Armoedehoofdstad Amsterdam moet tweedeling bestrijden

De Verenigde Naties hebben vandaag uitgeroepen tot internationale dag voor sociale rechtvaardigheid. Deze dag is in het leven geroepen om aandacht te vragen voor de grote maatschappelijke gevolgen van groeiende armoede en tweedeling. Amsterdamse SP-lijsttrekker Laurens Ivens opent op deze dag de aanval op de toenemende tweedeling in Amsterdam. Hij stelt voor het coalitieprogramma voor de periode na de verkiezingen om te dopen in een strijdplan tegen deze tweedeling.

Amsterdam heeft de twijfelachtige eer armoedehoofdstad van Nederland te zijn: zowel in absolute als relatieve zin leven hier de meeste huishoudens in armoede. Eén op de vier kinderen groeit in Amsterdam op of onder de armoedegrens op. Door de verkoop van sociale huurwoningen wordt het centrum van Amsterdam steeds meer een reservaat van de rijkeren, de middeninkomens verdwijnen naar de randen van de stad en de allerarmsten verlaten massaal de stad. Vorig jaar verlieten 2500 gezinnen de stad omdat het te duur is.

Impact Pas als je de tijd neemt om de stad in te gaan en met mensen te praten realiseer je je de impact van deze cijfers. In Nieuw-West hoorde ik dat ouders hun kinderen thuis hielden als ze jarig waren, omdat ze de traktatie voor hun klasgenootjes niet konden betalen. In Noord bleken ouders hun kinderen binnen te houden, omdat ze anders dezelfde luxe wensten als de anderen kinderen die buiten speelden. En in Oost nemen kinderen al vanaf hun tiende bijbaantjes om bij te kunnen dragen aan het gezinsinkomen. Sporten, vakantie en zelfs een warme maaltijd blijkt voor een aantal van deze gezinnen meer luxe dan standaard te zijn.

Deze verhalen zijn niet alleen tragisch voor wie het overkomt, ze zijn ook slecht voor de toekomst van onze stad. Wie opgroeit in armoede, heeft een lagere levensverwachting, gemiddeld een lager opleidingsniveau, heeft een slechtere gezondheid en een grotere kans om in de criminaliteit te belanden.

Verloedering Om iedereen een eerlijke kans te geven, moeten we strijden tegen de tweedeling in Amsterdam. Door in te zetten op gemengde wijken waar mensen uit verschillende inkomensgroepen naast elkaar wonen. Door te investeren in werk, waardoor jongeren die net klaar zijn met school, hun carrière niet hoeve te beginnen met een CV-gat van een paar jaar. Door mensen die langdurig langs de zijlijn staan te helpen in hun zoektocht naar werk. Door de verloedering van buurten tegen te gaan. Door corporaties te dwingen voor betaalbare en goed onderhouden woningen te zorgen. En door jongeren de mogelijkheid te geven naar een sport- of muziekvereniging te laten gaan, ook als hun ouders het geld niet hebben.

De stad kan het zich simpelweg niet veroorloven om een verloren generatie voort te brengen van mensen die zonder opleiding, zonder werk, zonder woning en zonder toekomstperspectief langs de kant staan. De afgelopen jaren nam de segregatie in de stad alleen maar toe. Binnenkort treedt er een nieuw stadsbestuur aan, met nieuwe ambities. Het zou de armoedehoofdstad sieren als we hier frontaal de aanval openen op de tweedeling. Het nieuwe collegeprogramma zou een aanvalsplan tegen de tweedeling moeten worden. Voorkomen dat kinderen en jongeren al op achterstand staan voordat ze de lagere school verlaten, dat past in de boodschap van de VN op deze ‘dag van de sociale rechtvaardigheid’.