Bevoegd of bekwaam?
© LEX VAN LIESHOUT
Praat mee
Reacties (28)
Je moet je ook nimmer aan onzinnige protocollen houden. Dan flikkeren ze mij er maar uit.
De olifant in de kamer in de zorg (en tot zekere hoogte ook onderwijs) is het grote aantal parttimers. Er zijn weinig sectoren te noemen waar dit zo ingeburgerd is. Dat werkt door in de bedrijfscultuur. Als je 2 dagen in de week werkt zit je vaak anders in het werk dan een fulltimer. Afdelingen draaien nogal eens op een beperkt aantal fulltimers die allerlei neventaken in de lucht hebben te houden omdat de parttimer daar geen tijd of zin in heeft. De parttimer is verhoudingsgewijs dan ook nog eens veel tijd kwijt met bijscholing / training, roosters maken in de zorg is een ongelofelijke puzzel geworden. Heb niets tegen parttimers, fijn dat dit kan, maar zorg / onderwijs zou dit hele concept nog eens goed moeten doordenken en ergens een ondergrens bepalen. Je hebt nu eenmaal een bepaalde harde kern nodig om de boel bij elkaar te houden.
Heel herkenbaar, die op wantrouwen en regelzucht gebaseerde bureaucratie. Een kwart eeuw geleden importeerden de VVD en het CDA het kille zakelijke neoliberalisme uit de USA naar ons land. Prima functionerende overheidsbedrijven werden vervolgens geprivatiseerd en afgeslankt. Want ambtenaren waren luilakken. En het moest bovendien goedkoper. Chefs werden al gauw omgevormd tot managers, die een budget kregen. Prestatiebeloning werd ingevoerd om de productiviteit te verhogen. Medewerkers moesten hun activiteiten minutieus gaan verantwoorden m.b.v. dagtijdstaten. Dat betekende een extra belasting voor hen, en dat er een deel van hun arbeidscapaciteit aan administratie verloren ging. Die veranderingen leverden veel stress en zelfs burn-outs op. Maar tegelijkertijd werden de vooral door PVDA en de vakbeweging op de werkgevers veroverde sociale voorzieningen drastisch uitgekleed. Neoliberalisme maakt meer kapot dan me lief is. Je ziet de gevolgen daarvan bij alle overheidsinstanties terug. Ik heb de VVD van Mark Rutte dan ook niet anders kunnen zien dan een gezellig ogende voorgevel met daarachter een vervuilende fabriek, die een bedreiging vormt voor de leefomgeving/samenleving.
Je hebt helemaal gelijk, alleen: de PVDA gaf door Kok een duidelijke legitimatie voor het neoliberalisme. Kok en Clinton waren dikke vrienden hierin. Ook later in de toeslagen affaire koos de PVDA aanvankelijk een verkeerde koers. Dit is ook voor veel rechtse lieden een reden om de sociaal democratie als afgedaan te bestempelen. Bij de SP is het op een andere manier niet veel beter. Het buiten de deur houden van fanatieke marxisten wordt door rechts met veel plezier gevolgd. En de vakbeweging? Al die ZZP'ers zijn echt niet lid hoor, vooral nu ze door de aantrekkende economie weer volop werk hebben.
Effie, je hebt managers en je hebt leidinggevenden. Een manager hoeft inhoudelijk niets te weten, die managet op efficiency op persoonlijke prestatie afspraken. Een leidinggevende geeft leiding. Richting en ondersteuning. Een leidinggevende ondersteunt het personeel om te zorgen dat ze gezamenlijk een doel behalen. Een leidinggevende staat voor het personeel, beschermt het personeel, Een manager controleert zijn personeel en zit ze dwars zodat ze efficiënt bezig blijven. Los van het uiteindelijke totaal resultaat. Persoonlijke doelstellingen van de manager zijn belangrijker dan het bedrijfsresultaat. Lukt het niet, dan offert de manager wel iemand onder zich op. En wie kan dat de manager kwalijk nemen? Niemand toch, want we hebben met zijn allen geaccepteerd dat visie niet meer belangrijk is. Loyaliteit aan de manager wordt meer gewaardeerd, dan inhoudelijk het beste voor hebben. Inderdaad ingezet zoals je beschrijft. Voorheen hadden we hier bij bedrijven het Rijnland model. Dat is omgezet naar het Angelsaksische model. Dat is niet uitgesproken, maar wel doorgevoerd. De burger (en ook vele politici) beseffen het verschil niet, en zijn nu verbaasd dat bedrijven als parasieten op de samenleving acteren.
