
De halleluja-hype rond kernenergie gaat maar door. Begin deze week kopte de NOS dat offshore-bedrijf Allseas 300 miljoen gaat investeren in kleine micro-kerncentrales, te gebruiken op hun schepen. Die kleine Small Modular Reactors zijn er nog helemaal niet, ze bestaan alleen nog maar in powerpoint, maar Allseas claimt dat ze al in 2030 in gebruik worden genomen.
Ook de internationale scheepvaart moet duurzamer, weg van de stookolie en over naar hernieuwbare brandstoffen. Op vliegdekschepen en onderzeeboten wordt kernenergie gebruikt voor de aandrijving en stroomvoorziening, dus dachten eerder al het containerbedrijf Maersk en nu dus offshore gigant Allseas aan een wild nucleair plan.
Het bedrijf is internationaal berucht vanwege haar diensten aan de fossiele sector (aanleggen pijpleidingen en olieplatfoms), maar ook vanwege haar plannen om zeldzame metalen van de oceaanbodem te winnen. In een poging om wat duurzamer over te komen lanceerde Allseas het onrealistische plan om kleine kerncentrales met een vermogen van 25 MWe op haar schepen te installeren. Niet alleen op haar eigen schepen, wereldwijd wil Allseas 700 grote vrachtschepen uitrusten met atoomaandrijving. Ook op land denkt het bedrijf alleen al in Nederland wel 200 kleine kerncentrales te kunnen leveren. De kerncentrales zouden in Nederland gebouwd moeten worden, voor tienduizenden mensen banen en voor Nederland miljarden extra inkomsten opleveren. Te mooi om waar te zijn. En zoals mijn moeder altijd al zei, als iets te mooi is om waar te zijn, dan is het meestal niet waar.
Om te beginnen heeft Allseas 0,0 ervaring met het bouwen van kerncentrales, er zijn nog geen vergunningen, prototypes, fabrieken die ze kunnen bouwen etc. Met andere woorden: de complete voorbereiding moet nog gedaan worden, de infrastructuur moet worden opgebouwd en er moeten voldoende klanten komen om de kernreactoren af te nemen.
Daarnaast, zodra de plannen concreter worden komen de kosten om de hoek kijken en dan blijkt keer op keer kernenergie een veel te dure optie. Het bouwen van een gewone kerncentrale kost inmiddels zo’n 20 miljard, het bouwen van SMR’s met dezelfde output aan stroom lijkt dezelfde kosten te zullen hebben. In een militaire onderzeeboot geldt het kostenaspect minder, maar in de commerciële wereld wordt wel degelijk op de centen gelet.
Maar er komen nog veel meer problemen. Welk land krijgt het radioactieve afval? Het land van de rederij of het land onder wiens vlag het schip vaart? Tegen welk bedrag is een schip met een kernreactor te verzekeren? Welke verzekeringsmaatschappij wil het risico nemen? Wat gebeurt er als een containerschip in het Midden-Oosten vaart en geraakt wordt door een raket?
Helaas stelde de NOS al deze kritische vragen niet aan Allseas. In plaats daarvan zond het journaal een promotiefilmpje van 75 seconden uit.
Er kunnen bij de plannenmakers van Allseas twee zaken spelen. Ofwel ze geloven heilig in de nucleaire dromen. Dat is schokkend want een groot bedrijf hoort wat meer realiteitszin te hebben. Ofwel ze weten heel goed dat hun plannenmakerij berust op drijfzand, maar is het een bewuste strategie om zo lang mogelijk door te kunnen gaan met smerige stookolie.
Welke van de twee het ook is, de nucleaire sprookjes zullen in duigen vallen en dan blijkt de sector niets te hebben gedaan aan echte verduurzaming. In beide gevallen is het klimaat de dupe.
Meld je hieronder gratis aan voor Joop NL. Iedere donderdag een selectie opvallende nieuwsverhalen, opinies en cartoons in je mailbox.