Ik ging met een tegenstander naar de A12-blokkade
Britse paleisgast landurig lastiggevallen met racistische 'maar waar kom je écht vandaan'-vraag
Een staflid van Buckingham Palace heeft ontslag moeten nemen en excuses aangeboden aan een paleisgast die door de medewerker racistisch behandeld werd. Ngozi Fulani, oprichter van welzijnsorganisatie Sistah Space was uitgenodigd op het paleis, maar heeft daar naar eigen zeggen een trauma aan overgehouden.
Sistah Space is een Britse organisatie die hulp biedt aan vrouwen met een Afrikaanse of Caribische afkomst, die het slachtoffer zijn van mishandeling. Dinsdag werd op Buckingham Palace een receptie gehouden in het teken van geweld tegen vrouwen, waarbij Fulani een van de gasten was. Bij binnenkomst drong de paleismedewerker zich direct aan haar op en veegde Fulani’s haar opzij om naar haar naamplaatje te kunnen kijken.
Daarop volgde een vragenvuur, waarbij het staflid per se wilde weten Fulani’s “volk” vandaan komt. Ze herhaalde het gesprek dat volgde:
Staflid: Waar kom je vandaan?
Ik: Sistah Space.
Staflid: Nee, waar kom je vandaan?
Ik: We zijn gevestigd in Hackney.
Staflid: Nee, uit welk deel van Afrika kom JIJ?
Ik: Ik weet het niet, ze hebben geen gegevens achtergelaten.
Staflid: Nou, je moet weten waar je vandaan komt, ik heb tijd doorgebracht in Frankrijk. Waar kom je vandaan?
Ik: Hier, VK
Staflid: NEE, maar welke nationaliteit heb je?
Ik: Ik ben hier geboren en ben Brits.
Staflid: Nee, maar waar kom je echt vandaan, waar komt je volk vandaan?
Ik: ‘Mijn volk’, dame, wat is dit?
Staflid: Oh, ik zie dat het een uitdaging wordt om je te laten zeggen waar je vandaan komt. Wanneer kwam je hier voor het eerst?
Ik: Dame! Ik heb de Britse nationaliteit, mijn ouders kwamen hier in de jaren 50 toen …
Staflid: Oh, ik wist dat we er uiteindelijk zouden komen, jij bent Caribisch!
Ik: Nee dame, ik ben van Afrikaanse afkomst, Caribische afkomst en heb de Britse nationaliteit.
Hulp: Oh, dus je komt uit...
De gebeurtenis werd door twee andere vrouwen gadegeslagen en bevestigd. Na afloop van de receptie zei Fulani dat het erg pijnlijk was om uitgenodigd te worden en dan op deze manier te worden behandeld. Ook zei ze dat er niemand was bij wie ze het kon melden, al helemaal niet bij koningin-gezel Camilla die de receptie organiseerde. “Gisteren werd ik me bewust van een pijnlijke waarheid die ik nog steeds probeer te verwerken,” aldus Fulani.
Inmiddels heeft Buckinham Palace kennisgenomen van het incident en een verklaring uitgegeven. Daarin staat dat de racistische ondervraging “extreem serieus” wordt genomen en wordt onderzocht. Fulani is opnieuw uitgenodigd op het paleis om de gebeurtenis te bespreken, mocht ze dat willen. Het staflid is per direct opgestapt.
Reacties (43)
Mevrouw verschijnt ten paleize in een ratjetoe van Afrikaanse pseudo-klederdracht, gewapend met de notie dat vragen naar afkomst een ontoelaatbare vorm van racistische microagressie is. Vandaar haar weigering een direct antwoord te bieden aan iemand die op haar verschijning reageert. Dit is geen opening van een gesprek maar, zogezegd, een gambiet op zwart in twee zetten: haar uitdossing en haar ontwijking. Wit neemt het gambiet aan, vraagt dus door, en trapt er netjes in. Volgt het middenspel. Mevrouw verlaat zich op Twitter met een relaas over de pijnlijke waarheid van alledaags racisme en een handig geplaatste opmerking dat ze op het gala genegeerd werd als een muurbloempje; nog meer racisme en uitsluiting. Dat ze op video is vastgelegd in een levendig gesprek met niemand minder dan Camilla zelf dringt te laat tot wit door. Het eindspel laat zich raden. Wit ziet het schaakmat al aankomen en geeft op. Aan de zijlijn weten zwarts witte slippendragers het zeker: het was een racistisch vragenvuur. Ngozi (geb. 'Marlene') Fulani is een intersectioneel activiste, gepokt en gemazeld in de kunst elke sociale aangelegenheid om te bouwen tot een strategisch mijnenveld. – Hoe dat überhaupt mógelijk is in een wereld van institutioneel racisme en witte hegemonie mag iemand uitleggen.