We hebben een totaal eenzijdige blik op werk. Het idee is dat als je een uitkering hebt je naast de kant staat. En dat al het werk beter is. En dus proppen we mensen in banen. En gaat het om poen verdienen. En wordt er altijd alleen maar gekeken naar mensen die werkloos zijn. En nooit gekeken hoe de mensen die aan het werk zijn eigenlijk dat werk ervaren en hoe gelukkig ze er mee zijn. Werk is niet zalig makend. Het is een fout idee dat alleen maar meer geld verdienen ook alleen maar zaligmakend is. Het is een soort half misdrijf om kwetsbare mensen in niet passende banen te drukken. Je duwt die mensen een burn out of depressie in. Dit is een extreem links verhaal. Een soft verhaal van de SP linkervleugel. Want we hebben een "lage werkloosheid". En dat is een teken dat het "goed" gaat. En de agenten, zorgpersoneel en andere werknemers kunnen in deze denktrant nooit een burn out krijgen. En al dat personeel en hun werk is vanzelfsprekend. Want die mensen doen het met hun passie. En om niet in een sociaal isolement te raken. En werkloos zijn is echt alleen maar erg. En een baan hebben is de route naar geluk. In deze redenatie gaan we nu al minimaal 40 jaar mee. En niemand die echt aankaart dat het echt faalt. Niemand die deze( voornamelijk rechtse) mythes eens over boord zet. En geen enkele discussie tot een serieuze herijking op werk en rust. En op werk en gesteldheid. Op een herbezinning over mensen met een uitkering of het serieus kijken naar een "gedeeltelijk" basisinkomen. Bakker wijt het aan protocollen. Deels waar. Het is ook gewoon zo dat werk niet zo zaligmakend, gelukzalig is als de politiek en veel mensen doen voorkomen. Werk is werken en per definitie lang niet altijd leuk. Net als een huwelijk zeker niet altijd leuk. En familie ook absoluut niet. Een realistisch blik is noodzakelijk. En niet het hersenloos neoliberale mythes achterna hollen. Overal om me heen zie ik dertigers in een burn out raken of er heel dicht tegen aanzweven. Of ze zijn altijd moe. Dertigers. Ik herhaal: Dertigers!. Geen aanstellers, maar dit systeem is een systeem waar mensen in een burn out raken of net niet in een burn out raken. Maak het wat meer bespreekbaar. Ik schat in op persoonlijke ervaringen dat we 70 of 80% van de arbeidsmarkt hebben waarbij de werkdruk veel te hoog is. Vakantie een noodzakelijk kwaad is. Waarbij gas terug nemen ook een noodzaak is. We nemen hier alles voor "granted". Voor vanzelfsprekend. Neoliberale luiheid. Bewijst maar weer hoe slecht rechts is( om over de radicale variant nog maar te zwijgen). Zorgpersoneel, politie agenten en onderwijs personeel moet je niet voor vanzelfsprekend nemen. Daarmee maak je de maatschappij kapot.
Overigens wordt de "vaccinatiedrang" voor ongevaccineerden behoorlijk beschimpt. Maar het is kennelijk volledig normaal in dit land om kwetsbare en deels arbeidsongeschikte met drang naar "werk te begeleiden" waar stress, burn out op de loer ligt. Vooral in de bijstand is het verschrikkelijk. De verhalen die je hoort. De druk van gemeenten. Arbeidsongeschikten, mensen met autisme kunnen zich beter niet laten vaccineren, want dan worden ze wel als zielig bevonden. En wordt er wel aandacht aan besteedt. Wij staan het in Nederland toe dat kwetsbare mensen door instanties in burn out worden gedrukt. Vooral bijstand. UWV wordt wat beter de afgelopen jaren. Schokkend
