Steeds meer boeren kloppen bij hulporganisaties aan, omdat ze lijden aan psychische klachten en/of vragen hebben. Zelf zeggen de boeren tegen Nu.nl dat dit te maken heeft met de onzekerheid over het stikstofbeleid.
Piet Boer, voorzitter van stichting Zorg om Boer en Tuinder, laat weten dat steeds meer boeren om hulp vragen. De organisatie biedt hulp aan doorlopend ongeveer zestig mensen en doet dit met behulp van vrijwilligers uit de agrarische sector. Nadat zij de boeren hebben gesproken, verwijzen zij hen zo nodig naar andere experts. Ook is de stichting mede-oprichter van Agrowijzer, een website waar boeren terecht kunnen met hun vragen over mentale hulp.
Volgens Boer is de stijging van het aantal aanvragen een teken dat er meer problemen ontstaan, waarbij verschillende factoren een rol spelen. ''Het kan een financiële oorzaak hebben, maar soms zijn er ook problemen in het gezin of andere relaties. Dan is er op een gegeven moment een trigger die mensen ertoe brengt contact met ons op te nemen." Onduidelijkheid rondom het stikstofbeleid is zo’n trigger, volgens Boer. Een veelbesproken onderwerp is dan ook het toekomstperspectief. "Het is nog onduidelijk wat het beleid voor bedrijven betekent. Toch maken de boeren zich al wel zorgen. En mensen die al problemen hadden, raken nu nog verder in de put."
Het aantal vragen naar hulp zal volgens Boer nog meer toenemen zodra er meer duidelijkheid is over het stikstofbeleid. ''Onze ervaring leert dat mensen meestal aan het eind van een crisis om hulp vragen. Ze gaan er eerst zelf mee rondlopen, en pas als ze concluderen 'dit schiet niet op', zoeken ze hulp."
Het valt ook Dik Veefkind, coach, mediator en trainer bij AgroCoach op dat boeren zich afvragen hoe het nu verder moet. ''Het is volstrekt onduidelijk wat het beleid nu betekent voor de boeren'', zegt hij. Steeds meer boeren zouden aankloppen met klachten als overspannenheid, stress en burn-out. ''Door het ontbreken van goed beleid en de snel opvolgende regels verkeren veel ondernemers al heel lang in onzekerheid.''
Volgens Leefkind zijn de ‘emissiearme’ stallen daar een goed voorbeeld van. ''Dat is geen opzichzelfstaand verhaal. Een boer denkt het goede te doen, en dan komt de overheid weer met andere regels. Dat hou je niet vol."
Ik zie dit onderwerp nu pas. Maar het komt nog wel een keer terug denk ik maar zo. Dus voor een volgende keer: deze verwijzing. VPRO Boeken Tipt 'Nederland wil het niet weten. Er zijn geen cijfers...Niets over gelezen? Klopt. We vergeten namelijk gemakshalve dat het taboe zelf ook taboe is...' Zelfmoord U kent Boer zoekt vrouw. Kent u ook Boer zoekt touw? Waar ik geboren werd – het Gelderse platteland – werd er niet gesproken over de boeren die de hand aan zichzelf sloegen. Bij Boer zoekt vrouw zullen ze er ook niet over beginnen. In veel landen is aangetoond dat boeren een veel grotere kans lopen door eigen hand te overlijden dan anderen. Nederland wil het niet weten. Er zijn geen cijfers. Cultureel antropologe Lizzy van Leeuwen schreef er een boek over: De hanebalken. Zelfmoord op het platteland. Niets over gelezen? Klopt. We vergeten namelijk gemakshalve dat het taboe zelf ook taboe is, zoals mijn geleerde vriend Pek van Andel altijd zegt. De hanebalken. Zelfmoord op het platteland Lizzy van Leeuwen Verschenen bij Atlas Contact 336 blz
Is het overigens niet' behoefte aan' i.p.v. behoefte 'naar? redactie: dank
(Bewerkt door redactie)Zijn er voor boeren geen wachtlijsten?
Vast wel. Maar reguliere hulpverlening sluit ook vaak onvoldoende aan. Zg "Plattelandscoaches" springen daar op in.