Ja, dan is het ook vragen om moeilijkheden.. Een vraag kan ook gesteld worden uit belangstelling. Om meteen alles op de bult van racisme te gooien .. belachelijk.
Ik heb het even nagezocht. het gaat om een 83 jarige vrouw ze is nu ontslagen
Het waren vervelende, opdringerige vragen. Echter, de paleisdame was 83 jaar oud... En ja, dat geeft haar het recht om domme vragen te stellen, uit beleefdheid maak je er geen grote scene van. Je kunt als jongere (al dan niet van kleur) ook op een nette manier duidelijk maken dat je die vragen niet zo fijn vind en dan rustig het gesprek beeindigen door je om te draaien en een ander gezelschap op te zoeken voor een conversatie. Om dan later een huilverhaal op Twitter te gooien, daarmee vestig je de aandacht op jezelf, ben benieuwd wat voor roddels er over Ngozi Fulani nu ook op Twitter naar boven gaan komen.
Overigens, 'trauma' is zo'n breed woord tegenwoordig, dat gebruikt word om wat kan gebeuren nadat men met wild geweld is verkracht of de hele kindertijd in een kooi binnen werd gehouden aan het ene kant, met 'ik voel me niet op mijn gemak want ik ben er niet mee eens' aan de andere kant. Mensen zijn wetenschappelijk zo dom geworden dat ze niet meer snappen dat er soorten en contexten zijn. Alles is een persoonlijk 'spectrum' waar alles in elkaar overgaat.
Er zijn 2 contexten voor de vraag waar iemand vandaan komt. 1. het accent 2. het uiterlijk Omdat ik zelf ook niet nlse nationaliteit heb, vraag ik dat in beide gevallen vaak (temeer daar in 50% vd gevallen dat je iets bestelt op terras, dat niet meer in het nls is) .En heb nog nooit gehad dat iemand dat vervelend vond (dat liet merken tenminste). Vooral zwarte mensen met accent beginnen vaak enthousiast over dat land van herkomst uit te weiden, vooral als ik vraag umetoka wapi? Hahaha, even weer gewoon lekker kletsen over het geboorteland, over sukuma wiki (stralende lach), in dit vreemde en kille en onderkoelde land.
Als ik (witte man) door mijn dorp loopt vraagt niemand waar ik vandaan kom. Zodra ik echter in Frankrijk, Spanje, Italië, Maleisië, Zuid-Afrika of wherever loop krijg ik de vraag doorlopend. Hey man, where are you from? I'm from the Netherlands. Where? Holland. Are you from Amsterdam? No, I'm from Prinsenbeek. Yeeaah, but you smoke that shit, right? No, don't smoke. Whaaat??! You're from Holland and you don't smoke ganja? Enzovoorts...
Het is normaal om als immigrant of nakomeling of als ander uitziende dit soort vragen te krijgen, steeds weer. Het is iets reactionair dat in de mens zit dat ze daar op vragen of doorvragen. In welk land dan ook. Ook waar je het het leukst vind om te wonen en of je nog ooit terug wil. Op een gegeven moment word dat langweilig, en storend. Dan heb je dezelfde antwoorden als spreuk al klaar of voel je je in een patroon vast. Ik zou zeggen dat een verontschuldeging voldoende zou zijn. Maar tegenwoordig is via twitter er al snel een volksopstootje of diamanten halsketting schandaal,
Belachelijk om mensen te vragen waar ze vandaan komen!
Marcus Hier is dat belachelijk, vanwege de manier waarop. Het is een feit dat we allemaal 'ergens' vandaan komen en dat het interessant is om te weten waar iemand vandaan komt. Maar als dat, zoals hier, in de vorm van 'een verantwoording afleggen' aan de orde komt, dan steigert iedereen.