Ik ben het vaak met je eens, deze keer niet. Ik geniet van het werk dat ik doe, mede dankzij werkdruk. Natuurlijk zijn er momenten dat dingen niet gaan zoals je het zou willen en soms is het ronduit vervelend, maar elke ochtend ga ik fluitend naar mijn werk. De mensen waar ik mee werk zijn zeer allen bekwaam en getalenteerd. Het meest vervelend zijn de managers die voor ons bepalen wat veilig is, het VCA verhaal en de hele certificering eromheen is een lachertje. Veiligheid managers die een 40 pagina's dik rapport maken om hun werk te rechtvaardigen naar aanleiding van een wondje van 3 hechtingen. Met 35 graden (buiten in de zomer) lange broek en veiligheidsjassen, werkbril en handschoenen verwachten in een leeg weiland...en ondertussen niet weten wat een hitteberoerte is en hoe daar mee om te gaan. Sinds ik 5 jaar geleden gestopt ben met de horeca ben ik veel meer gaan verdienen en heb nu de ruimte om leuke dingen te doen, op vakantie is daar NIET onderdeel van. Voldoening haal ik uit het werk en de te gekke locaties waar wij heen gaan, en mooi voor 6 uur thuis. Overal kom je meer en meer regels tegen, meer papierwerk en mensen die wel bevoegd maar niet bekwaam zijn. Horeca is een mooi voorbeeld met meer dan 250 tegenstrijdige regels, Arbo tegen NVWA: (maar ook brandweer, gemeenten, etc etc) - blusdeken verplicht ivm veiligheid tegenover blusdeken verboden ivm chemicalien. - stroeve vloer tegen uitglijden tegenover gladde vloer ivm hygiene - sticker boven brandblussers tegenover gladde muren ivm hygiene, etc etc
Jij hebt wel een heel ouderwets economische kijk op werk, zeg. Alsof werk niet bijdraagt aan zelfrespect, zelfontwikkeling, sociale contacten, structuur geeft. En alsof werk niet inneem behoefte voorziet van klanten, patiënten, studenten en leerlingen, inwoners en collega’s. Alsof werk niet gewoon hartstikke leuk is of kan zijn. Natuurlijk, niet 24/7 feest, maar wil je dat? Is er iets dat alleen maar lekker en leuk is? Schuren niet alle belangrijke dingen zo af en toe? Jij hebt het misschien wat minder goed getroffen dan ik en vele anderen, maar dat lijkt me geen reden om werk als straf te zien.
@KM Prachtig betoog. En mijn complimenten voor u dat u het gewoon respectvol met mij oneens kan zijn. Daar kunnen een aantal hier nog wat van leren. Ik gun u inderdaad het plezier in het werk. En in uw geval is het ook logisch. U heeft leuk werk. U heeft collega's die plezier hebben. Het is overduidelijk passend werk voor u. Daar heb ik niets tegen. Ik heb het over kwetsbare mensen in stressvolle beroepen. Die het allemaal net wel of net niet redden. Die ook vanuit instanties dwang/drang krijgen. En daarin overal( vaak ook jongeren) tegen een muur lopen. 17% van de werknemers heeft burn out achtige klachten. Een aantal zitten daar tegen aan. Vooral in essentiële beroepen. Dat lijkt me een reden tot zorg.
@ KM Veruit de meeste ongelukken overkomen werknemers die vinden dat arbo en veiligheidsrichtlijnen voor hen niet noodzakelijk zijn. Die denken dat ze zelf zo verstandig zijn dat ze het zelf we bepalen. Die denken dat er geen managers nodig zijn omdat ze het zelf well kunnen. Mensen die problemen hebben met het behalen van een VCA horen niet op de werkvloer thuis. https://www.abiant.nl/1273397/Top-10-meest-voorkomende-ongelukken-tijdens-het-werk.html @ Sonic Bakker wijt het aan protocollen die grotendeels door zijn eigen beroepsgroep zijn opgesteld om het werk in gecompliceerde situaties hanteerbaar te maken. Vaak ook nog op verzoek van de beroepsgroep zelf. De burn-outs en aanverwante zaken zie ik ook. De balans tussen werk en privé is voor grote groepen weg. Er is veel slecht werkgeverschap, slechte werkomstandigheden maar ook te veel verwachtingen van de eigen loopbaan, te veel op de tenen lopen en ook privé te veel uitdagingen zoeken. En dat in een context waarbij er veel veranderingen en zorgen op mensen afkomen. En een samenleving die onzeker is. Die burn-outs zijn logisch en verdienen veel meer aandacht. De re-integratie van deze arbeidsongeschikten en werklozen is waardeloos. Ik begreep gisteren van een medewerkster van Manpower dat een productiebedrijf iedere 3 maanden een complete productieploeg vervangt. Niemand weet waarom, maar de gemeente Rotterdam vindt het een goede werkgever omdat ze altijd mensen nodig hebben. Soms struikel je echt over de domheid. Er zijn dus genoeg kanttekeningen en opmerkingen te maken over jouw tekst. Maar ik denk dat jij een beter verhaal hebt over werken anno 2021 dan de schrijver van het artikel.
