Consultant wordt Eurocommissaris
Armoede maakt mensen dommer
Reacties (36)
ALLE zorgen maken mensen "dommer". Je hebt dan namelijk wel wat anders aan je kop dan een of andere stomme IQ-test. Een niet helemaal onbekend fenomeen trouwens en de verklaring is ook bijna een open deur. De nieuwswaarde van dit onderzoek lijkt mij dan ook beperkt.
Dat is toch ook de bedoeling? Hou jij ze arm, dan hou ik ze dom. http://aadverbaast.wordpress.com/2011/12/09/hou-jij-ze-dom-dan-hou-ik-ze-arm/
Vreemde conclusie; geldzorgen hebben is natuurlijk niet hetzelfde als armoede. Ik kan zat mensen met geldzorgen die toch echt niet arm gevonden worden en een hoop mensen die in bittere armoede leven maar wel wat anders aan hun hoofd hebben dan geldzorgen. Een betere conclusie zou dus zijn: Mensen met zorgen aan hun hoofd scoren slechter op cognitieve testen.
Niets nieuws. De piramide van Maslow 1943 geeft dit al aan. Wanneer je je druk moet maken om aan je dagelijkse lichamelijke, basale behoeften te voldoen, heb je geen tijd, noch energie om je over andere dingen druk te maken. Wanneer je honger hebt, heb je geen tijd, noch zin in zelfontplooiing.
Hier een quiz voor de hooog geleerden "wetenschappers" die hun zakken vullen met onderzoeken waar niemand om gevraagd heeft. http://www.quizrocket.com/stupid-test
Het gaat niet om de Headline, maar om de subkop: Die over "belasting" wat de focus op andere zaken dan de dagelijkse zorgen vanzelfsprekend ernstig in de weg zit. Een essentiële nuance zonder welke het vermeende verschil in veel gevallen erg mee zou vallen. Eén en dezelfde persoon die een IQ-test uitgerust en zonder al te veel zorgen maakt, scoort aanzienlijk hoger dan wanneer zij/hij vermoeid is en afgeleid door diezelfde zorgen. Voor de rest is het een kwestie van toevalligheden en genetisch geluk, nooit een 'verdienste'.....
Bron: http://www.nbcnews.com/health/poor-people-arent-stupid-just-overwhelmed-study-finds-8C11030890 QUOTE: Poor people aren’t stupid; bad decisions are from being overwhelmed, study finds Maggie Fox NBC News Facebook Twitter LinkedIn GooglePlus Email 20 hours ago Being poor affects your ability to think, a new study shows. Those coping with severe financial stress don't have the mental bandwidth to deal with all of life’s troubles, a team of researchers reported Thursday. They’ve done a series of tests that show when people are flush with cash, they can stop worrying and make better decisions. But having financial woes takes up so much attention, they often make poor decisions. “When you are very, very focused on what you don’t have enough of, you do all you can do to get more of it, at the expense of other stuff,” says Eldar Shafir of Princeton University, who worked on the study published in the journal Science. Pawn shop Spencer Platt / Getty Images file When people don't have enough money they're so focused on ways to get more that they don't make good choices, a new study has found. The team’s been trying to figure out why people who are poor seem to exist in a vicious cycle of poverty. Much of it seems to boil down to what is taking up their attention, the international team of researchers found. "Imagine you're sitting in front of a computer, and it's just incredibly slow," says Harvard economist Sendhil Mullainathan, who worked on the study. "But then you realize that it's working in the background to play a huge video that's downloading. It's not that the computer is slow, it's that it's doing something else, so it seems slow to you. I think that's the heart of what we're trying to say." They report on two experiments that demonstrate how this works – one done in a shopping mall in New Jersey and another done with sugarcane farmers in India. With the 101 shoppers, they gave them a series of problem-solving tests – for example, asking how they would handle a 5 percent salary cut, a 15 percent salary cut; or an emergency car repair costing either $150 or $1,500. With that in their heads, they were also given basic IQ and computer-based tests of focus and concentration. The shoppers made on average $70,000 a year, but some made as little as $20,000. The poorer and richer shoppers did equally well when they had a minor financial issue at the back of their minds. But when the car repair was more expensive, or when the salary cut was higher, the lower-earners did significantly worse on the later tests than the higher-earners. “It’s what is in their mind that changes,” Shafir told NBC News. “The test is the same both times. All that changes is how much it takes to fix your car. It’s being distracted by fixing your car that all of a sudden takes away your attention. You are just as smart when the car is cheap and you are less smart on the exact same question when fixing the car is expensive.” To check out this theory in a real-world situation, the researchers went to rural