord-Amsterdammer sympathie aan het ontwikkelen voor mijn burgemeester Eberhard van der Laan, die sinds 2010 de ketting draagt. Ik heb de man nooit ontmoet, maar de media slingert hem regelmatig mijn huisje binnen. En hij valt hij goed op de mat.

De uitstraling, daar begint het mee. Het ietwat hangend gezicht met gelige wallen onder rommelig blondgrijs babyhaar, geeft de burgervader het hoofd van een aaibare Belgische goedzak. Daar zitten sympathieke ogen in. En die winnen het van zijn ‘zorgelijk kijkende blik’, die hij zichzelf – als man met zo’n mandaat – naar eigen zeggen heeft aangeleerd. Die sympathieke uitstraling doet het goed, maar is natuurlijk schone schijn. Een echt aaibare goedzak had geen Minister voor Wonen, Wijken en Integratie kunnen zijn. Laat staan dat die een half ambtstermijn kan overleven in ‘Arrogant Amsterdam’.

Er zit dus peper op de ketting. Dat treft primair zijn ambtenaren, die zijn directe bestuursstijl als de wind van voren voelen. Soms gaat er eentje huilen, schijnt. Van der Laan toont ook zijn tanden aan hooligans, crimineeltjes en vuurwerkvandalen. In de kroeg bedacht hij met zijn korpschef een ambitieus plan voor de Top 600 heel vervelende jongens. Een derde zit vast, een derde staat onder toezicht en honderd stuks gaan vrijuit. De jeugdcriminaliteit nam met een derde af. Het aantal overvallen is ruim gehalveerd en van het aantal jeugdbendes zit nog maar een kwart te kloten. Recentelijk werd het leger, nou ja, militair materiaal, geen mannen, ‘ergens in Amsterdam-Noord’ tegen inbraak ingezet. En soms lijkt hij het ook niet meer te weten. Dan verplaatst hij het probleem gewoon. Zo werd de overlast gevende familie Dimitrov eerst een half jaar met een gluurpaal (pal voor mijn raam) in de gaten gehouden en later in een ‘aso-woning’ op het Zeeburgereiland gezet.

Mijn sympathie lijkt gedeeld. Uit een peiling onder zeshonderd Amsterdammers (2013), scoort Van der Laan een gemiddelde 7,6. Dat is behoorlijk geliefd. We vinden hem daadkrachtig, fijngevoelig, betrouwbaar en houden van zijn no-nonsens stijl. Het hart van Eberhard vinden we in de kern humaan, richting opgejaagde vluchtkerkbewoners, verhandelde prostituees, met sluiting dreigende coffeeshops of cultuurinstellingen en kunstenaars zonder kunsthal. Hooguit een beetje slap in de zaak-Zwarte Piet, maar halleluja in die van Robert-M. Een enkeling vindt hem een ‘grote oen’, omdat hij geen huldigingen van Ajax op het Leidseplein duldt. En dat voor een notoire fan met twee seizoenkaarten. Overigens mag hij zich met ‘grote oen’ nog gezegend zien. Het scheldrepertoire anno nu kan ten slotte stukken smeriger.

Van der Laan is de bindende burgervader, maar ook gepast absent op zijn tijd. Doodleuk afwezig bij een bezoek van Poet, vorige jaar april. ‘Te druk’ om de machtigste man op aarde te ontvangen, wie durft dat nog? En we weten allemaal, hij was zeker niet ‘te druk met de troonswisseling’ (uit de mond van een republikein!). Dat was een schreeuwend statement. Vier maanden later bekrachtigd door met een kleurige kralenketting om te spreken op een demonstratie tegen Ruslands anti-homowet. Van der Laan heeft zich definitief buiten het rijtje politieke schoothonden geschaard.

Op vier februari krijgt mijn burgemeester de Machiavelliprijs 2013 uitgereikt. Omdat hij uitblinkt in communicatie tussen burger, politiek en overheid. Welverdiend wat mij betreft, want dit is geen linten knippen. Als de tijd het toelaat, fiets ik zeker even langs.

Meer over:

politiek, opinie

Praat mee

Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.