@ Markzelluf Als je mijn betoog op KM leest dan zie je ook dat ik de positieve kanten benadruk. Overigens wil ik nog een misverstand weg werken. Ik ben niet ongelukkig op mijn werk. Zeker niet. En u mening onderschrijf ik ook zeker. Nu kan ik me best voorstellen dat u het volgende wat ik ga zeggen als een belediging gaat zien( niet mijn bedoeling), maar ik lees in uw reactie vooral een soort Mark Rutte achtige vrolijkheid. Werk is geweldig joh. Werk is uitdaging. Werk is sociale contact. Werk is je eigen geld verdienen. En ga zo maar door. Dat is naar mijn mening een veel te positief beeld. Wat niet correspondeert met de vele flexbaantjes die ons land rijk is. De grote werkdruk in de collectieve sector. Prima als u mij niet gelooft, maar vraag het anders even aan een docent, IC verpleegkundige of een agent. Hoe leuk en uitdagend werk is. En hoe ontspannend het voor hun is. Ik probeer een realistisch beeld te schetsen van werk. Aan de ene kant prachtig. Aan de andere kant voor veel mensen een worsteling. En zeker voor kwetsbare mensen en arbeidsongeschikten. Die soms in een traject worden geduwd naar vaak niet passend werk. Daan Ouwens laat ook hieronder als zien hoe het in Rotterdam gaat. We moeten nu niet gaan doen alsof werk niet tot stress of pesten kan leiden. Of niet tot een burn out. Of dat echt iedereen beter af is met werk als met een uitkering. Dat ligt allemaal stukken genuanceerder
Sonic, ik moet aan een docent vragen hoe hij tegen werk aankijkt? Als ik nou verklap dat ik vandaag behoorlijk wat uren (en met veel plezier!!!) college heb gegeven…. En een Mark Rutte-achtige vrolijkheid zie ik niet als een belediging, hoor. Bendrblijmee.
"De cursus smarttapping die me als behandelaar echt beter heeft gemaakt was niet geaccrediteerd, want smarttapping is niet ‘evidence based’…" Dat je aan enige continue opleidingseisen moet voldoen als psychater lijkt me logisch. Wat mij vreemd overkomt dat je een training wilt volgen die pure kwakzalverij is en waar vrij wordt gerefereerd naar meridianen en andere zaken die niet op feiten zijn gebaseerd, ik vind het zelfs gevaarlijk dat allerlei medische professionals kwakzalverij naast evidence based behandelingen proberen te verkopen. In je verleden heb je eerder geprotesteerd tegen clubs als de Vereniging tegen de Kwakzalverij over de harde positie die ze innemen op dit gebied. Zelf steun ik hun visie: Maak van de medische wetenschap geen groot grijs gebied, zodat je als patiënt er op kan vertrouwen dat je evidence based behandeld wordt en niet het slachtoffer wordt van behandelingen die een medisch professional in al zijn zweverigheid heeft omarmd. Je bent overigens geheel vrij om zonder verdere opleidingseisen alternatieve behandelingen te verzorgen.
@JasDon "Dat je aan enige continue opleidingseisen moet voldoen als psychiater lijkt me logisch. " Je zegt het precies goed. Het lijkt logisch. Maar het is het in heel veel gevallen niet. Mensen die hun beroep met enthousiasme en oprechtheid uitvoeren zorgen in 95% van de gevallen er wel voor dat ze bijblijven. De reden dat dit soort dingen worden ingevoerd is omdat er incidenten zijn van mensen die dit niet doen. Gevolg is dat de grote meerderheid die dit wel doet wordt opgezadeld met een systeem wat meer kwaad dan goed doet. Ik ken verschillende mensen die uit de gezondheidszorg zijn gestapt om precies die reden die de schrijver aandraagt.
Me, etc.. Medische kennis veroudert en we hebben steeds meer innovatieve technieken, maar ook kennis over de effectiviteit van technieken die ooit als 'goed' werden beschouwd, maar uiteindelijk helemaal niet nuttig blijken te zijn. Juist in de psychiatrie worden vaak verkeerde diagnoses gesteld en daarom is het vooral goed dat die beroepsgroep zich bij- en naschoolt. zie bijvoorbeeld: https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/nieuwsartikel/risico-op-misdiagnose-in-ggz-door-gebrekkige-diagnostiek-.htm De PE gaat om omgerekend een weekje per jaar, hoor. Dat is ook nog bruto; je hoeft geen 40 uur in de klas te zitten
"Ik ken verschillende mensen die uit de gezondheidszorg zijn gestapt om precies die reden die de schrijver aandraagt." Misschien was dat voor iedereen een betere keuze dan. Het probleem is echter dat auteur een weekje scholing per jaar te veel vind en het een probleem vind dat kwakzalverij niet wordt geaccepteerd als bijscholing. Dan kan ik als scepticus niet echt een probleem hebben met het feit dat hij stopt een psychiater te zijn. Als ik mij jaarlijks niet 3-4 weken laat opleiden wordt ik echt niet zomaar beter in mijn vak en functioneren.