India, where sugarcane farmers are paid just once a year for their harvests. They are flush with cash right after the harvest, and pretty broke the last month before the harvest. The farmers made more poor decisions in real life when faced with a financial crunch – they pawned more items – a truly awful financial decision – and were twice as likely to borrow money. “This cannot be explained by differences in time available, nutrition, or work effort,” Shafir’s team wrote in their report. “Nor can it be explained with stress: Although farmers do show more stress before harvest, that does not account for diminished cognitive performance. Instead, it appears that poverty itself reduces cognitive capacity.” There’s no question that many poor people make poor decisions, the researchers add. “The poor use less preventive health care, fail to adhere to drug regimens, are tardier and less likely to keep appointments, are less productive workers, less attentive parents, and worse managers of their finances,” they write, citing studies that support all their statements. “These behaviors are troubling in their own right, but they are particularly troubling because they can further deepen poverty.” Policymakers can take actions to help, they say. “One thing you want to do is facilitate bandwidth,” Shafir says. “You want to think of ways to make things easier.” Wealthy people may have nannies and accountants and drivers that free up their minds to focus on other problems. Poor people are often busy juggling inadequate and unreliable childcare, transportation and housing. “What do you do with people who need better financial management? Getting paid on a regular basis instead of sporadically (helps),” he says. Direct-debits for rent may help someone who has trouble remembering to pay the landlord. Even simplified forms for collecting social benefits may help, he said. It’s not just poverty that distracts people, says Shafir. Dieting and other distractions that have to do with making resources scarce do, too. It may be that rationing anything from food to time to money is especially distracting for the human brain. Shafir and Mullainathan have written a book on the issue "Scarcity: Why Having Too Little Means So Much," to be published in September. "Previous views of poverty have blamed poverty on personal failings, or an environment that is not conducive to success," says Jiaying Zhao, who worked with Shafir on the study. "We're arguing that the lack of financial resources itself can lead to impaired cognitive function. The very condition of not having enough can actually be a cause of poverty,” adds Zhao, now an assistant professor of psychology at the University of British Columbia. Having to worry about money is a huge distraction, the researchers found. “That means we are unable to focus on other things in life that need our attention," said Zhao. UNQUOTE Zo zie je dat de vertaling van wat waarschijnlijk het origineel is, soms wel e.e.a. te wensen overlaat. Wat er in ieder geval duidelijk in staat is dat arme mensen NIET DOM zijn. Ik vind dat mensen die vinden dat arme mensen dom zijn, zelf nogal dom zijn.
"Zo scoorden boeren in India veel slechter op cognitieve testen, in periodes dat het geld bijna op was. " Ze zijn in periodes dat ze meer zorgen hebben beslist niet dommer natuurlijk maar minder in staat zich te concentreren op de raadsels die hun werkelijke problemen niet oplossen. Het is vergelijkbaar met het moeilijker of geheel niet kunnen volgen van een diepgravende tekst die voorgedragen wordt, die je normaal redelijk zou kunnen volgen maar met moeite, terwijl er vlak voor je, binnen je blikveld, een zeer aantrekkelijk persoon naar je zit te lonken, of je bewust zit te prikkelen met een diep uitgesneden decollete of split. Met honger en andere grote zorgen werkt dat ongetwijfeld nog sterker. Krijgen dit soort onderzoekers werkelijk betaald?
“When you are very, very focused on what you don’t have enough of, you do all you can do to get more of it, at the expense of other stuff,” says Eldar Shafir of Princeton University, who worked on the study published in the journal Science. Leuk dat ze vanuit de ivoren toren erop wijzen dat dit zo werkt. Nu graag terugkoppeling naar management en bedrijfsleven. Daar zie je vaak ook managers zó gefocussed op een bepaald doel, dat de hele zaak de soep in draait. Zelfde probleem, andere setting. Op dit moment met als gevolg, dat de hele wereld wordt genaaid omwille van wat hebzuchtige eikels aan de top. Té gefocussed op kwartaalresultaten, met als gevolg foute en ronduit slechte beslissingen.
Gelovige mensen zijn dom. Arme mensen zijn dom. Gelukkig zijn er nog "slimme" mensen die dat voor ons uitzoeken. Vanzelfsprekend zijn deze "wetenschappers" niet arm en gelovig, want anders zou het onderzoek niks voorstellen. M.a.w. wij van wc-eend.... pffff.
