Booslims

Zomergasten heb ik niet gezien. Gewoon omdat het me aan mijn dikke Marokkaanse reet kan roesten wat Hans Teeuwen van Frank Sinatra vindt. Of van moslims. De discussie die volgt op bijvoorbeeld Teeuwens keuze voor een fragment van Pat Condell is te verwachten. Een aantal moslims vindt het stom, een aantal rechtse zuigers vindt het fantastisch en de rest van de kijkers vindt het stom dat anderen er een mening over hebben. Ik generaliseer, in het algemeen, om in Teeuwens woorden te spreken. (Zie je: voor de hoogtepunten hoef je het programma echt niet gezien te hebben.)

Wat overblijft is oeverloos gezever over waarom Abdelkader Benali niet mag vinden wat hij vindt. Hij is een moslim en mag daarom per definitie het woord islamfobie niet gebruiken. Doet hij dat wel dan illustreert hij waar Hans Teeuwen op doelt: de eeuwige verongelijktheid van moslims.

Het is de dooddoener van iedere discussie: als feminist met kritiek ben je een zuur wijf, als moslim met kritiek ben je een verongelijkte moslim. Wat de tegenpartij eigenlijk zegt is dat je je vooral koest moet houden want jouw mening is geen volwaardige. Men heeft het graag óver jou, het is niet de bedoeling dat je daar zelf vervolgens ook nog iets van vindt. Domme, domme moslims toch.

Bart Schut illustreert op Joop feilloos waar de discussie al sinds de jaren ’90 spaak loopt. Hij schrijft: “bekritiseer de islam en je bent moslimhater, doe je dat wat feller dan de meesten, ben je een nazi”. Volgens datzelfde riedeltje geldt: bekritiseer een moslimcriticus en je bent een booslim, doe je dat wat feller en je bent een islamist. Verder dan een beetje moddergooien en nietszeggende labels plakken komt de discussie niet.

De reacties op het artikel van Benali deden me denken aan het Fox-interview van Lauren Green met de schrijver en godsdienstwetenschapper Reza Aslan (zie video). Aslan publiceerde onlangs een boek over Jezus en kwam in de uitzending om daarover te vertellen. Als doctor en godsdienstwetenschapper met meerdere diploma’s op zak. Green was echter alleen geïnteresseerd in waarom Aslan als moslim een boek over Jezus had geschreven; dat kon eigenlijk alleen met slechte bedoelingen. Wat volgt is één van de meest beschamende interviews die ik ooit heb gezien. Het was zo pijnlijk dat ik medelijden kreeg met Green zelf.

Voor de ideeën, onderzoeken en meningen van een moslim wordt kennelijk een andere weegschaal gebruikt. Wie ergens kritiek op durft te hebben wordt door oogklepdragers struisvogelgedrag verweten. Er wordt flink op wat voeten getrapt en vervolgens geroepen “hadden jullie je lange tenen maar moeten intrekken”. De uitkomst van wat een moslim vindt staat van tevoren vast: gewogen en te licht bevonden.