Linkse steun in Eerste Kamer nauwelijks nog een optie
'Build back better' levert vooral veel schade op
© cc-foto: Frans Berkelaar
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (17)
Ik help je hopen, maar geloof er niks van. Ik ben bang dat het 'terug naar normaal' precies dat betekent. Genadeloos terug naar de pre-corona ellende. Maar dan moeten we ook gewoon stoppen met zeuren, en consumeren tot de planeet ontploft.
"Ten eerste, de-industrialiseer. Als een technologisch geavanceerd systeem faalt, laat het voor wat het is. Breek zo snel als mogelijk industrie af en vervang essentiële onderdelen door technologisch simpeler oplossingen. " "Een voorbeeld zou zijn om broeikassen aan te passen met de oude techniek van fruitmuren. Ten tweede, verwilder. Als de samenleving zich terugtrekt van een plek, geef deze dan vrij aan alle niet-menselijke organismen. Braakliggend terrein blijft braak liggen." Ik begrijp het verlangen naar een simpele, envoudige manier van leven, "het terug naar de natuur" van Rousseau. Leven zoals onze (over)grootouders 100 jaar geleden. Mogelijk zelfs terug naar een status waar zelfs een bril een teken van decadentie is...
Wat een simpel gelul weer... Waar het om gaat is dat we stoppen met het slopen van de planeet en het uitbuiten van mensen. Dat jij denkt dat dat alleen maar kan als je in een hutje op de hei gaat wonen getuigt van een schrijnend gebrek aan verbeeldingskracht
@Karingin Jouw gescheld maakt je argumenten er niet sterker op. Je komt over als een luiddruchtig schetterend en kwetterend woke leeghoofdje waarvoor geldt: "Veel geschreeuw en weinig wol en holle vaten klinken het hardst".
Build back better zal alleen gaan werken wanneer we de structuur van de macht in de wereld volledig anders gaan organiseren. We moeten centraal wereldwijd dit gaan aanpakken zodat de hele wereld gelijk en gelijkwaardig opnieuw kan worden opgebouwd. Elk land in de wereld moet gelijkwaardig gaan profiteren van de reset. Agenda 2030 heeft dit ook duidelijk aangegeven. Als elk land zelf zijn eigen build back better programma gaat invoeren dan wordt het net als vroeger een kwestie van ikke, ikke en de rest kan stikken. Dan wordt het een echte puinhoop. Alleen wanneer we één centraal orgaan deze build back better operatie (en het wordt de grootste operatie uit de geschiedenis van de mensheid) de uitvoering en verantwoordelijkheid voor deze operatie geven voor de hele wereld ja dan kan het een succes worden. De VN is het aangewezen orgaan om dit te gaan uitvoerren.
Dus eigenlijk een vorm van communisme, in combinatie met werkelijke democratie. Of gaat er weer een groep met de baten vandoor? Kijk naar hoe het nu geregeld is, en ervaringen uit het verleden zijn een zekerheid voor de toekomst. De machthebbers zullen die macht niet willen delen, dat zie je nu al tijdens de covid crisis. De repressie neemt toe, de grondrechten worden afgebroken. Eigenlijk gaan ze gewoon door, waarmee ze bezig waren. Alleen is het nu meer zichtbaar. Zo lang de meerderheid de machthebbers steunt, zal er niets verbeteren. Het wordt nog meer van hetzelfde. In crisis wordt de meerderheid nog conservatiever, ze willen terug naar waar ze vandaan kwamen en houden wat ze hebben. Fijn die mooie vergezichten, maar het tegenovergestelde zal gebeuren. Dat zal wel uit de komende verkiezingen blijken, gewoon weer neoliberaal beleid. De slachtoffers zullen nog jaren moeten wachten op compensatie, het is ook erg complex.