Het is natuurlijk een feit dat de huidige situatie voor enorme psychische problemen zorgt onder de boeren. Het aantal zelfmoorden schijnt ook tamelijk hoog te zijn. De oorzaak is het feit dat van een erg conservatieve groep fundamentele veranderingen worden gevraagd. De boeren zijn sterk geneigd alles bij het oude te houden. Ik las enige tijd geleden een interview met een boer die bezig was met de vraag hoe zijn bedrijf in de toekomst over te dragen aan zijn vijftienjarige dochter. Hijzelf had het bedrijf overgenomen van zijn vader en maakte zich nu grote zorgen. Het viel mij op vanwege de gedachtegang. Dat iemand denkt dat een bedrijf generatie op generatie over gedragen moet worden en dat zoiets normaal is, maakt deze groep kwetsbaar voor psychische problemen in tijden van onzekerheid. Daar zit dan ook het werkelijke probleem. Het onvermogen en de onwil bij boeren om te veranderen. Het zou mooi zijn om tegen de dochter te zeggen dat de ICT ook een leuke branche is. Of de zorg. Of dat 15 nogal jong is om te koersen op wat je gaat doen als je bijvoorbeeld 30 bent. Die boerenorganisaties zouden iets bijdragen aan de oplossing van het probleem als ze over dit soort zaken in gesprek zouden gaan met hun achterban. Want doorgaan op deze weg levert henzelf psychische problemen op en de samenleving eveneens grote schade op economisch, sociaal en milieugebied. Maak ze duidelijk dat er goede alternatieven zijn voor het beroep boer.
Zo vreemd is die wens ook weer niet. Hoeveel er precies zijn hangt af van de definitie maar familiebedrijven maken een belangrijk deel uit van het Nederlandse bedrijfsleven. Jongeren ihb meiden verlaten het platteland al voor studie en werk. Ook naar provinciehoofdsteden buiten de randstad zoals Groningen, Leeuwarden, Assen en Zwolle. De mannen blijven achter met name in rurale gebieden in de marges van Nederlands. In de steden groeit het aantal vrouwen zonder partner.
@ DanielleDefoe Dat is wel een vreemde wens. Vanwege talloze redenen, maar sowieso is het idee dat je een bedrijf wil overdragen en daar serieus over nadenkt als de overname kandidaat 15 jaar is. Die heeft nog een heel leven voor zich. En inderdaad is er dan nog een eindeloze lijst van sociale, economische, bedrijfsmatige en milieu aspecten die een dergelijke gedachte helemaal onzinnig maken. Ik ben trouwens niet een fan van familie bedrijven. In ieder geval heb ik zelf nooit de toegevoegde meerwaarde gezien van familieleden in een bedrijf. Wel onlangs drie hele goede vrienden tegengekomen die in een recordtempo en heel succesvol bedrijf uit de grond stampen waarin de sociale component ook voor nieuwe mensen heel belangrijk is. Het kan wel, maar het hoeft niet per definitie familie te zijn. Mijn eigen meest concrete ervaring was met facilicom. Een van de grootste familiebedrijven in Nederland. Volgens mij werken daar een paar hele goede mensen en lui van beduidend minder kaliber. Niet echt familie meerwaarde dus. Verder klopt je analyse wel denk. Ik heb nooit zo nagedacht over de Nederlandse situatie, maar in Spanje en Frankrijk blijven in krimpende plattelandsgemeenschappen ook vooral de mannen achter. Dat vrouwen in de steden vaker alleen zijn, zou kunnen. Vrouwen worden sowieso ouder en omdat de gemiddelde leeftijd stijgt dan dat ook een verklaring zijn. Maar het kan ook goed zijn dat jouw bewering helemaal correct is.
Jonge vrouwen zijn landelijk licht in de minderheid tov jonge mannen maar niet in de grote steden. Met name die met instellinger voor hoger onderwijs kan het verschil aanzienlijk zijn. Delft is een uitzondering. https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2018/34/jonge-vrouwenoverschot-in-veel-universiteitssteden
'Dat iemand denkt dat een bedrijf generatie op generatie over gedragen moet worden en dat zoiets normaal is' Waarom zou zo iets niet normaal zijn?
PS mijn favoriete lingeriewinkel wordt ook gedreven door een moeder & dochter. De wens een bedrijf over te doen aan nazaten leeft kennelijk. Ongeacht of dat gewenst of ongewenst is vanuit een veelheid aan perspectieven.