De geleerden hebben in ieder geval bewezen dat de kop van die Indiase suikerboeren niet staat naar het invullen van testen als zij grote geldzorgen hebben. Of ze daar dommer van worden, lijkt me moeilijk te zeggen. Het probleem is dat je minder opties hebt, naarmate je armoede toeneemt. Hoe dieper je in de schulden raakt, hoe minder alternatieven je overhoudt om er weer uit te komen. Armoede dwingt je om van de hand in de tand en van de ene dag in de andere te leven. Dan heeft plannen geen zin want je bent volstrekt afhankelijk van je omgeving. Armoedebestrijding betekent die afhankelijkheid doorbreken. Gisteren zat ik te praten met een hulpverleenster wier cliënten om tal van redenen in de war waren. Dat leidde ook tot een schuldenproblematiek waarbij de fiscus zich nog het hardst toesloeg want die maakt alleen maar deals met miljonairs en financiële instellingen. Mocht de Nederlandse Vereniging van Belastingadviseurs nog op zoek zijn naar een mooie PR-actie die laat zien, dat ook haar leden aan maatschappelijk verantwoord ondernemen doen, dan heb ik hier een mooie suggestie. Geef gratis belastingadvies aan mensen zoals de cliënten van mijn gesprekspartner. Besteed daar bijvoorbeeld 2% van je tijd aan en de vereniging organiseert dat. 't Is maar een suggestie.
Nog even voor de 'liefhebber' - http://www.stichtingclip.nl/html/nieuwsbrief/nr87/nieuwsbrieftitel.jpg
Armoede maakt mensen dommer Dat is dan een geruststelling voor hoogopgeleide mensen die vanuit de bijstand weer in het arbeidsproces willen komen. Zij hoeven zich alleen te richten baantjes voor laagopgeleide mensen, en kunnen hoogopgeleide jongeren die pas afgestudeerd zijn, openstaande vacatures voor hoogopgeleide innemen. Is deels het generatieconflict op de arbeidsmarkt opgelost!! Maar wel weel wrang voor de laagopgeleide in de bijstand want die krijgen straks een indicatie op het niveau van een zwakzinnige. Kunnen ze niet meer van dit soort onderzoeken doen? Ontlast je het kabinet ook meteen van een heleboel stress
Strak plan, Marjolein. Ervaring leert me dat heel veel, hele slimme mensen met een academische titel vaak, in zaken die te maken hebben met puur overleven van een uitkering en alle eisen die er aan deze mensen gesteld worden, bijzonder DOM reageren. Vooringenomenheid en onwetendheid en de weigering dat in te zien en toe te geven en dan krijg je dit.
[Zij hoeven zich alleen te richten baantjes voor laagopgeleide mensen, en kunnen hoogopgeleide jongeren die pas afgestudeerd zijn, openstaande vacatures voor hoogopgeleide innemen.] Goed plan, beter vlees inpakken dan een uitkering ontvangen zou ook de moraal van hoog opgeleiden moeten zijn. Helaas is er wel een meer rigide uitkeringswetgeving nodig om mensen zover te krijgen.
--- Dit bericht is verwijderd —
De stress is in dit verband een gevolg van de armoede. Dus er is wel degelijk een relatie.
[De reden hiervoor is dat mensen in een uitkering meer rust, energie en tijd hebben om zich te scholen en het nieuws te volgen en zich dus verder te ontwikkelen.] Wellicht bestaan er enkelingen waarvoor dit geldt. Maar voor het gros van mensen in een uitkering geld dat men door inactiviteit moe wordt, "Het was vandaag zo druk, ik heb boodschappen gedaan en een brief gepost", dat is de realiteit van uitkeringssituaties.
"De reden hiervoor is dat mensen in een uitkering meer rust, energie en tijd hebben om zich te scholen en het nieuws te volgen en zich dus verder te ontwikkelen." Ok, Erwin! Hetgeen je hier vergeet, is dat ze er geen toepassing voor vinden. Immers: werkeloos/armoede. Dus geen enkele kans om studieresultaten en nieuwsinzichten te delen. Ik denk dat ze drukker zijn met de lege portemonnee dan met het wereldnieuws. Wat jij stelt, is de situatie van een tijdelijke werkeloze, niet van iemand die in een achterbuurt van Charleroi is geboren en niet tot die 5% behoort die zich eruit weet te slaan.
Boeren doen en denken wel anders dan iemand met veel geld (hoeft niet altijd). Moeten roeien met de rriemen die ze hebben. Wil zelfs wedden dat een rijk man in de schoenen van een arme boer met zijn handen in zijn haar zou zitten: wat eet een geit is geen vraag uit een intelligentietest. Slaappgebrek is iets anders, gelukkig gaan boeren nog met de kippen op stok, want slaappgebrek bij vroeg opstaan zal hun creativiteit kunnen ondermijnen.
Precies Roher, Mijn opa zei altijd : "Respect voor de boeren, want zonder de boeren hebben we niet te eten !" En zo is het maar net !