Een wereldregering is natuurlijk klinkklare nonsens, niet alleen omdat je dat nooit voor elkaar krijgt, zéker niet op democratische wijze, maar ook omdat het nooit kan werken. Je moet juist terug naar de regio, kleinschaligheid, mensen op lokaal niveau weten het best wat daar nodig is en werkt. Wel samenwerking faciliteren natuurlijk, en een globale coördinatie daarvan is een prima idee, maar in een dienstbare rol, niet een beslissende. Al is ook dat op 't moment nauwelijks haalbaar. Je moet uiteraard wel blijven meepraten, maar ondertussen je eigen plan trekken, anders gebeurt er nooit wat
Een buitengewoon goed verhaal, dat alleen soms wat aan de abstracte kant is. In de praktijk manifesteert zich dit bijvoorbeeld als bedrijven worden geconfronteerd met de noodzaak om hun bedrijfsvoering te veranderen, om te komen tot een circulaire economie. De tegenwerping is dan steeds: “Maar we zullen toch winst moeten maken?!” Op de één of andere manier is de noodzaak om winst te maken blijkbaar een belemmering om te doen wat vanuit een ander gezichtspunt -dat belangrijker is- dringend noodzakelijk is. De vraag is niet zozeer of we moeten stoppen met alle bedrijven die winst maken, maar hoe we onze bedrijven kunnen bevrijden van de noodzaak om winst te maken. Op dat punt beginnen de rechtse hersens te kraken, want in de rechtse denkwereld is het juist de belangrijkste opgave voor een bedrijf om winst te maken. Niet het product, het belang van de consument, het belang van de burger, of het maatschappelijk belang, maar het maken van winst heeft de hoogste prioriteit. Nadat op die manier het paard achter de wagen is gespannen probeert "rechts" ons vervolgens via allerlei drogredeneringen wijs te maken dat dit in ons aller belang is. "Om met filosoof Byung-Chul Han te spreken ziet men zichzelf tegenwoordig als een project waar het maximale uit gehaald moet worden, met een vermoeide samenleving tot gevolg." Veel belangrijker dan de drogredeneringen die het economische systeem overeind moeten houden is de achterliggende strategie die daarbij gevolgd is. Die is het beste onder woorden gebracht door Margaret Thatcher: " There's no such thing as society. There are individual men and women and there are families." Stukje bij beetje is de hele maatschappij omgevormd tot een verzameling van allemaal kleine ondernemertjes die elke dag worden geconfronteerd met de noodzaak om winst te maken. Die hoef je helemaal niet meer te overtuigen van de noodzaak om winst te maken via ingewikkelde drogredeneringen, die weten dat uit eigen ervaring. Dat hun realiteit een kunstmatige realiteit is, die het gevolg is van een strategie en politieke keuzes, ligt buiten hun gezichtsveld . Het probleem van "groen" en "links" is niet dat ze geen eigen verhaal hebben, maar dat hun verhaal niet meer aansluit bij de dagelijkse werkelijkheid van de mensen die leven in deze door "rechts" gecreëerde kunstmatige realiteit.
Het 'herstelplan' ligt al klaar en bestaat weer uit enkele duizenden miljarden virtueel geld waardoor de beurskoersen mooi overeind blijven. De beurskoersen vertellen ons tenslotte alles over hoe het met ons gaat. De 'echte' economie, die van de winkels, het MKB en (wie??) de burgers, profiteren met een boel geluk een beetje mee van de steeds maar verder uitdijende zeepbel.
Heel bewust “don’t build back” en zelf het ponzi-stelsel laten klappen lijkt me heel onwaarschijnlijk. De enige manier hoe dat kan is dat mensen ervan overtuigd raken dat een simpelere, lokalere manier van leven de door hun gewenste toekomst is. Als men dat als armer of als beklemmend gaat ervaren, dan zullen mensen afhaken en kiezen voor opties die wel voldoende mogelijkheden geeft. En dat is echt helemaal geen simpele opgave! De vroegere “simpelere” tijd had ontelbare gruwelijkheden, die we nu nauwelijks meer kunnen voorstellen. En die buiten de deur houden als we weer “versimpelen” is een ongekende opgave. Je kan eigenlijk wel zeggen dat je deze geest niet meer terug in de fles kan stoppen.
Ik denk dat je gelijk hebt, vrijwillig minder welvarend leven is moeilijk. Daarom gebruikt de elite ook bewoordingen als homeopathische verdunning om hun doelstellingen te communiceren.
De essentie van het hele verhaal 'The great reset' (en alle kretologiën er om heen) is dat de burger meer moet gaan werken, minder op vakantie mag en meer belasting (uiteraard ook meer accijnzen en heffingen) moet gaan betalen om de koopkracht van de ambtelijke elite te vergroten. Parttime werkende vrouwen in Nederland moeten voltijds gaan werken om zo meer belastinginkomsten voor de Overheid te genereren.