Allochtone politici verscheurd tussen partij en achterban

Veel allochtone raadsleden moeten bij de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen jagen op voorkeurstemmen omdat ze op een onverkiesbare plaats zijn gezet. Dat kweekt afhankelijkheid van de achterban.

Door redactie Joop

Wie steun van de partij vindt, verliest die van de achterban en andersom. Het is het ‘Catch-22’ scenario dat de Amsterdamse stadsdeelvoorzitter Ahmed Marcouch ten deel viel. Zijn harde houding in het integratiedebat leverde hem zoveel sympathie op bij de partij dat Wouter Bos zelfs een openlijk stemadvies voor hem gaf. Niettemin verloor hij de strijd om het lijsttrekkerschap in het Amsterdamse stadsdeel Nieuw West omdat zijn achterban hem te radicaal vond en koos voor de gematigder Baâdoud. Wil Marcouch zijn plotseling afgesneden politieke carrière in Amsterdam voort zetten dan moet hij nu met voorkeursstemmen gekozen zien te worden bij de gemeenteraadsverkiezingen van maart.

Uit onderzoek van Forum, kennisinstituut voor multiculturele ontwikkeling, blijkt dat 83% van de allochtone raadsleden gebukt gaat onder spanningen. Meer dan de helft botst met partijstandpunten, 36% heeft moeite met de fractiediscipline. Een kwart krijgt problemen met de achterban. De helft van de 338 allochtone (deel)raadsleden heeft de zetel te danken aan voorkeurstemmen.

Forum hield vrijdag een bijeenkomst over de problematiek in de serie ‘Raad voor Raad’. Trouw schrijft: “Allochtone raadsleden zitten vaak in een spagaat tussen hun taak als volksvertegenwoordiger in de politieke arena en de verwachtingen van hun achterban. Zo kunnen ze het nooit goed doen.