Daan en Daniëlle (hm, dat is grappig), Boer zoekt vrouw kwam niet uit lucht vallen. Het is een schrijnend probleem op het platteland. Meisjes die naar de stad trekken om te werken of te studeren, om een bestaan op te bouwen waardoor ze niet afhankelijk zijn van anderen. Jongens die precies het omgekeerde lijken te doen. Veel uitvallers op het mbo die weer bij heit en mem gaan wonen, genoegen nemen met een schoonmaakbaanje bij de plaatselijke bakker en verder wachten op iets dat nooit gaat komen. Het platteland is al 40 jaar aan het leeglopen, de kansrijken vertrekken, de rest blijft achter en raakt steeds verder in een isolement. Ageren intussen tegen de Stadjers, klampen zich vast aan hun slachtofferschap en doen net of het helemaal niets met hun eigen keuzes te maken heeft. Ondernemerschap, ook het boer zijn, is een keuze. Niet iets dat je door nalatenschap in je schoot geworpen krijgt. Daar ligt de kern van het probleem, de vanzelfsprekendheid waarmee ze het allemaal hebben geaccepteerd en door gingen op een eenmaal ingeslagen weg, als speelbal van hogere machten.
@ GeenProbleem Jij schrijft: Waarom zou zo iets niet normaal zijn? Omdat de samenleving nogal veranderd is de afgelopen 50 jaar. Er is een veel grotere differentiatie in soorten banen en werkgevers. Veranderingen worden sneller geïmplementeerd. Het idee dat je kan gaan doen wat je vader of moeder deden is over zijn houdbaarheidsdatum heen. Het feit dat je deze vraag zo stelt zegt ook veel over je eigen opvattingen.
@ DanielleDefoe Delft is een kleine stad met een nerd universiteit. Ik dacht trouwens dat er ook vrouwelijke nerds in opkomst zijn. Maar het is een verklaring. Ik zie nog steeds weinig in familiebedrijven. Ook jouw lingeriewinkel vind ik niet erg overtuigend. Ik ken er ook een die is gestart door moeder en dochter maar ik zag vorige week dat de dochter weer een nieuwe opdracht heeft als interim manager. Die staat dus niet meer in de winkel. Ik zie dus nog steeds niet een steekhoudende reden waarom een familiebedrijf succesvol zou zijn. In tegendeel, ik zie vooral reden om een kind de eigen weg te laten kiezen. Verder heeft Sander Schimmelpenninck onlangs interessante dingen gezegd over dit soort constructies. Want mij betreft bouwen kinderen hun eigen bedrijf op. @ Martin van der Linde Ik kan mij wel vinden in jouw analyse. Het is een betoog dat te onderbouwen is. Neemt niet weg dat die groep op het platteland een perspectief moet hebben. De pest is dat het perspectief dat ze graag zouden hebben niet erg realistisch is. En dan zijn we weer terug bij de kern van het artikel. Met de keuzes die de boeren maken bezorgen zij zichzelf aanzienlijk psychische problemen.
Boerenbedrijven zijn zodanig gemechaniseerd dat ze maar weinig werkgelegenheid genereren. Het merendeel van de boerenzoons en -dochters moet so-wie-so ander werk zien te vinden.
@ DanielleDefoe Ik begrijp dat het op 54.000 ondernemers gaat. Maar als ik naar ABU data kijk over het inhuren van tijdelijke werknemers dan gaat het op jaarbasis om 300.000 tot 350.000 mensen. Vooral uit Oost-Europa. Het gaat dan over de kassen/bloemen, landbouw en veeteelt. Er is meer te doen dan boer zijn alleen. Mijn beeld is dat ook mensen toch voor verwante beroepen kiezen. Maar volgens mij is dit een zijspoor. Ik was meer op zoek naar de achtergronden van de psychische klachten.
Geldzorgen, conflicten in het gezin, onzekerheid over de toekomst, omscholen of emigreren zijn opties als je jong bent, maar wat ga je doen als je de 50 bent gepasseerd?