Reacties (6)

Sorteren op:

WilWortel11 jan. 2014 - 11:04

Ik hartje Van der Laan.

sandra boter11 jan. 2014 - 11:04

Wel jammer dat hij de doofpot- en afdekcultuur een warm hart bleek toe te dragen toen demonstranten werden opgepakt op Kroningsdag die een mening uitten die het establishment niet beviel. Net zoals zijn voorganger deed bij gelegenheid. Een strafrechtelijk traject voor betrokken ambtenaren (agenten) was meer op z'n plaats geweest voor die aanslag op de democratie.

hansdetorenkraai11 jan. 2014 - 11:04

In het algemeen vertrouw ik PVDA mensen helemaal niet. De heer van der Laan is daar een wat positievere uitzondering op. Verwacht wel een duidelijk standpunt in de stemmen kopen affaire. Maar misschien is dat wel iets te veel gevraagd van een PVDAer

pietdeg211 jan. 2014 - 11:04

Eberhard van der Laan is een van de helaas zeldzame mensen die intelligent zijn en tegelijkertijd heel snel kunnen schakelen in plaats van maar een register open te kunnen trekken, zoals bijvoorbeeld Cohen. Het verschil is ook dat Cohen uit een beschermd academisch wereldje komt, terwijl Van der Laan in de grote boze buitenwereld een internationaal advocatenkantoor uit de grond heeft gestampt voordat hij de politiek in ging. Als het moet is Van der Laan een straatvechter. Ik herinner me nog een inspraakavond toen hij net burgemeester was. Een geklofte jongen van het type altijd zeiken en vooral nooit iets contructiefs bijdragen was lekker negatief aan het tamboeren met als enige "argument" wat Amsterdammers zogenaamd vonden. De reactie van Eberhard: man wat zeur je toch over Amsterdammers, ik woon in de Baarsjes. En jij? In Purmerend? Toen werd het stil. Ook leuk, de glimlachende entree van Van der Laan bij de huldiging van Ajax met de woorden: dan begint nu het traditionele uitfluiten van de burgemeester. En voluit lachend: maar ik had lekker al een seizoenskaart toen jullie nog in de luiers lagen. Het is niet voor niets dat Wilders de confrontatie met Van der Laan altijd heeft gemeden door lafjes weg te blijven. En Van der Laan maar roepen: kom nou toch eens opdagen jochie. Wilders voelde natuurlijk aan zijn water dat hij het af zou leggen. Dat met die af en toe overspannen huilende ambtenaren speelt zich op een ander niveau af. Van der Laan heeft geen tijd voor flauwekul en doet gewoon zijn werk. Dus als een ambtenaar een rapport komt bespreken dat hij heeft geschreven moet hij niet gaan herhalen wat er in dat rapport staat, want dat heeft hij al gelezen en dat is dus tijdverspilling. De vraag is dan ook heel simpel: heb je nog wat aan het rapport toe te voegen? Zo niet, dan bedankt maar dan ga ik nu een sigaret opsteken want ik heb geen behoefte aan een herhaling. Die Machiavelliprijs is volkomen terecht, want Van der Laan communiceert niet alleen goed met alle lagen van de samenleving maar is ook doortastend genoeg om iets voor elkaar te krijgen. Hij zit tenslotte in de politiek omdat hij iets wil bereiken en niet omdat hij geen alternatieven heeft. Wat op zich ook al tamelijk uitzonderlijk is.

Pineaux11 jan. 2014 - 11:04

Qua burgermeesterschap, doet deze jongen het aardig, maar persoonlijk vind ik hem een kwal en kan hij wat mij part de laan uit. Hij is niet heel eerlijk als het gaat om zijn motieven. Bij hem zit er vaak een addertje onder het gras. Kijk eens naar hoe hij omgaat met maatschappelijk tegengeluid: Zoals een burgermeester betaamd, probeert hij de status quo te handhaven, maar met de kleinschalige demonstaties zoals tegen de kroning, Occupy, krakers, coffeeshops en andere randverschijnselen gaat hij bijzonder hardvochtig mee om. Je kan dat een pluspunt vinden, maar ik vind het kut en ik blow niet eens.

Grootbekje11 jan. 2014 - 11:04

Van der Laan is een goochemerd en een politicus waar het merendeel van zijn soortgenoten een puntje aan kan zuigen. Hij is zeer goed geïnformeerd, geeft duidelijk antwoord op de vragen die hem - iedere week in AT5’s ‘Gesprek met de burgemeester’ - worden gesteld, draait zelden of nooit om de hete brij heen, en wanneer hij iets niet (zeker) weet is hij de eerste om dat toe te geven.