Boerkini heeft niets met zelfbeschikking te maken

Bedankt voor je artikel over de boerkini-rel. Jammer dat de opinierubriek van  Trouw  het niet wilde plaatsen. Ik weet niet of zij weten dat jij mijn neef bent, zou in ieder geval geen rol mogen spelen.

Mooie titel heeft je stuk; opvallend en provocerend. Alleen is het niet waar. Het is Orwelliaanse  newspeak  die de zaken omdraait, een faciele paradox à la Grunberg. Hoe kun je van zelfbeschikking spreken bij meisjes die van jongs af aan ingeprent krijgen dat ze hun lichaam moeten bedekken, dat ze gehoorzaam moeten zijn aan hun vader, hun broers, hun echtgenoot en bovenal aan Allah en zijn profeet? Je schrijft dat je als moslimvrouw graag zelf zou gaan over de vraag of je je laat onderdrukken of niet. Maar kan je ervoor kiezen om onderdrukt te worden of niet? Is ergens voor kunnen kiezen en onderdrukt worden niet met elkaar in tegenspraak?

Overigens wil ik best geloven dat sommige van die Westerse moslimmeiden eigener beweging de boerkini hebben aangetrokken. Maar weet je wat het is, Rutger? Er zijn op de wereld honderden miljoenen moslimvrouwen die geen enkele keus hebben. En dat maakt die boerkini’s op de Westerse stranden zo pervers. Een boekhandelaar die ik zonet sprak riep naar aanleiding van de boerkini-rel die recente foto van de door Boko Haram gevangengehouden meisjes in herinnering. Dat is de positie van talloos veel moslimvrouwen.

Verder is de boerkini ook een statement van een beweging die, wanneer zij de kans krijgt, de vrijheid van de niet-moslims in het Westen direct zou afschaffen. Dus jazeker, er is bij het verbieden van de boerkini ook sprake van welbegrepen eigenbelang. Wij hebben een cultuur die het waard is verdedigd te worden. Een cultuur met veel malligheid, maar toch ook met een paar aardige dingen, zoals zelfbeschikking, gelijkberechtiging van man en vrouw, democratie, de rechtsstaat en de veelbesproken vrijheid van meningsuiting. Zo’n cultuur mag verdedigd worden en daarom moeten wij deze uiting van vrouwenmishandeling niet op onze stranden tolereren. Dat soort tolerantie is in feite onverschilligheid, misdadige onverschilligheid tegenover de moslimvrouwen die geen keus hebben en tegenover onze eigen vrijheid. En dat is, wat mij betreft, nog maar het begin. Ik ben voor veel vrijheid voor andere culturen in ons midden, maar niet wanneer zij vijandig staan tegenover onze cultuur. Dit is  ons , of laat ik liever voor mezelf spreken, dit is  mijn  territorium en daar laat ik mij niet vanaf jagen. Als moslims hun eigen cultuur zo voortreffelijk vinden, laten ze die dan celebreren in de landen waar die vandaan komt.

Je opmerking dat het boerkiniverbod pure onderdrukking is, nauwelijks te onderscheiden van apartheidsmaatregelen, die opmerking is, nou ja, wat vind je zelf? Of beter gezegd, wat zouden Zuid-Afrikanen die het Apartheidsregime hebben meegemaakt ervan vinden? Maar goed, ik begrijp dat het woord ‘nauwelijks’ in je opmerking cruciaal is.

Tot slot nog je opmerking dat moslimvrouwen, ontdaan van de hen in een ondergeschikte positie plaatsende kledingstukken als de hoofddoek, in deze contreien rijp voor de sloop zouden zijn. Is het hier dan zo erg, in Nederland, in West-Europa? Dan vraag ik me werkelijk af waarom je hier zou willen blijven. Zonder gekheid, denk je dat die Westerse moslimmeiden zich in de  theorie  van het intersectioneel feminisme zullen laten persen? Is dat hoe je ze ziet, als geboren slachtoffers? Nou, zo ken ik ze niet. We hebben het hier over in essentie Westerse meiden die de Nederlandse taal uitstekend beheersen en het doorgaans uitstekend doen op school en universiteit. En dat ontmaskert die boerkini meteen als wat-ie in wezen is, een provocatie, een pesterijtje.

Soms is het wijs een provocatie te negeren. En soms is het je plicht om erop in te gaan.

Lees ook de opinie van Rutger H. Cornets de Groot