Begin juli hebben we corona eronder: eerst zien dan geloven

Afgelopen week overleed een bekend en gewaardeerd stadgenoot op 74-jarige leeftijd aan corona. Hij had de pech Nederlander te zijn. Als Brit of Israeli was hij tijdig gevaccineerd. In diezelfde week was het gewenste aantal prikken opnieuw niet gezet. Rutte en De Jonge beloven ons al tijden dat begin juli het leed grotendeels geleden is. Arjen Lubach – als puntje bij paaltje komt altijd een steunpilaar van de gevestigde orde – sloot zich daar in zijn slotuitzending bij aan. Geef die feestjes niet. Mijd de kerk. Houd nog even vol.

In dat geval moeten er één miljoen prikken per week worden gezet. Verleden week zijn van de geplande 400.000 vaccinaties er slechts 285.000 tot stand gekomen. Dan moet er toch wel een enorme inhaalspurt worden gemaakt terwijl er met de leveranties niets maar dan ook niets mis mag gaan. Tegelijkertijd hebben wij te maken met een stijgende besmettingsgraad. Wie tot de risicogroepen behoort, loopt een reële kans uit het leven te worden weggesleept voor de reddende injectienaald is gekomen.

Afgelopen zondag waren Diederik Gommers en Marianne Koopmans eindelijk weer eens bij Op1 te gast. Ze werden gefêteerd omdat zij de Macchiavelliprijs hebben gekregen vanwege hun voortreffelijke communicatie. Toch moest Koopmans op een eenvoudige en duidelijke vraag , het antwoord schuldig blijven. Hoeveel mensen moeten er zijn gevaccineerd voor we naar het normale leven terug kunnen keren? Zij hield het vaag. Ze durfde geen aantal te noemen.

Dat is de realiteit. Daar moet ik steeds aan denken als onze meelevende premier op de buis verschijnt, dezelfde man die verleden jaar een groot deel van de Nederlandse productiecapaciteit op het gebied van vaccins liet lopen, zoals Roseanne Hertzberger dit weekend in de NRC meldde.

De GGD’s blijven bij dit alles optimistisch. Eerst zien, dan geloven.

Voor het overige ben ik van mening dat de toeslagenaffaire niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de kwestie rond het Groninger aardgas evenmin.