DanielleDefoe "maar wat ga je doen als je de 50 bent gepasseerd?" Dan komen ze allemaal naar het platteland en bouwen die vol met villa's en andere huizen cq. dure particuliere serviceflats, verdringen de andere bewoners. Ze brengen gemeenten meer op
Minoes&tuin Bouwen in de groene ruimte zou so-wie-so zoveel mogelijk moeten worden vermeden ook waar het "gewone" woonwijken betreft.
we hebben een regering nodig die steeds dingen goed uitlegt, ons meeneemt in wat de plannen zijn zodat we allemaal voorbereid zijn op wat komen gaat, niet steeds voor onverwachte dingen moeten zwichten, dat zal medische kosten besparen
Toen Halbe Zijlstra in mijn omgeving een slagveld aanrichtte, hoefden we op minder compassie te rekenen, maar ik begrijp dus wel hoe het voelt. Los daarvan was al duidelijk dat sommigen ook om andere redenen een psychiater nodig hebben, boerenleider Roskam, ik bedoel Van den Oever voorop.
"Toen Halbe Zijlstra in mijn omgeving een slagveld aanrichtte, hoefden we op minder compassie te rekenen, maar ik begrijp dus wel hoe het voelt." Scherp! Ik spreek uit dezelfde ervaring uit mijn eigen leven en dat van een groot gedeelte van mijn culturele omgevingsgenoten. Als je daar destijds hier op Joop over begon was het een en al koude schouder van het rechtse toen nog smaldeel hier op Joop. "Hobby's" hoorden immers niet gesubsidieerd te worden door de staat... heette het in hun onmetelijke wijsheid! "Eigen broek ophouden!", was toen de mantra... maar ironisch genoeg kan geen enkele Nederlandse boer zonder subsidie, en toch is 20% van de miljonairs in Nederland boer! Het duizelt je als je er echt over nadenkt.
@liminal & mohawk Bij mij op meer regionaal niveau pre covid, maar: hear hear.
Op gesubsidieerde hobbies mag best wel streng worden gecontroleerd, vooral als het qua bereikte doelgroep en misschien ook wel de duur dat de doelgroep wordt vermaakt zeer inefficiënt is.
@mohawk2 'en toch is 20% van de miljonairs in Nederland boer!' Krijgen we dat gezeik/zwaktebod weer... dat geld zit in grond! In dure melkrobots en in een tractor.
@jasdon Dat is reeds het geval. Totaal uitgekleed. Enig idee hoeveel belasting geld we in cultuur stoppen? Het is friggin’ peanuts. Versus hoeveel subsidie we geven aan bedrijven die de wereld vernietigen? Cultuur wegzetten als hobby zegt trouwens veel over u. Cultuur dient een doel. Freek de Jonge zegt in z’n laatste voorstelling iets als: cultuur bestaat om de gewelddadigheid in de mens te beteugelen. Cultuur mag je volgens mij in die context behoorlijk breed zien. Pak nederland zn voetbal af (waar ook flink belastinggeld in zit), theater, festivals, muziekles, etc.. En er blijft barbarij en geweld over. Daar lezen we overigens al dagelijks over in kranten. Als iemand zou betogen dat het subsidie stelsel op de schop zou mogen: dan zou ik het daar mee eens kunnen zijn. Veel cultuur projecten zijn vervallen tot status verhogende projecten van lokale wethouders/culturele elite. Terwijl je met belastinggeld imho de onderkant van die sector juost kansen moet bieden om onze maatschappij te bedienen met iets wat mooi, betoverend, prikkelend, uitdagend, etc. is. Zonder cultuur bent u slaaf van de noodzakelijk te verrichten arbeid.
Tja, ook een insteek om hearts & minds te winnen voor het boerenvraagstuk. Mijn empathie ligt eerder bij MKB-ondernemers die gebukt gaan onder de hoge energieprijzen en moeten sluiten: de bakkers, slagers, kleine winkeliers, garages en kastelers.
Het was in de jaren '70 al duidelijk dat stikstof een probleem was. Eind 80 werd het duidelijk dat het systeem van landbouw en veehouderij onhoudbaar was. Toch kop in het zand steken en met hulp van de overheid toch doorgaan. Nu boos zijn en niet weten waar je aan toe bent komt mij vreemd over.
