Altruïsme is sexy
• 10-09-2013
• leestijd 2 minuten
Elke dag een gezond weetje van Ivan Wolffers, vandaag over de antropobiologie
Als je wilt dat je onderzoek aandacht trekt en je meer middelen ter beschikking krijgt om onderzoek te kunnen blijven doen, moet je zorgen dat je het sexy maakt. Geef er een beetje sexappeal aan zodat het mooier lijkt dan het is. Deze onderzoekers hebben zelfs hun onderzoek gedaan naar sexy gedrag: altruïstisch gedrag is sexy. Dat schreeuwt erom gelezen te worden.
De onderzoekers die dit voor ons ontdekten vroegen 32 heteroseksuele vrouwen en 35 heteroseksuele mannen om leden van het andere geslacht een cijfer te geven voor aantrekkelijkheid. Ze gaven bij de personen die beoordeeld moesten worden wel of geen informatie over hun vrijgevigheid en hulpvaardigheid. Het leuke was dat mannen en vrouwen personen die hulpvaardig waren een hoger cijfer voor aantrekkelijkheid gaven en hen als een potentiële seksuele partner voor de lange duur zagen. Trouwens vrijgevigheid bleek ook de aantrekkelijkheid van mannen voor een vluggertje te bevorderen. Als vrouwen behulpzaam waren bleken ze voor de korte termijn niet aantrekkelijker te zijn (maar dus wel voor de lange duur en dat is natuurlijk handig, want mannen worden sneller ziek en gaan op jongere leeftijd dood; dus je zou kunnen denken dat het in investering in goede thuiszorg is).
Investering
Onderzoek gedaan , gegevens verzameld en dan komen de interpretaties. De evolutietheorie die te pas en te onpas gebruikt wordt om ons gedrag te verklaren wordt dan uit de schuur gehaald. Aardig doen en mensen helpen lijkt een flinke investering voor de persoon in kwestie, maar dat is de staart van de pauw en het stoere gedrag van mannetjesapen ook. Die extra investering wordt in de natuur gemaakt omdat daarmee bewezen wordt dat je in staat bent dat te doen. ‘Gewoon omdat het kan’, zoals ik op het web vaak lees. Je zult als je je dat kunt veroorloven dus wel fitter zijn en betere genen hebben. En die hebben we nodig in de evolutie, anders zouden we op den duur niet het beste uit onze soort halen. Het is een beetje omgekeerd evolutiedenken. In de evolutiewetenschappen zoek je naar eigenschappen die door de lange geschiedenis van de soort een voordeel bleken te zijn om te begrijpen wie we zijn. In de kort-door-de-bocht aanpak (zoals deze) kijk je naar wat we doen en gaan dan vervolgens een verhaal ophangen om te verklaren hoe we zijn, waarbij we de evolutie gebruiken zoals het ons uitkomt.
En is het niet schattig dat de onderzoekers blijkbaar gedacht hebben dat ze alleen maar naar heteroseksuele mannen en vrouwen hoeven te kijken, want die planten zich voort. Van homoseksualiteit begrijpen ze weinig blijkbaar.
Het nieuwe boek van Ivan Wolffers is: Het gezonde lifestyleboek