Wanneer ik in Rotterdam ben en ik praat met iemand, vragen ze gelijk of ik uit het noorden kom.. "ooh, helemaal uit Groninggnn. " Dat is ver weg.. En dan naar de grote stad? Het is maar net hoe je iets vraagt over waar mensen vandaan komen. Ik heb belangstelling voor culturen en aardrijkskunde. Soms kom ik ook met iemand met een mooi bruine huid aan de praat en durf te vragen waar hun roods liggen. Ik vertel er ook altijd bij waarom ik het vraag. In Warffum is jaarlijks een grote dans evenement Op Roakeldais. Daar komen dansers en muzikanten vanuit de hele wereld naar toe. Dat is een kleurrijke feest. Nee, mijn vraag heeft nooit een racistische bedoeling maar oprechte belangstelling. Ik vertel de mensen ook over Op Roakeldais en vertel dat ze er met de trein kunnen komen. Trouwens, in Borger (vroeger in Odoorn) heb je Sivo. Ook een dansfestival.
In USA (en SAR) is dat de openingsvraag: where are you from ...? enerzijds interesse, anderszijds startpunt van gesprek. Maar dat terzijde.
Van blanke mensen wordt echter doorgaans niet gevraagd welk land ze vandaan komen.
"De inhoud van deze reactie voldoet niet aan de spelregels. Het is niet (langer) mogelijk om te reageren."
Mij is wel vaker gevraagd waar ik vandaan kom, ze horen wel aan mijn spraak dat ik geen echte Duitser ben, als ze al niet direct horen dat ik uit Nederland kom. Een keer vroeg een verpleegster in een ziekenhuis me naar mijn afkomst, maar ik kon horen dat zij ook geen echte Duitse was. "Waar denkt u dat ik vandaan kom?" vroeg ze mij. Ik gokte op Rusland
Bal Waar ik vandaan kom ook, in de vorm van "Van wie bi'j d'r ene?' Maar hier kunt u toch niet ontkennen, dat iemand een soort toelatingsexamen afgenomen wordt.
Dat ken ik terug van ons Brabants dorpje,Zand, waar de grootste opwinding ontstond als iemand een hond of kat had gezien die ze niet konden thuisbrengen, van een bezoeker? van wie? waar vandaan? was die wel te vertrouwen? Iedereen wilde weten waar die vandaan kwam, en van wie hij was (familie was minder erg dan zomaar een wild vreemde). Na de watersnood van 1952 kwamen er mensen in ons dorp met een ander geloof dan het onze, grote consternatie, kunnen jullie ook bidden? het Onze Vader werd bij hun anders gedaan dan bij ons, niet in -bekoring-, maar in -verzoeking-. Wij hadden het niet meer van de lach, hahahaha, achteraf denk ik, wat moest dat arme kind (8 jaar oud) wel niet van ons gedacht hebben? Nog altijd trauma? Dat woord bestond toen ook al niet,het bestaan was toen wel veel eenvoudiger dan dat het nu is.....
Grappig. Aan mij wordt in het buitenland, en dan vooral de VS en Azie heel vaak gevraagd waar ik vandaan kom. Wat wel helpt is dat dat men bij mij niet doorvraagt maar mijn antwoord meteen accepteert omdat ik wat betreft uiterlijk voldoe aan de verwachting. Overigens schroom ik ook niet om aan andere mensen te vragen waar ze vandaan komen. Wel knap trouwens om een heel gesprek woordelijk te kunnen herinneren. Mij lukt dat voor een zin of twee en dan houdt het op.
"Grappig. Aan mij wordt in het buitenland, en dan vooral de VS en Azie heel vaak gevraagd waar ik vandaan kom." Ik neem aan dat jij niet accentloos Amerikaans Engels, of de lokale Aziatische taal spreekt, dus dan is dat niet zo'n vreemde vraag. Dat is bij Ngozi niet het geval.
"Wel knap trouwens om een heel gesprek woordelijk te kunnen herinneren. Mij lukt dat voor een zin of twee en dan houdt het op." Het verhaal is bevestigd door twee getuigen.
Is de VN veiligheidsraad al bijeengekomen hiervoor? Ik bedoel : zijn we niet helemaal de verhoudingen kwijt qua nieuwswaarde? En wat belangrijker is qua mensenrechtenschendingen?
