Tal van inwoners die de Nederlandse taal niet of slecht machtig zijn, hebben geen idee welke corona-maatregelen er van kracht zijn of hoe ze moeten handelen bij een besmetting. Rijnmond interviewt Zeki Baran, buurtvrijwilliger in de Rotterdamse Afrikaanderwijk. “Mijn ouders bleven als 65-plussers drie weken binnen, omdat dat op de Turkse televisie gezegd werd.” Ze volgden de Turkse regels goed op maar waren niet op de hoogte van de regels in Nederland. Omdat ze de taal niet voldoende beheersen halen ze hun informatie bij de Turkse tv-zenders.
In het wijkgebouw waar Baran werkt is daarom gestart met voorlichting aan kleine groepjes Turks-Rotterdamse vrouwen. “Niet alleen over het mondkapje, maar ook over wat er gebeurt als je corona hebt en wat bijvoorbeeld de regels zijn tijdens begrafenissen”, zegt Baran. De vrijwilliger stelt dat de overheid informatie over de coronamaatregelen niet alleen in het Turks en Marokkaans, maar zeker ook in het Bulgaars en Pools actief moet verspreiden. Op Rotterdam-Zuid wonen grote gemeenschappen Poolse en Bulgaarse arbeidsmigranten.