Het is té gek voor woorden dat dit komend kabinet, oude wijn in nieuwe zakken, totaal niets over heeft voor de zorg. Een zorg die de afgelopen decennia door regeringen is overgelaten aan marktwerking en waar ze de greep totaal op hebben verloren. Als psychiatrisch verpleegkundige gewerkt in de psychiatrie en de verslavingszorg weet ik waar ik het over heb. Als prof. heb je met al je ervaringen en bewezen diensten op de werkvloer niets te vertellen. Terwijl je door juist deze ervaringen een zeer goed bijdrage zou kunnen leveren aan het welzijn van menig Nederlander. Jij weet waar je het over hebt en niet die gasten die er totaal géén verstand van hebben. Het gaat allang niet meer om de mensen welke totaal ondergeschikt zijn gemaakt aan het kapitaal welke door dezelfde marktwerking hun zakken aan het vullen zijn gesteund door de regeringsbende in Den Haag. En maar stemmen op de V.V.D. Door deze ontwikkelingen zullen er alleen nog maar meer verpleegkundigen hun beroep verlaten. Hier heb je als prof. niets meer te zoeken en je loopt alleen maar frustraties en een gesloopt lichaam op. Dus nog even wachten totdat er mensen uit andere landen aan je bed staan die van onze cultuur totaal niets begrijpen en jouw als mens, als een soort ding behandelen met allerlei lijstjes en protocollen. Het menselijke is totaal weg dank zij onze rechtse vrienden. "We zijn goed bezig"
5zoveel onzin in een stukje, je vraagt je af hoe dat door de moderatie komt. Als je werkelijk niet ziet dat het verspreiden van leugens (of dat nu door onbekwaamheid of bewust gebeurt) bijdraagt aan de polarisatie van ons land, dan heb je een afslag gemist. Waarom doe je dat? We besteden in Nederland per persoon gemiddeld ruim € 5 duizend per jaar aan zorgkosten. De komende jaren wordt dat alleen maar meer, ook in de voorstellen van het nieuwe kabinet. Prima als je vindt dat er nog meer geld besteed moet worden, maar wees gewoon eerlijk. Ongelofelijke oude politiek van sp, GL en pvda. Heb steeds meer spijt dat ik op laatstgenoemde stemde. Ze werken alleen maar mee aan de polarisatie door leugens te verkondigen.
Net als b.v. onderwijspersoneel toch ook zeker wel door de werkdruk meneer Bakker.
Op de IC's was die al voor voor de corona pandemie aan het handje! Ook toen al verlieten IC verpleegkundigen massaal het vak en gingen wat anders doen omdat ze veel te veel moesten invallen en week-end-diensten draaien. Daar is het al heel lang dweilen met de kraan open. Maar ja dat heb je met zoveel efficiency! Bestuurders leven in een papieren werkelijkheid. Het geld gaat overigens naar de heren specialisten. Het moet uit de lengte of de breedte komen.
@Minoes. Efficiency. Dat is inderdaad het toverwoord hier. Daar zet men continu op in. Efficiency: zorgen dat mensen precies dat doen wat nodig is en niets extra. En daar gaat het fout. Er wordt een hele moloch opgetuigd om efficiënt te zijn. Klinkt tegenstrijdig maar is het niet. Er wordt een waterhoofd organisatie gecreëerd om te borgen dat de expert efficiënt bezig is. Gevolg is een bureaucratie. Men zou moeten sturen op effectiviteit. Accepteer dat er soms iets minder efficiënt gewerkt wordt, de effectiviteit telt. Niet de efficiency.
Zonder onnodige bureaucratie zou minstens een kwart van Nederland geen werk meer hebben (of iedereen op zestigjarige leeftijd met pensioen mogen).
Het aantal onzin-beroepen is exorbitant toegenomen. Sar moet allemaal betaald worden.
Onzin Eirda. Kijk om je heen. Er is genoeg werk in de samenleving dat verzet dient te worden. Mee eens dat er veel onzin banen zijn in Nederland. Teveel managers, te weinig vak inhoudelijk competente mensen. Echter draait onze samenleving op vrijwilligers, basale taken worden aan de burger overgelaten. Als we als samenleving weer zouden gaan kijken wat bijdraagt aan het totaal i.p.v. wat bijdraagt aan het individu, dan blijkt er genoeg werk te zijn. Je moet er alleen wel wat voor over hebben.
Had er ff bijgezet dat die 200 uur bijscholing over 5 jaar verdeeld kan worden, Bram. Gemiddeld een weekje bijscholing per jaar. Poe zeg.