Ik had het niet beter kunnen zeggen. Het is niet alsof het niet al 50 jaar geleden duidelijk was dat we zo niet door konden gaan. Wat je de overheid wel aan kan rekenen is dat dat toen niet al heel duidelijk aangegeven is. Het probleem is alleen dat het CDA de boeren decennia lang de hand boven het hoofd heeft gehouden. En dat kan je, en moet je het CDA ook aanrekenen. Echter waren het de boeren die massaal CDA stemden juist omdat die de hand boven het hoofd van de boeren hield. Dus ook de boeren hebben hier schuld aan net als de Rabobank, die overigens steeds meer op een criminele organisatie begint te lijken (zie item van Lubach) Hoe het ook zei, de boeren lijken het steeds meer als een grondrecht te zien dit hele land te vervuilen om vervolgens het geproduceerde voedsel aan het buitenland te verkopen. En dan hebben ze ook nog het lef het zo te framen dat ze zorgen voor de voedselproductie van NL zonder erbij te vermelden dat 70% word geexporteerd. Het is een schaamteloze frame van boeren, agro industrie en veevoeders. Je vraagt je af of ze uberhaubt een geweten hebben
De problematiek in de jaren 70 ging over zure regen, die problematiek is verholpen door enorme stikstofreductie, dit ondanks grote bevolkingstoename.
Dat vraag ik ook af bij jou, Proletariër. Steeds meer boeren geven aan psychische problemen te hebben. Je hoeft het echt niet met ze eens te zijn. Maar zo'n koude bewering, vol dedain dat boeren geen geweten hebben?
Mokker Het zure regenprobleem is jaren '80 en '90 en daarvoor zijn destijds niet alleen de boeren aangepakt, maar bijvoorbeeld ook de hele auto-industrie (katalysator verplicht) en de brandstofproducenten (ontzwaveling brandstof verplicht). Europees geregeld! Wel daagde het eind jaren '70 bij ingewijden al dat Nederland nooit het systeem van intensieve landbouw en veeteelt zou kunnen handhaven op zo'n kleine postzegel grond. Het aantal boeren nam weliswaar gestaag af de laatste vijf decennia, maar dat gold niet voor de hoeveelheid vee die '"we" hier zouden gaan houden - dat nam alleen maar toe en toe! En Sicco Mansholt (PvdA), dé landbouw(hervormings)minister, betuigde aan het eind van zijn leven (1995!) spijt voor hetgeen dat hij in gang gezet had, of liever gezegd, tot waar deze hervormingen toen al toe verworden waren... en nu zijn we bijna dertig jaar verder na het overlijden van Mansholt!
@miss piggy 'Je hoeft het echt niet met ze eens te zijn. Maar zo'n koude bewering, vol dedain dat boeren geen geweten hebben? Proleet heeft nog nooit een boer ontmoet.
Mokker, stop toch eens met het systematisch liegen over zo ongeveer elk onderwerp. Het rapport van Rome werd destijds uitgebracht.
Er zijn ook steeds meer mensen die hulp nodig hebben omdat ze nergens een betaalbare woning kunnen vinden wegens teveel stikstof uitstoot. Ook daar zou je een heel artikel over kunnen schrijven en over wat voor schrijnende gevallen dat zijn, en dan gaat het wel om iets meer dan een paar duizend mensen Ik stoor me eraan dat een paar procent van de bevolking (boeren) de rest van de bevolking gijzelen...Ik snap dat het voor de boeren heel vervelend is maar het collectief belang is toch echt belangrijker dan een individueel belang
Haha ja de boeren zijn schuldig aan het woningtekort.. kom nou toch..
U heeft een punt maar waarom vraagt u zich niet af waarom de woningzoekers niet gegijzeld worden door de ecologen van Natura2000? Denkt u nu echt dat het Nederlandse proletariaat de landbouwsector in wil ruilen voor de illusie dat je de natuur en landschap terug kunt krijgen van ca. 1900?
Jij vindt dat een hele bevolking wordt gegijzeld vanwege een kleine groep mensen. In dit geval grote groep woningzoekers door een groep boeren. Maar als je objectief kijkt, wordt in Nederland de discussie en beleid bepaald door aandacht aan een kleine groep. Kijk bv naar die discussie omtrent zwarte piet; asielopvang in Ter Apel; transgenders en nog een aantal voorbeelden. Het is een kleine groep die de discussie aanzwengelt. Het is hun goed recht dus daar maken zij gebruik van. Het gevolg is dat een hele bevolking wordt gedwongen zich aan te passen. Dit is het gangbare beleid. Dus ik snap jouw verontwaardiging niet nu het gaat om de boeren.