"Armoede maakt mensen dommer" Wat een baarlijke onzin..... Hoeveel mensen zitten nu in de bijstand die een hoge opleiding hebben? Erg veel dunkt mij, gezien de massaontslagen. Mensen met schulden, ontslag, o.i.d zitten met een vol hoofd en ongelofelijk veel stress en zorgen, daardoor kunnen ze niet goed nadenken. Zodra de stress verdwenen is, is er weer ruimte. Het IQ peil blijft hetzelfde. Je krijgt enorm veel op je af als je in de schulden of ontslag terecht komt. Een berg aan zorgen. Het is daarom niet verwonderlijk dat goed nadenken een periode niet lukt. Het is naar om in de armoede terecht te komen, maar je komt er toch weer sterker uit als de ellende voorbij is.
Het moet toch aan naam hebben, als je een onderwerp gekozen hebt, waarvan je van te voren kunt weten dat het toch enige controverse zal geven. Er zijn domme en slimme mensen. En er zijn slimme en domme mensen. Soms hebben mensen geen tijd om slim, of dom te zijn, omdat ze daar te druk voor zijn. Valt dit onderzoek misschien onder het soort onderzoeken waar Wim Jansen het over heeft? Zou toch zomaar kunnen....
Armoede maakt mensen dommer, rijkdom maakt mensen asocialer
Niet rijkdom maar hebzucht maakt de mens asocialer, en niet alle 'rijken' gaan gebukt onder die hebzucht en zo zullen er 'armen' zijn die wel gebukt gaan onder die hebzucht.
Daarom wordt het tijd dat armoede (de)ont-criminaliseert wordt! En dat er geïnvesteerd gaat worden in een circulaire economie gefinancierd door het basisinkomen dat onvoorwaardelijk aangevraagd kan worden door wie geen inkomen heeft. Het wordt tijd dat de sociaalvangnet gerelateerde rechten zoals de Bijstand, AOW en de studiebeurs daar onder komen te vallen. En dat de werkgerelateerde rechten zoals WW ziektewet met rust gelaten worden. En omdat we gewoonweg slimme vaardige mensen nodig hebben om uit die drievoudige crisis te komen moet het UWV uit die repressieve rol komen. En gaan werken aan een rol die meer gericht is mensen vanuit een peer tot peer groepen te stimuleren en te begeleiden in waar ze goed in zijn. Want de weeffouten van het huidige armoede bestrijdingstrajecten zijn door de decentralisering afhankelijk van gemeentelijk willekeur en zo verouderd. Grotendeels smoort het alle pogingen van progressieve mensen in de kiem, met alle gevolgen van dien. En het kan dus echt anders, er moet alleen de politieke wil er voor zijn om de armoede en de gevolgen ervan aan te pakken op zo'n manier dat er een gelijke toegankelijkheid ontwikkeld wordt tot een goed leven, toch?
Mee eens. Maar dan verlies je als bovenbaasjes van nu, wel macht over deze groep mensen. Nu kunnen ze ons nog door hoepels laten springen en aan touwtjes laten dansen en dat doen ze maar al te graag. Al was het alleen maar om te laten wie er wel 'geslaagd' is in het leven. En in hun optiek ben je alleen geslaagd, als je veel geld, een mooi huis, tenminste 1 grote auto, liefst nog een voor het weekend en een voor naar de winkels en vaak een buitenlandse vakantie. Ze kunnen niet begrijpen dat iemand met weinig geld stik gelukkig kan zijn. Dat kan niet, als je geen geld hebt. Toch? :-)
Ik ben te `dom´ om dit artikel te begrijpen. Zou ik misschien arm zijn?
["De afname in cognitieve vermogens als gevolg van armoede is vergelijkbaar met de afname in denkvermogen als gevolg van alcoholisme of slaapgebrek."] Wie de moeite neemt de conclusies van het onderzoek te lezen ziet dat de oorzaak van slecht geconcentreerd zijn de stress is. Die stress is in dit geval gerelateerd aan armoede bij boeren die op de jaarlijkse betaling van hun oogst wachten en door hun geld heen zijn. Zodra ze hun geld binnen hebben, kunnen ze weer geconcentreerder nadenken. Niets opzienbarends. Ik presteer en slaap ook slechter als ik geldzorgen heb. Er zijn vergelijkbare onderzoeken gedaan naar verminderd denkvermogen door stress tijdens oorlogen of bezettingen. Zodra zo'n oorlog of bezetting voorbij is gaat het ineens een stuk beter met het concentreren en de cognitieve vermogens.
Aan de andere kant: aan het begin van de Tweede Wereldoorlog hadden de Engelsen alle psychiaters en psychologen standby omdat men meende, dat heel veel mensen geestelike prolemen zouden krijgen van de bombardementen en dergelijke. In plaats daarvan daalde het beroep op de geestelijke gezondheidszorg omdat de mensen wel wat anders te doen hadden dan in de war te raken. Later - nadat het gevaar gewekn was - kwam het natuurlijk wel dubbel en dwars terug.