Anarchie dreigt in wankelend koninkrijk

Een bewindsimplosie leidt in Nederland, een dwergstaat met evenveel inwoners als de hoofdstad van Congo, tot een politieke stammenstrijd. Verhitte verkiezingen moeten op 29 oktober een weg uit de malaise bieden.

Hoewel de Nederlandse staatsvorm is ingericht als constitutionele monarchie, kan deze treffender beschreven worden als een bananenrepubliek. Het extreemrechtse geweld van 20 september in Den Haag biedt weinig hoop op verbetering.

Het politieke hart van Nederland dat zetelt op de resten van eeuwen kolonialisme en slavenhandel, werd vorige maand kort en klein geslagen door nazimilities die met NSB-vlaggen en Hitlergroeten door de binnenstad marcheerden. Gelukkig is het Binnenhof, vanwaar de machthebbers hun bewind normaliter uitrollen al jaren niet in gebruik, waardoor een staatsgreep mislukte.

Nederland, tot de Vrede van Munster een kolonie van Spanje, worstelt al jaren met het landsbestuur. Dat begon in de nadagen van VVD-heerser, Mark Rutte. Als nationaal stamhoofd dat zich, net als veel Afrikaanse strongmen, stevig aan het pluche vastklampte, leidde hij de teloorgang van zijn land in. Machtsmisbruik leidde onder andere tot een toeslagenaffaire die kwetsbare groepen vertrapte, maar daar had Teflon Mark geen actieve herinneringen aan.

Tegenwoordig is de Amerikaanse president zijn daddy en staat hij als krijgsheer aan het hoofd van een organisatie die de belangen van voormalige koloniale machten en westerse onderdrukkers waarborgt. Zijn opvolger, Dick Schoof, heeft geen electoraal mandaat en dankt zijn legitimiteit als partijloze marionet aan de coalitieclans die hem naar voren hebben geschoven.

Failing state
Door een politieke stammenstrijd – dat noemen ze ‘polderen’, wat volgens onze redactie het best beschreven kan worden als ‘polariseren’ - is zijn regime inmiddels dubbel demissionair. Wat dat betekent voor de resten van de Nederlandse democratie is voor Afrikaanse academici een raadsel.

Het geplaagde kikkerland, dat om onduidelijke redenen een leeuw als nationaal symbool aanvoert, is hard op weg om een failing state te worden. Er is sprake van een nijpend tekort aan woningen terwijl het land niet van het stikstofslot komt. Ook het zorg- en onderwijssysteem staat onder grote druk. Daarnaast grijpt femicide als een epidemie om zich heen, zien Congolese deskundigen die al jaren onderzoek doen naar geweld tegen vrouwen. Zuid-Sudan, onafhankelijk sinds 2011, zegt staatkundigen af te vaardigen naar het Europese ontwikkelingsland.

Volgens autoritair leider Geert Wilders ligt de schuld van de Nederlandse teloorgang volledig bij de aanwezigheid van niet-Westerse expats. Onderbouwing ontbreekt, zoals wel vaker het geval is in een bananenrepubliek.

Geopolitieke kleinmacht
Hoewel de Nederlander zichzelf beschouwt als mondiaal sleutelfiguur, speelt de geopolitieke kleinmacht geen rol van betekenis meer. Bovendien woedt er oorlog in Europa. De imperialistische Russen zorgen voor grote scheuren in het wankele paneuropanisme. Tegelijkertijd is de Atlantische as onbetrouwbaar gebleken, nadat in de Verdeelde Staten een hoogbejaarde carrièrepoliticus werd opgevolgd door een hoogbejaarde miljardair.

Samenvattend lijkt de ondergang van de Eerste Wereld onvermijdelijk. Die wordt versneld door verwijten van hypocrisie. Internationaal recht geldt immers alleen als het westerse belangen dient, concluderen rechtsgetrouwe landen uit het Mondiale Zuiden.

Nederland loopt vanwege de aanhoudende steun aan apartheidsstaat Israël en diens genocidale oorlog in Gaza voorop in die hypocrisie en morele teloorgang. Afrikaanse jongeren vragen zich af of dit is wat de Nederlanders bedoelen met ‘de VOC-mentaliteit’. Addis Ababa heeft inmiddels aangeboden de titel ‘stad van vrede en recht’ over te nemen van Den Haag en zegt ruimte vrij te maken voor de bouw van een Vredespaleis.                      

Zuid-Afrikaanse experts vrezen ondertussen dat het Israël-standpunt van de Nederlandse regenten een onomkeerbare kloof in de Nederlandse samenleving heeft geslagen. Het vervolmaakt de perfecte storm waar het wankelende koninkrijk zich in bevindt. Ivoriaanse conflictanalisten, die ervaring hebben met verkiezingsgeweld, achten de kans groot dat de stembusgang een geweldsspiraal in gang trekt. Het roept de vraag op of een Nederlandse Lente aanstaande is.

De militaire junta’s in de Sahel bepleiten terughoudendheid en zijn bereid troepen te leveren voor een eventuele vredesmissie. De Afrikaanse Unie overweegt waarnemers te sturen en adviseert Afrikaanse expats om rondom de verkiezingen binnen te blijven. ‘Zorg dat u genoeg voedsel en water in huis heeft, mocht er een burgeroorlog uitbreken,’ aldus de Unie.