Frons Ik vind dit een schokkend gesprek en ik ben blij dat hier aandacht aan besteed wordt. Opdat iedereen even aan het denken gezet wordt. En wie meent: "Ik heb wel wat beters te doen", die doet er m.i. verstandig aan om de daad bij het woord te voegen. Wie meent: "Mensen kunnen zich beter over andere dingen opwinden", die kan zich m.i. beter over andere dingen opwinden.
Kijk, daarom vraag ik dus nooit naar iemands achtergrond. Als iemand zijn/haar eigen achtergrond zo interessant vindt, dat deze erover wil vertellen, begint deze daar zelf wel over.
Ik ook. Dat levert me soms wel eens het verwijt van desinteresse op. Het is laveren.
Elberfeld en SpijkerMaarten, Paar jaar geleden reed ik met 2 mannen in een busje. De bestuurder was nieuwsgierig maar mijn afkomst en mijn antwoorden waren als volgt: Uit mijn huis. Uit mijn moeder Toen moest hij busje even aan de kant zetten omdat mij niet meer bij kwam van het lachen. Toen zei ik dat waar ik ben geboren ben.
Kijk, daarom vraag ik dus nooit naar iemands achtergrond. Als iemand over zijn/haar eigen achtergrond zo interessant vindt, dat deze erover wil vertellen, begint deze daar zelf wel over.
Ik zeg altijd dat ik uit Wakanda kom, dan haal je meteen de echt domme mensen eruit. Maar om nu te zeggen dat het me stoort, of pijn doet.... beetje overdreven. Om interesse overigens racistisch te noemen vind ik wel heel erg eng.
Er is een verschil tussen interesse en een kruisverhoor. Ik las eens in mijn pauze de teksten op de posters van een plaatselijke joodse instelling. Toen stond er ook bijna gelijk iemand van de marechaussee naast me die vroeg waarom ik daar was, waarom ik dan zo geïnteresseerd was in die teksten, wie ik was, waar ik werkte, hoe lang mijn pauzewandelingetjes duurden, wanneer ik van kantoor vertrokken was voor mijn pauzewandelingetje, of ik een ID-kaart bij me had, of hij die mocht checken, enz. enz. Als het gesprekje van Ngozi Fulani net zo ging, dan snap ik het probleem wel, al vind ik de bewering dat ze er "een trauma aan overgehouden" heeft wat overdreven.
Ik zou je dan vragen of je ook mee gaat dingen naar het koningschap middels een gevecht .
Vreemd om dat soort opdringend, drammerig gedrag als "interesse" te betitelen. Aangezien het iemand van kleur overkomt lijkt het mij persoonlijk wel degelijk racistisch bedoeld. Dat servas dat anders ziet zegt niets aangezien de ervaring van één persoon niet meer dan een mening is waar anderen een andere mening toegedaan kunnen zijn.
Als het gegaan is zoals hierboven beschreven, en ik heb géén redenen om aan te nemen dat dit niet zo is, dan gaat het echt niet om interesse tonen. Waarom dat hufterige gedram downplayen of vergoeielijken?
@Andreas4 en @LaBou Vreemde reacties op de mening van Gio Servas. Ik dacht dat men hier er altijd vanuit gaat dat niet de boodschapper van communicatie maar de ontvanger van de boodschap bepaalt wat rascisme is. Maar nu het u beiden niet uitkomt, is "een ontvanger" als Gio Servas opeens niet belangrijk. Want het gaat om wat een Andreas4 en een LaBou er van vinden. Bedenkelijk.
@Andreas4. Gio zegt zelf dat hij/zij interesse racistisch te noemen eng vindt. Daar is niets doms aan.
Als ik hoor dat iemand een accent heeft, vraag ik altijd waar ze vandaan komen. Dat kan ook bij mensen van kleur zijn. Het is vaak een goed aanknopingspunt voor een goed gesprek.
Als rene712 denkt dat ik de boodschapper aanvalt heeft hij het mis. Maar "interesse" zoals in het verhaal omschreven is geen interesse. Maar het staat rene vrij daar anders over te denken, net zoals dat servas vrij staat. Het geeft alleen wel een inkijkje in de denkwereld van beide reageerders.
Gio U doet het geen pijn, u stoort het niet, dus is hier geen sprake van racisme. Dat is feitelijk de wijze waarop u denkt.