Belangenorganisaties dreigen Marjolein Faber voor rechter te slepen als ze asielnoodwet doordrukt

PVV-minister Marjolein Faber (Vreemdelingenhaat) kan zich voor de rechter gaan verantwoorden als ze de door haar partij zo gewenste asielnoodwet doordrukt. Zeven samenwerkende belangenorganisaties hebben dat Faber laten weten. Dat meldt ANP. De organisaties doen dit "voor mensen op de vlucht, mensen in asielprocedure en ongedocumenteerde mensen, en met steun van tienduizenden burgers". Als de minister haar plannen doorzet, "krijgt ze onmiddellijk met de rechter te maken".

Minister Faber wil via het noodrecht strenge asielregels doorvoeren die volgens de organisaties in strijd zijn met mensenrechtenverdragen en grote gevolgen zullen hebben voor vluchtelingen. "Met haar totale disrespect voor mensenrechten en de rechtsstaat stort dit kabinet mensen op de vlucht in grote onzekerheid", zegt Malou Lintmeijer van Here to Support namens de organisaties. "Als minister Faber denkt de democratie buitenspel te kunnen zetten voor haar hardvochtige zondebokpolitiek, gaat ze ons op haar pad vinden."

De sommatie, juridisch gezien een laatste waarschuwing voor een gang naar de rechter, is afgelopen vrijdag verstuurd door Here to Support, DeGoedeZaak, MiGreat, New Women Connectors, STIL Utrecht, SAWA Collective en Stichting Gast. Advocaat Christiaan Alberdingk Thijm die de organisaties bijstaat, acht de stap "noodzakelijk en kansrijk. Noodzakelijk omdat het opzij schuiven van de Vluchtelingenwet levensbedreigend is. Kansrijk omdat er van een crisis geen sprake is en de politiek haar werk binnen de kaders van de rechtsstaat moet doen."

Faber en de PVV willen de noodwet uitroepen om een totaal gefabuleerde asielcrisis te bestrijden. Via die noodwet wil de minister het parlement buitenspel zetten om zo ongehinderd delen van de asielwet buiten werking te stellen. In haar column in NRC vat schrijver Karin Amatmoekrim het gedrag van Faber treffend samen:

Faber doet niet aan ingewikkeld, ze doet gewoon aan dom nabauwen van wat ze op verjaardagen in de kring heeft horen zeggen, zonder de moeite te nemen zich te verdiepen in de materie. Ze roept zonder enige scrupule dat er „natuurlijk een relatie tussen de mensen die binnenkomen en de woningnood” zit. Dat de belangrijkste schuld voor de woningnood ligt bij hele andere, strikt autochtone oorzaken zoals slecht politiek beleid (met dank aan Rutte I en II), de economische crisis die nog steeds doorwerkt in de woningbouw, en een verdunning van huishoudens door onder andere het grotere aantal gescheiden partners en andere alleenwonenden – dát wordt beschouwd als een onnodig ingewikkeld verhaal. En dat er feitelijk helemaal geen sprake is van een asielcrisis, weerhoudt Faber er niet van om er een uit te roepen. Want, zegt ze pruilend, zo voelt dat voor haar persoonlijk en als ze dan kijkt „in de maatschappij, dan hebben we gewoon een crisis”.