Bedreigers

Politici bedreigen moet keihard worden aangepakt. Wilders werd weer eens bedreigd en kwam zelfs zelf bij het proces opdagen om te walgen. Maar waarom wordt Wilders ZELF niet vervolgd? Tijdens de verkiezinscampagne siste hij Kaag herhaaldelijk "landverrader" toe. En dat was niet "onschendbaar in de Tweede Kamer". Als dreigen met een tribunaal al als doodsbedreiging wordt gezien "omdat daar landverraders terecht staan die de doodstraf verdienen" dan is het iemand rechtstreeks uitmaken voor landverrader al helemaal een doodsbedreiging. WAAROM vervolgt het OM Wilders dan niet? Wordt er weer eens met twee maten gemeten? Kijk, daar walg ik nou van. .

Zie dan ook even wat BNN en NPO zijn eigen Nico daar over schreef inzake afstand media en politici in Nederland, hij geeft onder meer aan dat beter oog voor de kwaliteit v wetgeving een vereiste dient te zijn v gedegen journalistiek, ik zou daar graag aan toevoegen betere bekendheid met de inhoud en het onderscheid van de gebezigde terminologie binnen de relevante wettelijke bepalingen in een context...gewoon beter checken. Vandaag in het AD stond er ook een artikel waarin een man in overtreding was van een persoonlijke maatregel en daarvoor opgepakt is (terecht). Dit werd gekoppeld aan de beoogd toename van bedreigingen jegens politici als natuurlijk persoon. Dan worden er cijfers gegeven over 2019 en 2020 van het aantal aangiften in de regio Den Haag vanuit het desbetreffende team vd nationale politie en OM (nette/congruente informatie verschaffing). De getallen vanuit het OM betroffen blijkbaar het geheel van instellen vervolging bij bevoegdheid v Dominus Litus. Wat blijkt er zit een incongruentie tussen beide getallen circa 50% omvat in beide jaren. Tussen gerede gronden tot instellen vervolging en de gedane aangifte van bedreiging v Haagse politici. Het feit is dat een foutieve melding en valse aangifte een strafbaar feit is. Hoe kan het zijn dan dat de politici in Den Haag belast met bestuur, implementatie wetgeving als formele wetgever (met inachtneming v diens kva in functie), omringt door juristen vanuit diens functie en met ruimschoots persoonlijke middelen tot rechtsvinding als natuurlijk persoon herhaaldelijk niet 2 artikelen in het wetboek v strafrecht correct weten te interpreteren? Met als gevolg gestaag 50% valse aangifte inzake bedreiging, het niet opvalt dat deze een misdrijf plegen bij de betrokken journalistiek of dat deze daar nooit v vervolgt worden. Dit met het oog op (de schijn van) belangenverstrengeling. Daar dit een blijkbaar ten dele een vals narretief is (50%) om de publieke opinie te beinvloeden een zekere kant uit, als je deze cijfers ziet. Dit blijkt dus uit dien en het karakter v het artikel zelf en vele andere soortgelijke artikelen. Waar hier over dit soort feiten moedwillig wordt heengekeken en de beeldvorming inzake zulks contexten blijkbaar volledig doodgemanipuleerd wordt. Wat indicatief is van fraude aan de hand van de in controlestandaard 240 bepaalde en algemeen geaccepteerd begripsbepaling van dit fenomeen; ook binnen strafrechtelijk domein .cf grammaticale methodr omdat het woord fraude thans niet bepaald werd in het Sr of SrSv: Controlestandaard 240 definieert fraude als "een opzettelijke handeling door een of meer leden van het management, met governance belaste personen, werknemers of derden, waarbij gebruik wordt gemaakt van misleiding teneinde een onrechtmatig of onwettig voordeel te verkrijgen." https://www.accountant.nl/opinie/2019/1/wat-wordt-verstaan-onder-fraude/ Bij gedegen journalistiek had daar dus voor de betrokken redactie adhv het artikel wat men optikte, deze toch dit waarlijk nieuwswaardig feit moeten opvallen inzake de nieuwsgaring. Dit is bij mijn weten thans niet gebeurd en dat feit sluit nauw aan bij de beschouwing/het betoog zoals Nico Haasbroek dit zoals eerder aangeduidt in me me vorige opmerking onderschrijft! Mijn vraag is dan ook waar is de controlerende functie werkelijk gebleven; van het establessiment als 'zoveelste' controlerende macht inzake behoorlijk bestuur?

Buitenom dat dit een uiterst grappig visueel kritiek is op de huidige gang v zaken in onze maatschappij is dit natuurlijk een incongruent voorbeeld. Het voorbeeld hierboven betreft belediging en geen doodsbedreiging enkel een zeer negatief waardeoordeel van een individu. Hier valt geen impliciete of expliciete doodsbedreiging aan te ontlenen mits op zichzelf staand en niet een patroon aan schriftelijke kenbaar gemaakte impliciete dreigingen.

Er lijkt maar 1 oplossing te zijn. Een verbod op nicknames. Eventueel aangevuld met een verbod op MENS-lastering. Lastering heel specifiek gezien als het plaatsen, in de publieke sfeer, op openbare platforms, van ad hominems en scheldwoorden. Krachttermen, vloeken e.d., zouden wat mij betreft wel mogen, als je maar niet onbeschoft op de persoon speelt. Met deze maatregelen los je niet alles op, maar wel bijna alles. Er zullen immers altijd wel Max van den B's (Bergen) blijven rondlopen, die 'stoer' voor hun ikkie willen uitkomen

Eric Minnens6 jan. 2022 - 10:00

"van ad hominems en scheldwoorden" moet zijn: van ad hominems, scheldwoorden en bedreigingen"

0Rapporteren