Beriep Wilders zich maar vaker op zijn zwijgrecht

De man die naar zijn zeggen altijd op de bres staat voor de vrijheid van meningsuiting, maar zich in een proces tegen hem op zijn zwijgrecht beroept. Alles kan en mag natuurlijk, maar het voelt even ongerijmd als een praktiserend prostituee die verkondigt dat ze de reïncarnatie van majoor Bosshardt is.

De afgelopen dagen viel mij op dat met name verslaggevers die volgens mij voor het eerst van hun leven in een rechtszaal kwamen zich te buiten gingen in hun veroordeling van rechter Moors die even voorzichtig krabde aan het zwijgrechtkorstje van Geert Wilders. Toegegeven, ik trok ook even een wenkbrauw op toen ik de rechter de gewraakte vraag hoorde stellen, maar nergens hoorde ik in de commentaren dat dit bijna staande praktijk is als een verdachte niet wil praten en dat er dan vrijwel niemand over valt. Sterker nog, als een verdachte in een ernstige moord- of zedenzaak in een vergelijkbaar geval de rechtbank wraakt, klinkt in dezelfde media door dat de advocaat de zaak traineert en moet ophouden met dit soort zinloze haarkloverij. Dat de verdachte zwijgt, vindt men dan vooral een bewijs van schuld, in plaats van een recht.

Voor alle duidelijkheid: Ik heb zelf niet in het minst een bezwaar tegen het feit dat Wilders zich op zijn zwijgrecht beroept. Integendeel zelfs, het zou een zegen voor het land zijn als hij dat in de toekomst vaker doet.

The world according to Geert

Zichtbaar, gezaghebbend en doortastend

Kijk, dit verwacht je natuurlijk in een verkiezingspamflet van de PVV, maar niet in een gedoogakkoord wat wordt ondertekend door het CDA. We zitten in een enorme financiële crisis, de economie stagneert, de staatsschuld is huizenhoog, de werkloosheid is gigantisch, er moet draconisch bezuinigd worden. Je zou verwachten dat DIT tot de ‘primaire doelstellingen’ van het nieuwe kabinet behoort en hoofdstuk I is in een regeerakkoord, maar niets daarvan, het gaat vooral om de ombuiging, beheersing en vermindering van de immigratie, het stokpaardje van de PVV.